موضوع: اظهارات قائمی در مسجد کارخانه قند1
تاریخ سند: 22 اردیبهشت 1349
موضوع: اظهارات قائمی در مسجد کارخانه قند1
متن سند:
از: 14/ ﻫ تاریخ: 22 /2 /1349به: 316 شماره: 1382/ ﻫ
موضوع: اظهارات قائمی در مسجد کارخانه قند1
از چندی پیش که مسجدی در محل کارخانه قند شاهرود ساخته شده است، آقایان قائمی ماشین‌نویس پلیس انتظامی راه آهن. محمدحسین امانپور دبیر آموزش و پرورش و انصاری رئیس ارتباطات راه‌آهن به کارخانه قند رفته و در مسجد، به امر تبلیغ دین مبین اسلام مبادرت می‌کنند. چند شب پیش آقای قائمی ضمن سخنرانی در مسجد فوق، به تمام فرقه‌های صوفیه و بهائی‌ها حمله نموده و آنها را نجس و غیر قابل معاشرت معرفی نموده و این موضوع موجب ناراحتی چند نفر از کارگران که از دراویش گنابادی2 هستند و نیز یک نفر بهائی که در حسابداری کارخانه قند کار می‌کند، گردیده است.
نظریه منبع. نامبردگان فوق در شهر شاهرود نیز جلساتی به نام دعای ندبه. جوانان و تفسیر قرآن تشکیل داده و ضمن تبلیغ دین اسلام، راههای مبارزه با فرقه بهائی را به شرکت‌کنندگان در جلسه می‌آموزند.
نظریه رهبر عملیات. یاد شدگان بالا از متعصبین مذهبی شاهرود بوده و اخیراً به فعالیت خود در مورد تبلیغ دین مبین اسلام افزوده‌اند. ضمناً محمدحسین امانپور در کلاس درس نیز گاهی سخنانی برعلیه بهائی‌ها ایراد نموده و سوابقی نیز در بخش 313 آن اداره کل دارد.
جهت شناسائی بیشتر دو نفر دیگر، اقداماتی صورت گرفته که به محض حصول نتیجه مراتب به عرض خواهد رسید.
نظریه امنیت داخلی. نظریه رهبر عملیات مورد تائید است.
نظریه رئیس ساواک. 1. با رئیس کل آموزش و پرورش در مورد محمدحسین امانپور دبیر مذاکره نموده که به وی تذکر لازم داده شده شود.
2. به رئیس ارتباطات راه‌آهن نیز وسیله آقای آرامش، غیرمحسوس تذکرات لازم داده می‌شود.
3. قائمی ماشین‌نویس کارخانه را نیز وسیله آقای وجدانی مسئول کارخانه قند از این گفتگوها برحذر خواهم داشت.
ضمناً مراقبات لازم مرعی می‌گردد. قبلاً نیز گزارشاتی تقدیم شده که از یک مرکز این افراد دستور می‌گیرند.
بهره‌برداری شد. بایگانی شود. 20 /2 /49
______________________
1. اداره کل سوم پس از دریافت این گزارش، طی شماره 823 /316 – 28 /2 /49 به ساواک سمنان نوشت: «دستور فرمائید ضمن تهیه و ارسال مشخصات کامل نامبرده، نتیجه اقدامات معموله را اعلام دارند.» بخش ضمائم
2. حاج ملاسلطان محمد گنابادی ملقب به سلطانعلی شاه در مهر ماه 1214 ش در بیدخت گناباد متولد شد. پس از تکمیل علوم ظاهری در خدمت حاج ملاهادی سبزواری به تحصیل حکمت پرداخت، سپس نزد محمدکاظم سعادت علی شاه اصفهانی رفت. او سپس به گناباد برگشت و تفسیر کلام و تأویل آیات را برای مردم بیان کرد و کتاب‌های تفسیر بیان‌السعاده و مجمع‌السعاده را نوشت. وی در سال 1288 ش به وسیله تعدادی از شاگردانش به قتل رسید.