تاریخ سند: 5 دی 1353
موضوع: هیئت تبلیغاتی مذهبی دارالعلم آیتاله بهبهانی در اهواز
متن سند:
از: 6ﻫ تاریخ:5 /10 /1353
به: 312 شماره: 32542/ﻫ3
موضوع: هیئت تبلیغاتی مذهبی دارالعلم آیتاله بهبهانی در اهواز
بعد از ظهر روز دوشنبه 25 /9 /1353 عبداله مجتهدزاده بهبهانی، مصطفی ابطحی، شیخ عبدالهی از طرف دارالعلم آیتاله بهبهانی در اهواز به منظور سخنرانی مذهبی به آغاجاری وارد و اولین برنامه خود را در ساعت 30 /16 دقیقه در مسجد جامع امیدیه علیا شروع کردند. در این مسجد امام جماعت مساجد میدان جعفر و امیدیه علیا چند نفر از بازاریان و اهالی محل که تعداد آنها از سی نفر تجاوز نمیکرد شرکت داشتند و آقای ابطحی به شیخ عبدالهی گفت سخنرانی نماید و عبدالهی روی منبر ضمن تلاوت کلام اله درباره برتری انسان از سایر موجودات، فرهنگ اسلام، امامت و ظهور امام زمان صحبت کرد در خاتمه از اعمال حزب بعث عراق و کشتن هفت نفر از علماء دینی1 انتقاد و اعلامیه آیتاله بهبهانی را در مورد برگزاری مجلس ترحیم برای روحانیونی که در عراق کشته شدند قرائت کرد و ساعت 10 /17 دقیقه مجلس خاتمه یافت و ساعت 30 /18 به مسجد امیدیه صنعتی آمدند و تا ساعت 30 /19 به وسیله بلندگوی مسجد از مردم دعوت شد که برای استماع سخنرانی ابطحی به مسجد بیایند ولی تعداد شرکتکنندگان از حدود پنجاه نفر تجاوز نکرد و آقای ابطحی به منبر رفت و ایشان هم درباره فرهنگ اسلام، قرآن و اعمال خلاف دولت بعثی عراق صحبت کرد و در خاتمه اعلامیه2 آیتاله بهبهانی در این زمینه و اعدام روحانیون را قرائت نمود.
نظریه شنبه: سخنرانان مطالب دیگری عنوان نکردند و قرار است در مسجد جامع امیدیه نیز سخنرانی نمایند.
نظریه یکشنبه: نظریه شنبه مورد تأیید است. نامبردگان روز قبل در ماهشهر بودهاند و قرار است پس از خاتمه سخنرانی در آغاجاری به هندیجان بروند. خاقان
نظریه 6 ﻫ /: سخنرانی و بیانات آقای ابطحی علیه بعثیها و اعمال غیر انسانی که نسبت به روحانیون روا داشتهاند در مردم اثر نکوئی داشته است.
توضیحات سند:
1. به دنبال ایجاد محدودیتها و همچنین دستگیری وسیع علمای شیعه توسط رژیم بعثی عراق در آذر 1353، رژیم عراق پنج نفر از علمای شیعه را بازداشت و اعدام نمود که از آن جمله سید عماد تبریزی روحانی ایرانی و فرزند مرحوم آیتالله سید محمدجواد طباطبائی تبریزی بودند.
2. متأسفانه علیرغم جستجو اعلامیه آیتالله بهبهانی یافت نشد.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی میرسید علی موسوی بهبهانی به روایت اسناد ساواک صفحه 276