متن سند:
اسم ـ عباس شهرت ـ مسعودی تاریخ تولد یا سن ـ (کمتر از پنجاه سال) محل اقامت دائمی ـ تهران شغل ـ دارای امتیاز چندین نشریه از جمله (اطلاعات.ژورنال دوتهران.
اطلاعات هوائی.
اطلاعات هفتگی و ماهیانه) و غیره بوده و ضمناً سناتور هم می‌باشد.
تعداد اولاد ذکور اناث با اسامی آنها (6 اولاد ذکور و اناث دارد) اقوام درجه 1 سببی و نسبی 1ـ محمدعلی مسعودی مدیر روزنامه پست تهران1 2ـ قاسم مسعودی نماینده سابق مجلس (هر دو پسر برادر نامبرده می‌باشند.) برادر آقای عباس مسعودی حسن نام دارد که او هم در اطلاعات کار می‌کند.
میزان تمول و ثروت منقول و غیرمنقول ـ از ثروتمندان درجه 1 تهران است با چه زبانهایی آشنایی دارد.
به زبان انگلیسی آشنایی دارد.
سوابق خدمتی خود و خانواده‌اش نامبرده گذشته از خدمات مطبوعاتی مبتکر طرح رأی دادن با‌سوادها در مجلس سنا است.
عقاید و افکار سیاسی مخالف توده‌ای‌ها می‌باشد نقاط ضعف زندگانی ـ متخصص در فن کج‌دار و مریز است و همین تخصص به داد او در همه جا می‌رسد دوستان مؤثر و روابط او با اشخاص ذی‌نفوذ (آقایان تقی‌زاده، شمس‌الملک آراء.
حکیم‌الملک و بیشتر مقامات ذی‌نفوذ) دشمنان مهم و علل ایجاد دشمنی ـ از لحاظ مطبوعاتی و رقابت و جریان خانوادگی و مشی سیاسی به ترتیب (میراشرافی2 ـ محمدعلی مسعودی و احزاب چپ و جبهه ملی3) امیال و آرزوهای شخصی در کارها بیش از همه چیز به نظم و ترتیب اهمیت می‌دهد و ایده‌ای جز افزودن تیراژ روزنامه و ازدیاد ثروت ندارد.
علائم مشخصه ـ شیک‌پوش، خوش‌مشرب، و با اینکه هنوز سنش به 50 نرسیده موهای سر و صورتش تا اندازه سفید شده است.
اعتیاداتی که دارد ـ سیگار می‌کشد طرز گذراندن زندگی ـ اشرافی به کدام یک از احزاب و جمعیت‌ها بستگی دارد (به هیچ یک از احزاب بستگی ندارد) درجه نفوذ او در فامیل و در اشخاص زیاد است.
مسافرت‌هایی که به خارجه نموده است.
در سال 1313 که رضاشاه فقید به ترکیه مسافرت نمودند ایشان به سمت خبرنگار در معیت ایشان به ترکیه رفته و فعالیت نامبرده در آن موقع در امر خبرنگاری قابل توجه بود.
بعد از شهریور 20 نامبرده یک سفر به لندن و یک سفر به امریکا و یک سفر به مسکو رفت و یادداشت‌های این مسافرت‌ها را هم منتشر ساخت.
این اواخر با هیئت مطبوعاتی به ترکیه، پاکستان و آلمان ـ مسافرت نمود و هم‌اکنون در معیت اعلیحضرت همایون شاهنشاهی در هندوستان می‌باشند.
توضیحات سند:
1.روزنامه پُست تهران: هفته نامه سیاسی ـ خبری بود که با روش سیاسی، اجتماعی، انتقادی و خبری به صاحب امتیازی محمدعلی مسعودی و مدیر مسئولی بهرام شاهرخ و سردبیری قاسم مسعودی از سال 1332 تا 1353 به صورت روزانه در تهران منتشر میشد.
راهنمای مطبوعات ایران (1304 تا 1357) سید محمد صدری طباطبایی 2.
مهدی میراشرافی، فرزند سیدحسین در سال 1289 ه ش در تهران متولد شد.
وی در آغاز وارد ارتش شد و دانشکده‌ی افسری را در 1313 به پایان رسانید، ولی بعدا کناره گیری کرد و به مشاغل آزاد روی آورد.
نام میراشرافی به عنوان یکی از چهره های مؤثر وابسته به اینتلیجنس سرویس، که در حوادث سال‌های 1320 تا 1332 و به ویژه کودتای 28-25 مرداد 1332 نقش مخرب و چشمگیری داشته اند، مطرح بوده است.
او از جمله عناصر مرموزی بود که با سلاح جسارت و بی پروایی توانست از پایین ترین درجات اجتماع خود را در جرگه‌ی رجال متنفذ جای دهد.
او در جریان التهابات پس از 1320 روزنامه‌ی آتش را به راه انداخت و به دنبال فعالیت‌ها و تلاش های مداوم به وکالت مجلس دست یافت.
او بعدها روزنامه‌ی آتش را رها کرد و در اصفهان کارخانه مهم «تاج» را خرید.
او در جریان کودتای 28 مرداد جماعتی از اوباش و اراذل را به راه انداخت و نخستین کسی بود که پس از اشغال فرستنده‌ی رادیویی تهران با عربده کشی و نعره های گوشخراش، به دکتر مصدق و سران نهضت ملی حمله کرد.
