گزارش درباره : تبلیغات ضد کمونیستی
تاریخ سند: 20 تیر 1346
گزارش درباره : تبلیغات ضد کمونیستی
متن سند:
از : 311 محترما به عرض می رساند از مدتی قبل از مقالات مختلفی که جنبه تحقیقی و تحلیلی داشته به اقتباس از ترجمه آثار نویسندگان خارجی و متخصصین کمونیزم بین الملل و محققین داخلی در مورد ماهیت مرام کمونیزم و رژیمهای وابسته به آن در مطبوعات مختلف ایران درج گردیده که عموما حاوی حقایقی بوده و چنانچه خوانندگان اینگونه مقالات با توجه و دقت مفاد آنها را مطالعه نموده باشند یقینا به حقایق تکان دهنده ای از چگونگی فعالیتهای کمونیزم بین الملل پی برده اند و به همین علت انتظار میرفت درج این مطالب که یک نوع مبارزه مثبت و منطقی با گسترش کمونیزم در ایران است باعث ناراحتی و عصبانیت عوامل کمونیزم بین الملل و بخصوص عوامل حزب منحله توده گردد.اخیرا با انتشار خلاصه ای از اعترافات خسرو روزبه1 در مورد قتل محمدمسعود و سایر آدم کشیهای حزب منحله توده و حملاتی که نامبرده به کادر رهبری این حزب نموده بود و در مجله خواندنیها به چاپ رسید از آنجا که ماهیت واقعی رهبران فعلی حزب منحله توده را بیشتر آشکار می کرد این عصبانیت بنحو شدیدی بروز نمود.
بخصوص آنکه این سخنان از زبان خسرو روزبه که توده ایها او را بعنوان سمبل مبارزه معرفی نموده اند بیان گردیده بود.
به همین علت کمیته مرکزی و دستگاههای تبلیغاتی حزب منحله توده در خارج از کشور از انتشار این مطالب سخت به وحشت افتادند و برای آنکه در مقابل انتشار این حقایق عکس العملی نشان دهند و از اثر معنوی این اعترافات در بین طبقه جوان و کم تجربه و همچنین فعالین داخلی و خارجی بکاهند گفتارهای تندی که جنبه اتهام و قلب حقیقت دارد از رادیو پیک پخش نموده و در این گفتارها ادعا نمودند که این تبلیغات از ناحیه مستشاران آنتی کمونیزم آمریکا تهیه و در اختیار مطبوعات قرار می گیرد و علل آن را نزدیکی و همکاریهای ایران و کشورهای سوسیالیستی که مخالف سیاست آمریکا است ذکر کردند.
در این گفتارها ضمن اشاره به مطبوعات مختلفی که مقالات ضد کمونیستی درج نموده اند به مطالب درج شده در مجله خواندنیها حساسیت زیادی نشان داده و طی گفتار جدیدی تحت عنوان «اهرمهای تبلیغاتی و جاسوسی آمریکا در ایران» اولین حمله را از مجله خواندنیها شروع کرده و خصوصا به مدیر این مجله حملات سختی شده و با استناد به مندرجات روزنامه های با مشاد و تهران و اکونومیست که در گذشته در مورد آقای امیرانی (مدیر مجله خواندنیها) مطالبی نوشته بودند، مشارالیه را فردی جاسوس و از اعضاء رسمی و حقوق بگیر سازمان اطلاعات و امنیت ایران معرفی نموده اند.
با توجه به اینکه در آینده نیز لازم خواهد بود چه در مجله خواندنیها و چه در سایر مطبوعات دیگر به منظور مقابله با انتشارات و تبلیغات زهرآگین کمونیستها مقالاتی درج گردد، در صورت تصویب مقرر فرمایند با توجه به پیشنهاد زیر آقای امیرانی در مقابل این حملات تقویت گردیده و اجازه داده شود از حقوق فردی و مجله خود دفاع نماید.
پیشنهاد : گفتارهایی که تاکنون از رادیو پیک ایران علیه مجله خواندنیها منتشره شده (سه فقره از این گفتارها پیوست است) در اختیار آقای امیرانی گذاشته شود و توجه مشارالیه را در موقع پاسخ به گفتارهای مزبور به موارد زیر جلب نماید.
