تاریخ سند: 28 اردیبهشت 1357
گزارش خبر موضوع: محمد علی قاضی طباطبائی
متن سند:
به: 312
از: 3 ه 1 شماره: 10137 /3 ه1
مورخ 21 /2 /37 جمعیت حاضر در مسجد شعبان که بالغ بر 2000 نفر
بودند از حادثه اخیر قم1 بیش از حد ناراحت و شروع به دادن شعار لا اله اللّه
مبنی بر اینکه ما از جان خود خواهیم گذشت نمودند که نامبرده بالا
بلافاصله مردم را به آرامش دعوت و اظهار داشت از مجتهد ما تا این لحظه
دستوری نرسیده ما همه یکی هستیم اگر قرار باشد بمیریم همه خواهیم مرد
و اگر قرار باشد زنده بمانیم خواهیم ماند.
نظریه شنبه: چنانچه در آینده اوضاع قم آرام باشد تبریز هم آرام خواهد شد
در غیر اینصورت به احتمال قوی گروههای مخالف و کمونیست با استفاده
از تحریکات روحانیون افراطی مجددا اغتشاش برپاخواهندکرد.
نظریه یکشنبه: صحت خبر و نظریه شنبه مورد تائید است.
ذوالقدر
نظریه چهارشنبه: صحت خبر مورد تائید است.
تقدیر
نظریه جمعه: مرخصی است.
توضیحات سند:
1ـ حادثه اخیر قم:
یک مقاله سفارشی و لاک و
مهر شده توسط داریوش
همایون وزیر اطلاعات و
جهانگردی برای انتشار به
روزنامه اطلاعات داده شد.
این مقاله تحت عنوان
«ارتجاع سرخ و سیاه در
ایران» با نام مستعار احمد
رشیدی مطلق در روزنامه
مذکور به چاپ رسید.
نویسنده ضمن توهین به
حضرت امام خمینی (س)
ایشان و مخالفان انقلاب
سفید شاه را عوامل ارتجاع
دانسته و علت حادثه پانزده
خرداد را به ایشان نسبت داده
است.
در قسمتی از این مقاله
آمده است: «سرآغاز انقلاب
شاه و ملت در روز ششم
بهمن ماه 2521 شاهنشاهی
(1341) استعمار سرخ و سیاه
ایران را که ظاهرا هر کدام در
کشور ما برنامه و نقشه
خاصی داشتند، با یکدیگر
متحد ساخت که مظهر این
همکاری صمیمانه در بلوای
روزهای پانزدهم و شانزدهم
خرداد 2522 (1342) در
تهران آشکار شد.
روح اللّه خمینی معروف به
هندی بود.
به قولی او مدتی
در هندوستان و در آن جا با
مراکز استعماری انگلیس
ارتباطاتی داشته است و به
همین علت به سید هندی
معروف شده است.
ارتجاع
سرخ و سیاه او را مناسبترین
فرد برای مقابله با انقلاب
ایران یافتند.
انتشار این مقاله موجب
انفجار خشم مردم مسلمان
شد و شهر قم حالتی غیر
عادی وملتهب به خودگرفت.
فردای آن روز بازار و شهر
قم و همچنین درسهای حوزه
یک پارچه تعطیل شد.
و سیل جمعیت با حرکت به
سوی خانه مراجع و مدرسین
حوزه از آنان خواستند تا در
قبال این اهانت به ساحت
امام و روحانیت ساکت
ننشینند.
در روز نوزده دی
ماه نیز راهپیمائی آرام طلاب
و مردم و حضور 0آنان در
منازل مدرسین، در ابعاد
گسترده تری ادامه داشت.
پس از سخنرانی تند آیت اللّه
حسین نوری علیه سیاستهای
رژیم، به هنگام بازگشت
جمعیت، در میدان شهدا
(چهار راه فاطمی)، مأموران
مسلح رژیم با ایجاد درگیری
ساختگی به روی راهپیمایان
آتش گشودند.
در این واقعه
عده ای از طلاب و مردم قم
شهید و جمعی نیز مجروح و
عده ای دستگیر شدند.
مردم
برای اهدای خون به
بیمارستانها می رفتند.
مأموران رژیم شبانه تعدادی
از مجروحان و پیکر مطهر
شهدا را از بیمارستانها
ربودند.
استادان و فضلای سراسر
کشور با انتشار اعلامیه هائی
به مقاله توهین آمیز روزنامه
اطلاعات و کشتار مردم
بی دفاع اعتراض کردند.
ر.ک: کوثر، ج 1، صفحه 2،
320ـ319
غلامرضا کرباسچی، هفت
هزار روز، ج 2، صفحات
782ـ777، روز شمار
تاریخ ایران، باقر عاقلی، ج
2، ص 336
منبع:
کتاب
شهید آیتالله سید محمدعلی قاضی طباطبایی به روایت اسناد ساواک صفحه 433