موضوع : شیخ غلامحسین جعفری
تاریخ سند: 4 دی 1347
موضوع : شیخ غلامحسین جعفری
متن سند:
به : 316 از : 20 ه 3 شماره : 33885 /20 ه 3 نامبرده بالا در ساعت 1245 روز 29 /9 در مسجد جامع گرمخانه در حال ایستاده اظهار داشت من سخنران و منبری نیستم که به طور مرتب صحبت کنم من قدری درباره وضع روز صحبت می کنم.آقای حجازی به من تلفن کرد و گفت شیخی به من گفته است آقای جعفری خودش این طور می کند که در آخر ماه رمضان مانع منبر رفتن ما بشود تا پول را ندهند گردن آن شیخ خورد و شکسته باد من 800 تومان به او دادم بعد گفت من وظیفه شرعی و دینی خود می دانم که دفاع از اسلام کنم نامبرده اضافه نمود شیخ احمد کافی1 به من تلفن کرد که من هم ممنوع از منبر رفتن شدم خوب باشد من از کربلا و نجف و کاظمین در حرم ائمه استخاره کردم که دیگر به ایران نیایم دیدم استخاره بد آمده است.
مردم این مسجد را تنها نگذارید این سنگر اسلام است آن وقت که مرا گرفته بودند به من گفتند ما تمام آخوندها را ساکت کردیم و تو یکی مانده ای خواستند مرا تطمیع کنند ولی من گفتم اهل این حرف ها نیستم من وظیفه دارم باید بگویم که شما با دین بازی نکنید و بی دینی را رواج ندهید یکی از آقایان گفت فلانی این طور حرف نزن برای تو خطر دارد و شما را نفله می کنند گفتم کی این امر خیر اتفاق می افتد و خوش به حال من که در راه دین شهید شوم من با آغوش باز استقبال می کنم بعد که مرا زندانی کردند دیدم این آقا در همه جا هست گفتند فلانی ما به تو ماهی 20 هزار تومان می دهیم که دیگر حرف نزنی گفتم من اهلش نیستم.
بعد اشاره به یک نفر ژولیده که در عقب جماعت نزدیک در نشسته بود کرد و گفت آن آقای سوزمانی (سازمانی) می گوید بس است تمام کن در پایان درباره تعمیر مسجد صحبت کرد و از حاضرین خواست کمک کنند.
تهامی 3 /10 اداره کل سوم 4 /10 /47
توضیحات سند:
1ـ مرحوم حجه الاسلام والمسلمین شیخ احمد کافی واعظ مشهور، در سال 1305 در مشهد مقدس متولد شد.دروس اولیه را در زادگاه خواند، سپس راهی نجف اشرف گردید، محضر شهید آیت اله سید اسداللّه مدنی را درک کرد و مدتی در دروس مرحوم آیت الله ابوالقاسم خوئی حاضر شد.
پس از تحصیل راهی ایران شد و در تهران، به وعظ و خطابه مشغول گردید.
یک بار دستگیر و مدتی در زندان قزل قلعه حبس گردید.
پس از آزادی، «مهدیه» تهران را تأسیس کرد و با برنامه های «دعا»، «روضه» و «سخنرانی» توانست در میان عامه مردم، پایگاه و جایگاه وسیعی پیدا کند.
مهدیه تهران، میعادگاه مشتاقان امام زمان (عج) گردید و برنامه های فوق العاده ای نیز مانند تأسیس حسینیه و مهدیه در شهرهای دیگر، تأسیس کتابخانه ها، تعمیر و تأسیس مساجد، رسیدگی به زندگی بیش از پنج هزار خانوار فقیر در تهران، از جمله کارهای وی بود.
در اواخر حکومت پهلوی، سه سال تبعید به ایلام و دوری از مرکز، آن مرحوم را بر آن داشت تا در اقصی نقاط مملکت نیز برنامه های کلاس های اصول عقاید، تبلیغ، ترویج ادعیه را دنبال کند.
همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان (ع) از سوی امام خمینی، مرحوم کافی علی رغم فشار ساواک، حاضر به برگزاری جشن نشد و به عنوان سفر راهی مشهد مقدس گردید که در بین راه، به صورت مشکوک طی یک تصادف درگذشت.
این تصادف در روز جمعه 30 تیر 1357 در جاده مشهد ـ قوچان به رحمت ایزدی پیوست.
در پی مرگ مشکوک حجه الاسلام شیخ احمد کافی مراسم تشییع جنازه وی در 31 تیر 57 در مشهد منجر به تظاهرات شده و چند تن از مردم به شهادت رسیدند.