1ـ به منظور دفاع از عدم وابستگی این مجله با عوامل آمریکایی و سازمان امنیت ایران می توان به پاره ای از مقالات بدون رتوش خواندنیها که در آن سیاست آمریکا را در ایران مورد انتقاد و حمله قرار داده است و همچنین مقالاتی که به انتقاد از امور جاری بعضی از وزارتخانه های ایران در سالهای اخیر نوشته شده است استناد نمود.
2ـ به فرض محال که ادعای کمونیستها مبنی بر نفوذ «عوامل امپریالیسم» در ایران در گذشته صحیح باشد باید قبول کرد که یکی از عوامل این نفوذ عکس العمل اقدامات کمونیزم بین الملل و حمایتهای بیموردی است که در گذشته و حال از عوامل حزب منحله توده به عمل آورده و همچنین تبلیغات خلاف حقیقی است که در مورد گسترش فعالیتهای کمونیستی در ایران به وسیله دستگاههای تبلیغاتی حزب منحله توده انجام شده و می شود و در صورتیکه واقعا این عوامل دست از حمایت و تقویت فراریان حزب منحله توده بردارند تصور نمی رود در آینده در روابط ایران با کشورهای سوسیالیستی خلل وارد شود.
3ـ توسعه روابط اقتصادی و فنی ایران و شوروی مورد توجه و علاقه عموم مردم ایران است ولی توسعه این روابط نمی تواند وسیله ای گردد که دکتر رادمنش از رادیوی مسکو که یکدستگاه وابسته به حکومت شوروی است به نام دبیرکل حزب توده ایران سخنرانی نماید و دولت شوروی نباید انتظار داشته باشد که با حمایتهای بی مورد خود از عوامل فراری حزب منحله توده به وسیله مطبوعات که زبان گویای مردم ایران هستند پاسخ داده نشود.
مضافا اینکه این هشدار مطبوعات ایران در صورتیکه واقع بینانه مورد توجه قرار گیرد می تواند در راه تحکیم روابط حسن همجواری و ادامه همکاریهای مختلف موثر واقع شود.
4ـ چنانچه تولد کمونیزم را به عنوان یک فلسفه و روش زندگی مورد توجه قرار دهیم بروز هرگونه ایده و نظریه مخالفی در اینمورد نیز می تواند مورد بحث و اظهار نظر هر صاحب نظری واقع شود و بهرحال نبایستی انتشار مقالات تحقیقی و حقایقی که به وسیله پاره ای از افرادی که در مورد فلسفه مارکسیستی مطالعه نموده و اکنون متوجه گردیده اند نمی توان از این راه به حقیقت رسید مورد خشم عوامل کمونیزم بین الملل و شاگردان حزب منحله توده آن قرار گیرد.
5ـ خسرو روزبه بعد از آنکه همه حقایق فعالیتهای پنهانی حزب منحله توده را افشاء نمود خود صریحا اعلام داشت من اینها را می گویم که اقلاً در جائی ضبط شود و روزی در اختیار افکار عمومی قرار گیرد و اگر مجله خواندنیها که دارای روش بی طرفانه ای است این اعترافات را چاپ و منتشر نموده است برای آنست که نسل جوان ایران بداند خسرو روزبه بعد از سالها فعالیت مستمر برای حزب منحله توده چهره واقعی رهبران فعلی حزب را آن طور که درخور آنها بوده است نشان داده و عموما جنبه منفی بودن این رهبران ساختگی را برملاء ساخته.
ضمنا همین رهبران حزبی که اکنون به نام کمیته مرکزی با کمک مادی و معنوی دیگران در خارج از کشور سنگ اصلاحات ایران را به سینه می زنند هنوز با اقدامات خیانت آمیز سعی دارند با معرفی کردن خسرو روزبه به عنوان نمونه و سمبل یک مبارز حزبی به انحراف فکری نسل جوان بپردازند.
