تاریخ سند: 23 آبان 1356
متن سند:
بسمه تعالی
محترما در رابطه با مسائلی که شفاها1 صحبت شد معروض میدارم که در حدود
چند ماه از آزادی من گذشته بود که شخصی بنام علی خلیلی یا (خلیلنیا) با من
تماس گرفت و سلام آقای فروهر را بمن رسانید و اظهار تمایل کرده که با هم
ملاقاتی داشته باشیم و جای ملاقات را هم تعیین کرد (چهار راه حسن آباد کوچه
همت آباد روبروی سقاخانه) من روز مقرر آنجا رفتم و متوجه شدم که منزل
محمد خلیل نیا میباشد در نشست اول صحبتهائیکه بین ما ردّ و بدل شد بیشتر
جنبه احوال پرسی و یا سؤالاتی در اطراف وضع زندان و یا صحبتهائی راجع به
آزادی خودم بود و صحبت خاصی نبود در آن جلسه من بودم و داریوش فروهر،
محمد خلیل نیا و علی خلیلی البته ناگفته نماند در موقع خداحافظی ایشان اظهار
تمایل کردند که بیشتر همدیگر را ببینیم و مدتی بود که ما از ایشان اطلاعی
نداشتیم که دو مرتبه همان علی خلیلی با من تماس گرفت و گفت که آقا خانه ای
در خیابان هدایت خریده و احتیاج بمقداری آجر دارد و منهم آجر مورد احتیاج
را برای ایشان ریختم که در اواسط ماه مبارک رمضان بود که محمد خلیل نیا من را
بافطار دعوت کرد در ضمن پول آجر را هم گفت که در همانجا بشما میدهم شب
موعود که من برای افطار بدانجا رفتم دیدم که آقای فروهر و خود خلیل نیا و علی
خلیلی آنجا هستند پس از اداء نماز و صرف افطار قدری صحبت در اطراف وضع
موجود و امکان ایجاد حرکتی در جامعه و همچنین احتیاج به وحدت و یک
پارچه گی بین گروه های مختلف توسط آقای فروهر شد و از من در رابطه با این
مسائل نظریه
خواستند که من در جواب ایشان گفتم هر حرکتی در جامعه انگیزه ای میخواهد و اکنون انگیزه ای وجود
ندارد و مضافا اینکه جوانها بخصوص قشر روشنفکر شماها را قبول ندارند و به شما هم رفورمیسم
میگویند و از من نظر خواستند که شما در این رابطه چه فکر می کنید و من گفتم من هیچ فکری ندارم چون
من الان زندگی نابسامانی دارم و مشغول تنظیم کردن کسب و کار خود هستم و ضمنا از من خواستند که
همکاری داشته باشم و از اینجهت هم نپذیرفتم و نهایتا خداحافظی کردیم و از هم جدا شدیم در این جلسه
هم همان چهار نفر فوق الذکر بودیم والسلام
با تقدیم احترام
مهدی عراقی
23 /8 /36
935 /13 س م
توضیحات سند:
1ـ پس ازگزارشات ملاقات های
شهید عراقی با داریوش فروهر
شهید عراقی به ساواک احضار
می گردد که این نوشتار، حاصل
این بازجوئی می باشد.
منبع:
کتاب
شهید حاج مهدی عراقی به روایت اسناد ساواک صفحه 268