میراشرافی در مهرماه 1357 تقاضای تجدید امتیاز روزنامه‌ی آتش را کرد و ساواک در تاریخ 27 /7 /1357 با این تقاضا موافقت نمود.
ظاهرا او قصد داشت مانند برخی دیگر از فعالین سیاسی دهه های پیشین، با هدایت کانون‌های توطئه، وارد گود حوادث انقلاب شود.
میراشرافی با پیروزی انقلاب دستگیر و در دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان به طور علنی و با حضور صدها شاکی خصوصی، محاکمه و اعدام شد.
ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، حسین فردوست، جلد 2 تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی) 3.
جبهه‌ی ملی: در تاریخ 18 مهر 1328 عدهای از مدیران و نمایندگان مطبوعات به منظور اعتراض به انتخابات فرمایشی دوره‌ی 16 مجلس شورای ملی، در منزل دکتر مصدق جمع شدند و جهت لغو انتخابات مزبور، تصمیم به مبارزه گرفتند.
دکتر مصدق که در دوره‌ی 16 نتوانسته بود به مجلس راه یابد، عملاً رهبری معترضین به انتخابات را به عهده گرفت و در اول آبان 1328 طی جلسهای به اتفاق افرادی چون مشار اعظم، دکتر شایگان، نریمان، امیرعلایی، دکتر سنجابی و...
جبهه‌ی ملی را با هدف ایجاد حکومت ملی برای تأمین آزادی انتخابات و آزادی افکار تشکیل داد.
به دنبال کودتای ضد مردمی 28 مرداد 1332 که توسط امپریالیسم تازه به دوران رسیده‌ی آمریکا برای جلوگیری از رشد حرکت اسلامی در ایران انجام گرفت، فعالیت جبهه‌ی ملی متوقف شد و مصدق و دیگر ملّیون دوباره دور هم جمع شده و دکان جبهه‌ی ملی را که در اوج خفقان و استبداد مسدود بود، به نام «جبهه ملی دوم» مفتوح کردند.
از همان آغاز دو جریان موافق یکدیگر قرار گرفتند و در سال 1341 کنگرهای با حضور 170 نماینده متشکل از حزب ایران، حزب مردم ایران، حزب ملت ایران، جمعیت آزادی مردم ایران (جاما) و...
برای تعیین خط مشی جبهه‌ی ملی تشکیل شد.
کمیسیون سیاسی این کنگره متشکل از افرادی چون مهندس حق شناس، مهندس مهدی بازرگان، اصغر پاشا، دکتر سنجابی، اردلان و...
چارچوب فعالیت‌های جبهه‌ی ملی را بر اساس احیای حقوق و آزادی فردی و اجتماعی ملت ایران طبق قانون اساسی، استقرار حکومت ناشی از انتخابات عمومی و دفاع از اصول مشروطیت و اتخاذ سیاست خارجی مستقل ایرانی براساس حفظ مصالح کشور با توجه به اصول هدف‌های منشور ملل متحد و دوستی با همه‌ی ملل جهانی ومبارزه با هرگونه سیاست استعماری را تصویب نمودند.
اما این سیاست نیز اعمال نشد و سازمان دانشجویان جبهه‌ی ملی با شعار «پایداری و مقاومت» به مقابله برخاست و سرانجام جبهه‌ی ملی دوم نیز بر اثر اختلاف اعضاء بر سر تعیین چارچوب فعالیت‌های آن از هم پاشیده شد.
و بالاخره «جبهه ملی سوم» متشکل از ملی گراها و معدودی از افراد مذهبی وحتی نیروهای چپ به وجود آمد که پس از مدت کوتاهی به پایان کار خود رسید.
(ر.ک: روزنامه‌ی پیام انقلاب، شماره‌ی 61 ، مورخ 5 /4 /61 و شماره 63 ، مورخ 2 /5 /61) جمعی از نیروهای مذهبی جبهه‌ی ملی در اردیبهشت سال 1340 فعالیت تشکلی را رسماً اعلام کردند و عنوان نهضت آزادی را بر آن نهادند.
این تشکل که با هماهنگی و اذن محمد مصدق شکل گرفت، خود را وفادار به قانون اساسی مشروطیت و پیرو راه مصدق معرفی کرد.
با اوجگیری نهضت روحانیت به رهبری حضرت امام خمینی (ره) نهضت آزادی با حفظ مواضع خود به آن پیوست.
در بازگشت تاریخی امام در بهمن ماه 57 مهندس بازرگان از مؤسسین این نهضت براساس قولی که در فرانسه مبنی بر پذیرش اصول انقلاب داده بود به فرمان امام به نخست وزیری دولت موقت منصوب شد.
اما دولت موقت مهندس بازرگان به دلیل گرایش‌های سیاسیاش از اهداف رهبری انقلاب به مرور فاصله گرفته و اختلاف مبانی فکری خود را با اصول انقلاب آشکار ساخت و زمینه را برای بازگشت مجدد آمریکائی‌ها مهیا کرد.
بروز این گرایش منجر به اشغال لانه‌ی جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام شد، که دولت موقت را مجبور به استعفا کرد.
از آن پس نهضت آزادی نیز به مخالفین انقلاب پیوست و به یک اهرم فشار علیه ایران در دوران 8 ساله دفاع مقدس تبدیل شد.