موضوع: مجلس روضه مسجد ارک و خانقاه
تاریخ سند: 18 اسفند 1341
موضوع: مجلس روضه مسجد ارک و خانقاه
متن سند:
شماره: 1708 /311 د م در مسجد ارک که شبهای جمعه هر هفته مجلس روضه می‌باشد، عده زیادی از بازاریها شرکت می‌کنند و آقای شیخ جواد صالحی به منبر می‌رود.آقای محمد حسن توسلی می‌گفت: چند روز قبل منزل آیت‌الله خوانساری بودم آقای شیخ محمد تقی آملی1 امام جماعت مسجد مجد در آن‌جا بود و بعد از چند دقیقه آقای حاج آقا یحیی عیادی [عبادی] طالقانی2 آمد و این آقایان فعلاً دارند ایجاد یک شخصیت روحانی در تهران می‌کنند که همه پیرو یک روحانی باشند و کارها متمرکز در نزدیک روحانی باشد و به آیت‌الله خوانساری پیشنها[د] چنین عملی شده است.
آقای شیخ محمدعلی [محمدتقی] آملی گفته است: دولت ایران دارد ترتیباتی می‌دهد که سیاست از مذهب تفکیک بشود و چناچه بعضی از اصول قانونی با این امر تطبیق نکند، مواد آن اصلاح بشود، دیگر باید برای روحانیت فاتحه خواند.
حسین مجاهد در مسجد ارک می‌گفت شهردار تهرانپارس را می‌خواهند یک نفر زن انتخاب کنند.
غلامحسین مجاهد می‌گفت: شبهای جمعه خیلی از بازاریها تهران به قم میروند و نزد آیت‌الله شریعتمداری و خمینی بروند [میروند.
] مخصوصاً به خمینی از روزی که این اعلامیه‌ها[ی] تند و تیز را صادر کرده است سهم امام و خمس زیاد داده می‌شود و اضافه نمود از لحن تلگراف سریع وزیر کشور به استانداران و فرمانداران درباره مخالفین مواد ششگانه معلوم است وضع شهرستانها خوب نیست و تشنج زیادی در فارس و آذربایجان وجود دارد.
وضع فیروز‌آباد فارس خیلی نگرانی برای دولت به وجود آورده است که سپهبد مالک فرمانده ژاندارمری شخصاً به فارس رفته است.
شریعتمدار طالقانی می‌گفت: من یک فامیلی در اداره تلگراف تهران دارم او به من محرمانه گفته است در آذربایجان و فارس و خراسان تشنجات زیادی وجود دارد و تشنج شهرستانهای مزبور دولت را خیلی نگران کرده است.
آقای ثقفی در خانقاه مرحوم شمس‌العرفا می‌گفت: در مسجد شیخ عبدالنبی سرچشمه مجلس ختم خانواده نیک‌نفس، آیت‌الله [سید محمد] بهبهانی و شیخ بهاء‌الدین نوری و تقوی شیرازی بوده‌اند.
مجلس پر از جمعیت بوده است حاج اشرف کاشانی به منبر رفت درباره آزادی زنان صحبت کرده گفته است: در هیچ دینی مثل دین اسلام به زنان آزادی و اهمیت نداده است و حتی خداوند در قرآن مجید یک سوره‌ای از قرآن را به نام حضرت مریم اختصاص به زنان داده است.
در میان مردم معروف است که روحانیون با تلویزیون و رادیو مخالف هستند ما از کجا مخالف هستیم ما فقط با رقاصها و آوازخوانیهای رادیو و تلویزیون مخالف هستیم و الاّ با رادیو و اصل تلویزیون که در مسیر واقعی اداره بشوند مخالف نیستیم آن وقت حاج اشرف اعلان خطر کرده گفته است: آقایان روحانیون و علما من امروز بالصراحه بالای منبر می‌گویم وقتی خواهند [خواهد] رسید که یک پستان زن دست شوهران و پستان دیگرشان دست مردان اجنبی باشد و شما علما نسبت به عواقب وخیم این موضوع مسئول هستید.
