تاریخ سند: 22 آبان 1357
موضوع: بحث بین اسماعیل بحرینی و عباس عباسی
متن سند:
از: 15 /4 ﻫ 1 تاریخ:22 /8 /1357
به: 312 شماره: 5344/ه
موضوع: بحث بین اسماعیل بحرینی و عباس عباسی
در ساعت 1530 روز 16 /8 /57 در مسجد جامع ماکو بحثی در مورد حکومت اسلامی و کمونیستی بین یادشدگان وجود داشت و بحرینی که طرفدار رژیم کمونیستی بود به عباسی که طرفدار حکومت اسلامی است گفت پس شما چطور با ما هم صدا شدید بحرینی جواب داد اولاً خمینی این شاه را نمیخواهد دوم اینکه چون دیدیم که رژیم کمونیستی در ایران فعلاً انجام نخواهد شد و آقای سنجابی1 نیز به طرف خمینی میرود ما نیز فعلاً همین طور قبول میکنیم که حکومت اسلامی شود به شرط اینکه از لحاظ اقتصادی کمونیستی باشد و سپس از قول حسن آقا بیگزاده اظهار داشت که وی گفته است چند روز آرام باشید و کاری نکنید تا ببینیم در شهرهای دیگر برنامه چطور اجرا میشود تا ما نیز از آنها تبعیت بکنیم و در آخر یکی از حاضرین جریان متفرق شدن رفقا را مطرح کرد و غلامحسین حسینزاده گفت که برنامهها باید تاکتیکی باشد یعنی قبلاً اسلحه و مهمات آماده بکنند و سپس در گروههای 10 نفری به یک محلی حمله نموده و فرار کنند.
نظریه شنبه: خبر صحت دارد.
نظریه دوشنبه: تصور میرود خبر صحت داشته باشد و آنچه که از متن خبر استنباط میشود و قبلاً نیز معروض گردیده حسن آقا بیگزاده فرزند جعفر که تمایلات کمونیستی دارد از گردانندگان تظاهرات ماکو است و نقش رهبری جوانان این منطقه را ایفا میکند و اسماعیل بحرینی سپاهی دانش در اطراف پلدشت نیز از مریدان وی بوده و سعی دارند از جریانات اخیر استفاده نموده و با نزدیکی به طرفداران خمینی و سایر افراد مخالف به قسمتی از خواستههای خود نایل شوند و آنچه قطعی به نظر میرسد ارتباط این اشخاص با عناصر منحرف در سایر شهرستانها است که دستورات لازم را میگیرند. معهذا مراقبت از اعمال و رفتار یادشدگان ادامه دارد و نتایج حاصله به عرض خواهد رسید و سعی میشود مرتبطین نیز شناسایی گردند. ضمناً آقا بیگزاده در 311 دارای سابقه بوده و مشخصات کامل بحرینی و عباسی تهیه و متعاقباً تقدیم خواهد شد و حسینزاده نیز فرد شناخته شدهایست که مشخصاتش قبلاً تقدیم گردیده. قیصر
نظریه 15/ه: نظریه دوشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه: نظریه 15/ه مورد تأیید است.
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه تأیید میشود.
توضیحات سند:
1. کریم سنجابى فرزند قاسم سنجابى (سردار ناصر، رئیس ایل سنجابى) در سال 1283ﻫ ش در سنجابی از محلات کرمانشاه متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در قصر شیرین و دوره اول متوسطه را در کرمانشاه و دوره دوم متوسطه را در تهران و دوره لیسانس را در مدرسه عالى حقوق گذراند. در سال 1307 جزو اولین گروه محصلین اعزامى به فرانسه رفت و در آنجا مجدداً دوره لیسانس حقوق را در دانشگاه نانسى و دوره دکتراى حقوق را در دانشگاه پاریس و رساله خود را راجع به کشاورزى و روستاییان و مالکیت ارضى در ایران به زبان فرانسه در سال 1313 گذراند و در همان سال به ایران بازگشت. سنجابى مشاغلى را در اداره کل اوقاف، وزارت فرهنگ و وزارت دارایی به عهده داشت و در همین حال ابتدا دانشیار و سپس استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. در سال 1322 به سمت رئیس دانشکده حقوق برگزیده شد و در سال 1325 جزو هیأتى بود که اولین برنامه هفت ساله صنعتى ایران را تدوین کرد. در سال 1330 در کابینه مصدق وزیر فرهنگ بود، امّا براى شرکت در انتخابات دوره هفدهم از این سمت استعفا داد. وى در سفرهاى مصدق به شوراى امنیت سازمان ملل و دیوان داورى لاهه با وى بود و در لاهه به عنوان قاضى اختصاصى ایران در دادگاه شرکت کرد. در آغاز انقلاب در پاریس و نوفللوشاتو به دیدار حضرت امام (ره) رفت و با اعلام موافقت با مواضع امام(ره)، با حرکت انقلاب اسلامی همگام گشت و در کابینه بازرگان مدتى کوتاه سمت وزارت امورخارجه را داشت. پس از پیروزى انقلاب اسلامی جبهه ملی در یک موضعگیرى سیاسى اعلام کرد که حکومت اسلامى به بن بست رسیده است. حضرت امام (ره) با مرتد دانستن افرادى که چنین بیانى دارند، باعث برچیده شدن این گروه از کشور شد و سنجابى از ایران گریخت. وى نهایتاً در اول تیرماه سال 1374 در سن 90 سالگى درگذشت. بخش تاریخ شفاهى دانشگاه هاروارد آمریکا خاطرات او (مجموعهای از مصاحبهها) را تحت عنوان «امیدها و نا امیدیها» پس از مرگش منتشر کرد. این کتاب توسط صدای معاصر در تهران منتشر شده است.
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، مساجد، مساجد استان آذربایجان غربی- جلد دوم صفحه 44