تاریخ سند: 9 آذر 1357
موضوع: اعلامیه مضره
متن سند:
شماره: 15 /290 /02 /403 تاریخ: 9 /9 /1357
از: هنگ ژاندارمری یزد رکن دوم
به: تیمسار فرماندهی ناحیه ژاندارمری اصفهان رکن 2
موضوع: اعلامیه مضره
مقام عالی را آگاه میسازم
یک برگ اعلامیه مضره به نام سید محمود طالقانی1 به عنوان پاسخ آیتاله طالقانی2 به پیام امام خمینی و یک برگ اعلامیه مضره دیگر به نام ربانی شیرازی به عنوان (متن تلگراف آیتاله ربانی شیرازی3 به سفارت امریکا در مورد حمایت کارتر از رژیم خونخوار ایران به تاریخ 24 /8 /57 قبض شماره 619793) در شب مورخه 7 /9 /57 در منزل یکی از پرسنل هنگ ژاندارمری یزد انداخته شده که عیناً به رکن دوم هنگ تحویل و دو برگ اعلامیه4 دو نفر شیخ مورد بحث به ساواک فرستاده شد.
فرمانده هنگ ژاندارمری یزد. سرهنگ ستاد غفاری
گیرنده
ریاست ساواک استان یزد بدین وسیله دو برگ اعلامیه مضره دو نفر شیخ یادشده بالا جهت هرگونه اقدام ارسال میگردد.
بایگانی. روحانیون
توضیحات سند:
1. ر.ک: همین مجموعه، جلد سوم، ص 145.
2. در بخشی از این اعلامیه یک صفحهای، که دارای تاریخ نمیباشد، آمده است: «حضرت آیتالله العظمی خمینی روحی فداه. سلام علیکم بماصبرتم و فنعم عقبی الدار. از پیام گرمی بخش و تفقد آن مرجع عالیقدر کمال امتنان را دارم. سربلندی و افتخار ما پیوسته تلاش در جهت نمایاندن اسلام حقیقی و سربازی و مجاهدت در راه تحقق و پیش برد انقلاب آن است... اینجانب مصمم هستم که تحت هدایت و به یاری پروردگار در کنار برادران مبارز و مسلمان خود و زیر پرچم واحد و نظم و سازمان متشکل انقلاب توحیدی با ارشاد و هدایت آن مرجع گرانقدر و تا آنجا که در توان دارم تا پایان راه که وصال آن به آستان پروردگار است ادامه دهم...» بخش ضمائم
3. آیتالله عبدالرحیم ربانی شیرازى، فرزند بمانعلی در 1301 ﻫ ش در شیراز متولد شد. پس از طى مقدمات علوم و معارف دینى در 1327 به قم عزیمت کرد و در درس آیات عظام بروجردى و مجاهدى شرکت کرد تا به درجه اجتهاد رسید. آیتالله ربانى شیرازی از سال 1320 فعالیت سیاسى خود را آغاز کرد و به عضویت حزب برادران جنوب به رهبرى سید نورالدین شیرازى در آمد. در آن سالها مبارزهاى سخت را علیه فرق منحرف صوفیه، بابیه و بهائیه شروع کرد که در اثر آن تنها در سروستان 80 نفر به دین اسلام گرویدند و تا 1325 ش عضو این حزب بود. پس از مرگ آیتالله بروجردى وى اولین کسى بود که مرجعیت و زعامیت سیاسى و دینى امام خمینى (ره) را مطرح کرد. در فاصله 1342 تا 1357 بارها دستگیر و به زندان افتاد و سالهاى طولانى را در زندانهاى رژیم سپرى کرد و یا در شهرهای فیروزآباد، کاشمر، سردشت و جیرفت تبعید بود. بیشتر اعلامیههایى که در فاصله 42 تا 57 به اسم حوزه علمیه قم منتشر گشت به وسیله ایشان نوشته شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى نماینده حضرت امام (ره) در استان فارس و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان قانون اساسى بود. همچنین از طرف امام به عنوان عضو فقهاى شوراى نگهبان منصوب شد. وی در 16 فروردین 1360 توسط گروه فرقان مورد سوءقصد قرار گرفت و خوشبختانه جان سالم بدر برد. اما در 17 اسفند همان سال هنگامى که براى شرکت در جلسه شوراى نگهبان از شیراز عازم تهران بود دچار سانحه مشکوک رانندگى گردید و به لقاءالله پیوست. وى صاحب آثار و تألیفاتى نیز بود. از جمله 16 جلد تعلیقات بر وسائلالشیعه و نیز تعلیقات بر بحارالانوار و غیره....
رک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب شانزدهم، آیتالله حاج شیخ عبدالکریم ربانی شیرازی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی،1379
4. در بخشی از این اعلامیه که دارای تاریخ 24 /8 /1357 میباشد، آمده است: «... لازم است شما که از نزدیک ناظر انقلاب اسلامی فراگیر ملت ایران و تأیید بی دریغ همه مردم از رهبری حضرت امام روح الله خمینی میباشد[باشید]، آقای کارتر را واقف سازید که انقلاب مردم ایران، انقلابی است اسلامی که از متن جامعه به رهبری روحانیت و بدون مداخله پیروان سایر مکاتب به منظور مبارزه با استبداد و احیای دموکراسی و احقاق حقوق پایمال شده مردم تحت لوای حکومت اسلامی برخواسته [برخاسته] است و هیچگونه ضدیت با کشورهائی که پایبند به رعایت استقلال سیاسی و اقتصادی ایران باشند، ندارد...» بخش ضمائم
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان یزد، کتاب 5 صفحه 247