آقای فخر که از بازرگانان بازار است می‌گفت: موضوع اعطای شرکت در انتخابات به زنان مورد گفتگو[ی] تمام طبقات مختلف مردم این کشور است اگر حالا هم مخالفینی درباره این موضوع باشند کم‌کم عادت خواهند کرد و به بوته فراموشی گذاشته خواهد شد جای نگرانی وجود ندارد.
گیرندگان: اداره سوم کل سوم در پرونده کلی روحانیون بایگانی شود.
31 /12 /41
توضیحات سند:
1ـ آیت‌الله محمدتقی آملی فرزند ملا محمد در سال 1304 هجری قمری در تهران متولد شد.وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و برخی علمای تهران از جمله شیخ رضا نوری، میرزا حسن کرمانی و شیخ عبدالنبی نوری به پایان برد و پس از آن برای ادامه تحصیل در سال 1340 ق به نجف اشرف سفر کرد.
در آن‌جا از محضر آیات عظام نائینی، فیروز‌آبادی، خوانساری، آقا ضیاء‌الدین عراقی، کمپانی و ابوالحسن اصفهانی بهره‌های علمی فراوان برد و به درجۀ اجتهاد رسید.
وی در سال 1353 ق به تهران بازگشت و به تدریس و تبلیغات دینی پرداخت.
وی ظاهراً به محضر عارف الهی آقا سید علی قاضی طباطبایی رسیده و از اصحاب بزرگ آن جناب گردیده بود.
در جریان نهضت امام خمینی (سلام‌الله علیه) با مخالفت و مبارزه در مورد طرح انجمنهای ایالتی و ولایتی و هم‌چنین کشتار حوزه علمیه قم امام را یاری داد.
سرانجام پس از سالها تدریس و تبلیغ آیت‌الله شیخ محمد تقی آملی در 29 شوّال 1391 ق در تهران دارفانی را وداع گفت و پیکر ایشان در صحن حرم مطهر حضرت امام رضا (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد.
وی صاحب آثار و تألیفات بسیاری از جمله اثبات صانع از ماتریالیسم تا ایده‌‌آلیسم،حیات جاوید در اخلاق،شرح بر منظومه حاج ملا هادی سبزواری، شرح عروۀ‌الوثقی و رساله‌ای در احکام رضاع بوده است.
(گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، جلد سوم، صفحه 371 و شرح حال آیت‌الله حاج میرزا محمدتقی آملی، علامه حسن‌زاده آملی، چاپ قم، سال 1372 و دایرۀ‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، صفحه 215) 2ـ شیخ یحیی عبادی طالقانی فرزند مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسن طالقانی، از علمای معاصر تهران، در سال 1295 ه.
ش متولد شد و دروس مقدّماتی را در تهران فراگرفت و در سال 1312، به قم عزیمت کرد و محضر بزرگانی چون: حاج میرزا آقاترابی دامغانی، میرزا محمدعلی ادبی تهرانی، آیت‌الله مرعشی نجفی، آیت‌الله سیّد احمد زنجانی و آیت‌الله سیّد احمد لواسانی را درک نمود و به درس آیات عظام، میرزا محمّدتقی خوانساری و سیّد صدرالدین صدر حاضر گردید و معقول و منظومۀ حاج ملاهادی سبزواری و اسفار و شرح تجرید را از محضر حضرت امام خمینی بهره‌مند گردید.
ایشان مدّتی در درس فقه و اصول مرحوم آیت‌الله بروجردی حاضر می‌شد.
در سال 1330 به تهران آمد و در خیابان ظهیرالاسلام، مسجد طالقانیها، به اقامۀ جماعت پرداخت.
آیت‌الله حاج شیخ یحیی از آیات عظام نجف اشرف، سیّد ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء‌الدین عراقی اجازۀ اجتهاد داشت.
در تهران درس حکمت و عرفان برای خواص می‌گفت.
وی در سال 1362 در تهران درگذشت.
از آثار ایشان: رساله‌ای در جبر و تفویض، رساله‌ای در اثبات امر بین‌الامرین، تقریر دروس مرحوم آیت‌الله حجّت را می‌توان نام برد.
مرحوم طالقانی، در تأسیس مساجد، مدارس و مراکز خیریّه فعّال بودند.
(آشنایی با مشاهیر طالقان، اسماعیل یعقوبی، صفحه 345)