6ـ اگر تصور شود گسترش روابط سیاسی و اقتصادی ایران با کشورهای سوسیالیستی بایستی به قیمت قطع روابط با دول غربی منتهی گردد و به میمنت آن به عوامل شناخته شده حزب منحله توده اجازه داده شود بار دیگر محیط باثبات ایران را دستخوش فعالیتهای خرابکارانه خود قرار دهند فکری عبث و بیهوده بوده و اکنون زمان آن رسیده است که رهبران حزبی به عوض آنکه دستورات دیگران را به عنوان خط مشی سیاسی ایران تعیین نمایند با واقع بینی هر چه بیشتر در پیشگاه ملت ایران و رهبر خردمند آن سر تعظیم فرود آورده و با ندامت از اعمال گذشته خود در نوسازی ایران نوین به عنوان یک میهن پرست واقعی شرکت نموده و دین خود را به میهن عزیز خود اداء نمایند و به مزدوری خود برای بیگانگان که نام «همبستگی جهانی کمونیزم» به آن داده اند برای همیشه خاتمه دهند.
به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید.
تاریخ 27 /4/ در تاریخ 28 /4 /46 نسخه دوم این گزارش جهت اجرای اوامر تیمسار ریاست ساواک به بخش 324 ارسال گردید.
28 /4 /46
توضیحات سند:
1ـ خسرو روزبه فرزند دوم ضیاء لشکر در سال 1924 در ملایر به دنیا آمده تحصیلات ابتدایی را در مدرسه امریکایی ملایر و تحصیلات متوسطه را در همدان به پایان برد و سپس در دانشکده افسری در رشته توپخانه و در دانشکده فنی در رشته مکانیک به تحصیل پرداخت.در سال 1318 به علت درگیری با فرمانده هنگ توپخانه ضد هوایی یک ماه و نیم به اهواز تبعید شد و سپس به تهران بازگشت.
پس از شهریور 1320 در دانشکده افسری به تدریس پرداخت روزبه از استادان باسواد دانشکده افسری و مورد توجه رزم آراء ـ رئیس دانشکده ـ بود و تألیفاتی در زمینه های ریاضی و فنی و نظامی تدوین کرد در سال 1322 به حزب توده پیوست.
در بهار 1323 در پی تأسیس سازمان نظامی حزب توده روزبه عضو هیئت اجرائیه این سازمان شد.
اشتغال روزبه در دانشکده افسری تا مهرماه 1324 ادامه داشت.
در پی ماجرای افسران خراسان روزبه مخفی شد او در این دوران کتاب اطاعت کورکورانه را علیه نظام حاکم بر ارتش پهلوی با نام مستعار «ستخر» (سروان توپخانه خسرو روزبه) منتشر کرد.
روزبه در 17 فروردین 1326 توسط رکن دوم ستاد ارتش دستگیر شد و در 17 اردیبهشت همان سال توسط حسام لنکرانی، ابوالحسن عباسی و صفیه حاتمی از زندان دژبان فرار داده شد.
دادگاه ارتش غیابا او را به 15 ماه زندان و اخراج از ارتش محکوم کرد.
او در فروردین 1327 مجددا دستگیر شد و دادستانی ارتش برای وی تقاضای اعدام کرد.
افکار عمومی و مطبوعات با این درخواست به مخالفت برخاستند و در نتیجه روزبه به 15 سال زندان محکوم شد.
او در آذر 1329 بهمراه سایر رهبران حزب توده از زندان گریخت و در سازمان اطلاعات حزب توده به فعالیت پرداخت.
پس از کودتای 28 مرداد 1332 روزبه عضو ستاد جنگی حزب توده که بمنظور مقابله با کودتا ایجاد شده بود، شد و در این رابطه بهمراه سرهنگ علی اکبر چلیپا مدت کوتاهی به میان ایل قشقایی رفت.
پس از دستگیری و خروج از کشور از آخرین بقایای رهبری حزب توده روزبه از آغاز سال 1335 در ترکیب هیئت اجرائیه موقت حزب در داخل کشور به فعالیت ادامه داد.
خسرو روزبه در 15 تیرماه 1336 طی یک درگیری مسلحانه دستگیر و در 21 اردیبهشت 1337 تیرباران شد.
(خاطرات کیانوری ص 154 ـ 155)