تاریخ سند: 31 فروردین 1344
مجله فردوسی شماره 811 مورخ 31/1/44
متن سند:
مجله فردوسی مقاله ای تحت عنوان (چرا جانسون مذاکره می خواهد؟) درج
نموده و پیرامون پیشنهاد امریکا مبنی بر مذاکره بدون قید و شرط در مسئله
ویتنام1 بحث کرده و معتقد است که چون امریکا زورآزمائی را با امکانات و
موقعیت فعلی منطقه ای و بین المللی و با سیاست استقامت طرف قرین به صرفه
ندیده است لذا پیشنهاد مذاکره بدون قید و شرط داده است.
143 ـ م در پرونده مجله فردوسی
بایگانی شود.
1 /4 /44
توضیحات سند:
1ـ جنگ آمریکا علیه ویتنام
ادامه جنگ فرانسویان با ویتنام
بود.
بعد از افول موقعیت ژاپن
در ویتنام و شکست دول محور
در جنگ جهانی دوم، ارتش
انگلیس به طور موقت وارد
جنوب ویتنام شده و فرانسویان
را در راه دستیابی مجدد به
حکومت یاری دادند.
از سال
1946 نبرد درازمدت ویت مینه
برای آزادی ویتنام وارد مرحله
تازه ای شد.
ویت مینه با استقرار
در روستاها و کوهستانها، هر
لحظه با فرانسویان می جنگید.
در این مقطع آمریکا نیز که
موافق حفظ سلطه استعماری
فرانسه بر هندوچین بود به کمک
فرانسویان شتافت.
طرح امریکا
ایجاد نیروی به اصطلاح ملی
جهت مقابله با هرگونه
خرابکاری شورشیان و دفاع در
مقابل طرحهای تجاوزکارانه و
توسعه طلبانه شوروی بود.
به
همین منظور حکومت
دست نشانده بائودای را بر
سرکار آوردند و در سال 1949
جنگهای استعماری فرانسه
تحت عنوان دفاع از حکومت
قانونی بائودای استمرار یافت.
با شکست فرانسه در سال
1954 در نبردهای دین بین فو و
قرارداد آتش بس ژنو، ویتنام به
دو قسمت شمالی و جنوبی
تقسیم شد و قسمت شمالی تحت
کنترل ویت مینه و در جنوب
تحت کنترل بائودای با حمایت و
پشتیبانی فرانسه قرار داشت.
به
موجب قرارداد مذکور مقرر
شده بود تا نیروهای بیگانه از
کشور خارج شده و وحدت ملی
بر اساس انتخابات تا دو سال بعد
تحقق پذیرد.
در چنین شرایطی، امریکا که از
مدتها پیش به طور مخفیانه
اعزام مشاوران و دیگر
مأموران خود را به ویتنام
جنوبی آغاز کرده و نگودین دیم
را هم به عنوان نخست وزیر به
بائودای تحمیل نموده بود،
تلاش خود را برای سلطه بر این
کشور علنی ساخت.
حکومت
دست نشانده در ویتنام جنوبی به
سرکوب و کشتار مردم و
مبارزان پرداخت به نوعی که
مردم چاره ای جز در پیش گرفتن
مشی مبارزه مسلحانه راهی
نداشتند.
با ادامه سیاست های خشن
حکومت های دست نشانده تمام
مردم ویتنام جنوبی به قیام بر
علیه حاکمیت دست نشانده
پرداختند در این مقطع امریکا
برخلاف معاهده ژنو نیروهایی
را وارد ویتنام جهت کشتار
مردم نمود و ارقام های
سرسام آوری را جهت از بین
بردن مقاومت مردم و به شکست
کشاندن مبارزان هزینه نمود و با
حضور علنی ماهیت
تجاوزکاران کشور امریکا در
نزد جهانیان آشکار شد و باعث
مخالفت جهانی با سیاست
تجاوزکاران امریکا گردید و
این مخالفت حتی در داخل
امریکا نیز سرایت نمود.
این
روند همچنان ادامه داشت تا
اینکه امریکا دریافت که در
ویتنام کاری از دستش ساخته
نیست و در سال 1968 در
مذاکرات صلح پاریس که
متضمن خروج از ویتنام بود
شرکت کرد و با ویت کنگ ها به
مذاکره پرداخت.
پس از ترک
نیروهای نظامی امریکا از
ویتنام در سال 1973 و سقوط
سایگون در 30 آوریل 1975،
دولت ویتنام جنوبی سرنگون
شد و بدین ترتیب ملت
ویتنام پس از چند صد سال
مبارزه با چینی ها، فرانسوی ها،
ژاپنی ها و آمریکا، سرانجام از
یوغ استعمار آزاد شد.
؛ ویتنام، تنظیم و گردآوری،
محمود مسائلی، ص 70 تا 73،
مؤسسه چاپ و انتشارات
وزارت امور خارجه
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - مجله فردوسی به روایت اسناد ساواک صفحه 242