آیت‌الله قمی1 از کرج برای عبدالکریم هاشمی‌نژاد2 پیغام فرستاده فوری به کرج عزیمت و با وی ملاقات نماید
تاریخ سند: 9 اردیبهشت 1357
آیت‌الله قمی1 از کرج برای عبدالکریم هاشمی‌نژاد2 پیغام فرستاده فوری به کرج عزیمت و با وی ملاقات نماید
متن سند:
از: مشهد تاریخ: 9 /2 /2537[1357]به: 312 شماره: 5541/ ﻫ 1
گزارش خبر
آیت‌الله قمی1 از کرج برای عبدالکریم هاشمی‌نژاد2 پیغام فرستاده فوری به کرج عزیمت و با وی ملاقات نماید، لذا هاشمی‌نژاد در نظر دارد روز 9 /2 به کرج عزیمت نماید.
نظریه شنبه. خبر صحت دارد. زمانی که آیت‌الله قمی اعلامیه پخش می‌کرد، هاشمی‌نژاد اعلامیه‌های او را اصلاح می‌نمود؛ حال احتمال دارد آیت‌الله قمی تصمیم گرفته اعلامیه‌ای راجع به چهلم یزد صادر نماید و هاشمی‌نژاد را از کرج احضار نموده است.
نظریه چهارشنبه. نظر شنبه مورد تأیید است.
شیخان
محترماً به استحضار می‌رساند. 10 /2 /37
به سازمان تهران اعلام شود. ثابتی 10 /2 /37
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سیدحسن طباطبائی قمی، فرزند آیت‌الله العظمی حاج آقا حسین طباطبائی قمی در سال 1290 ﻫ ش در نجف اشرف متولد شد. در دوران کودکی همراه با پدر به مشهد سفر کرد و پس از گذراندن سطوح معقول و منقول نزد علماء مشهد، در سال 1307پس از بازگشت از سفر حج، در اثر کسالت به مدت شش ماه به اصفهان سفر کرد و از محضر علماء آن شهر بهره برد. پس از آن در سال 1310 به اتفاق پدر به نجف اشرف هجرت نمود و از محضر علماء نجف از جمله آیت‌الله نائینی بهره‌مند شد. پس از بازگشت به مشهد، در سال 1314 در پی واقعه مسجد گوهرشاد همراه با پدر به کربلا تبعید شد و در آنجا از محضر اساتید آن شهر بهره برد و پس از آن به تدریس سطوح نهایی پرداخت. در حدود سال 1327 پس از فوت پدر به مشهد سفر کرد و در مسجد گوهرشاد به تدریس و تبلیغ پرداخت. وی در جریان نهضت امام خمینی(ره) در سال 1342 به فعالیت‌های سیاسی و مبارزه علیه شاه پرداخت و در طی همین فعالیت‌ها در 15 خرداد 1342 دستگیر و چند ماه در تهران محصور شد. وی پس از آن به مشهد بازگشت، ولی دو سال بعد در سال 1344 به علت مخالفت با حکومت پهلوی و فعالیت‌های سیاسی به خاش و یک سال بعد به کرج تبعید شد، تا اینکه در شهریور 1357 به مشهد بازگشت. ایشان در سال 1386 دار فانی را وداع گفت.2. شهید حجت‌الاسلام سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد فرزند سیدحسن در سال 1311 ش در بهشهر متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی راهی قم شد و از محضر اساتیدی چون آیت‌الله العظمی بروجردی، علامه طباطبایی و امام خمینی بهره‌مند شد و پس از فوت آیت‌الله بروجردی در سال 40 به مشهد رفت و علاوه بر تدریس، در درس آیات: محمد هادی میلانی و شیخ مجتبی قزوینی حاضر شد.
در جریان نهضت امام خمینی(ره)، پس از فاجعه 15 خرداد 1342ش، دستگیر و 41 روز در زندان شهربانی حبس بود و چند ماه بعد از آزادی، در فاجعه مسجد فین در 22 /7 /42 که ایشان سخنرانی می‌کردند، مجدداً دستگیر و زندانی و پس از مدتی آزاد شد. در سال 43 با همکاری آقای سیدحسن ابطحی «کانون بحث و انتقاد دینی» را بنا نهاد. پس از سخنرانی در مسجد سید اصفهان در اواخر دهه چهل، ممنوع‌المنبر شد، اما به تشکل و راهنمایی دانشجویان پرداخت و کلاسهای زیادی در دانشگاهها برگزار کرد و در سال 54 در ایام فاطمیه در پی سخنرانی دستگیر شد و تا تاریخ 20 /3 /56 زندانی بود. پس از آن در مشهد به فعالیت‌های خود ادامه داد تا اینکه دستگیر شد و در ضمن، بارها توسط ساواک مورد سوءقصد قرار گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی در مشهد شد، اما طولی نکشید که در هفتم مهرماه 1360 با نقشه سازمان منافقین در حالی که از کلاس درس در حزب جمهوری اسلامی خارج می‌شد، به شهادت رسید و در «دارالزهد» حرم حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) به خاک سپرده شد که در پی آن سه روز عزای عمومی در خراسان اعلام شد. (یاران امام به روایت اسناد ساواک ،کتاب پنجم،شهید حجت‌الاسلام سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد)