تاریخ سند: 2 بهمن 1345
موضوع: وضع دولت
متن سند:
از: ۷/۲۰م گزارش تاریخ: 2 /11 /45
به: ۳۲۴ شماره: 25728 /20 /7/م
موضوع: وضع دولت منبع خبر: ۲۳
فرهاد صفانیا مدیرکل سابق شهرداری تهران که از دوستان نزدیک مهندس شریف امامی1 رئیس مجلس سنا و سید جلالالدین تهرانی2 سناتور میباشد از قول آنها اظهار میداشت که پس از مراجعت اعلیحضرت همایونی در دستگاههای دولتی وزارتخانهها و مؤسسات از مقام معاونت به پایین تغییرات عمدهای داده خواهد شد و با نزدیک شدن انتخابات از افراد بیطرف و خوشنام در پستهای مملکت استفاده خواهند کرد و برای نمایان کردن بیطرفی و بینظری انتخابات آینده زیر نظر مستقیم آقای علم وزیر دربار شاهنشاهی صورت خواهد گرفت و به احتمال زیاد ممکن است خود آقای علم برای انجام انتخابات مجلسین به سمت نخستوزیری تعیین گردد و پس از انجام انتخابات باز به وزارت دربار رفته و پست نخستوزیری را ترک نماید و در حال حاضر بهتر و شایستهتر از آقای علم برای این کار وجود ندارد.
نامبرده اضافه کرد که برای اداره مملکت و روی کار آوردن افراد اخیر دستهای به وسیله آقایان علم اردشیر زاهدی و عبدالرضا انصاری وزیر کشور تشکیل شده و به آرامی مطالعات خود را شروع کردهاند.
(رونوشت برابر اصل است. - اصل در پرونده ۲۲۵۰۱۲۰، در پرونده آقای ارشیر زاهدی کلاسه ۲۲۴۵۵ بایگانی شود.)
توضیحات سند:
1- جعفر شریف امامی: فرزند محمد حسین نظامالاسلام در ۲۷ خرداد ۱۲۹۱ ش در تهران متولد شد. او تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان رسانید و برای ادامه تحصیل به سوئد و آلمان رفت. او مدرک تحصیلی خود را در رشته برق کسب نمود. پس از بازگشت به ایران در راهآهن دو لتی شاغل بود و تا معاونت این سازمان رسید در پیوند با احمد قوام در سال ۱۳۲۴ به مدیر عاملی بنگاه آبیاری رسید. او در این زمان وارد اتحادیه کارگری به نام اتحادیه اسکی شد و پس از چندی به دبیری آن انتخاب شد. او در زمان دولت رزم آراء (تیر - اسفند ۱۳۲۹) به وزارت راه و ترابری رسید. شریف امامی در پی کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ به درخواست اعضای متواری دولت به مخفیگاه آنان رفت و ترتیب معرفی مصدق و سایرین را به زاهدی داد. او در دولت فضلالله زاهدی مدیریت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت. و در سال ۱۳۳۳ به سناتوری تهران انتخاب شد. شریف امامی در دولت دکتر منوچهر اقبال وزیر صنایع و معادن شد و در همین زمان بود که قرارداد نافرجام ذوب آهن را با آلمان غربی منعقد ساخت و سپس در شهریور ۱۳۳۹ به نخستوزیری رسید. شریف امامی پس از سقوط دولت امینی، در سال ۱۳۴۱ به نیابت تولیت بنیاد پهلوی منصوب شد. او در سال ۱۳۴۲ به ریاست مجلس سنا رسید و تا آستانه انقلاب اسلامی ایران به مدت ۱۵ سال در این سمت بود، پستی که با مقام او به عنوان استاد اعظم فراماسونری انطباق کامل داشت. شریف امامی در لژ بزرگ ایران بالاترین مراتب پیشرفت را طی کرد.
با آغاز امواج انقلاب اسلامی، محمدرضا در یکی از واپسین تلاشهای خود، به فراماسونری و استاد اعظم آن جعفر شریف امامی متوسل شد و وی را در نقش دیرینش به عنوان محور تفاهم و آشتی سیاستهای بیگانه مؤثر در ایران، به صدارت رسانید. اما او نیز نتوانست در مقابل امواج خروشان انقلاب تاب بیاورد و در تاریخ 14 /8 /1357 از صدارت استعفا داد.
(ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد ۱)
۲- سید جلالالدین تهرانی: در کابینه منصور وزیر پست و در کابینه قوام وزیر مشاور و نایبالتولیه آستان قدس رضوی بود. در سال ۵۷ به هنگام فرار محمدرضا به ریاست شورای سلطنت انتخاب شد و برای ملاقات با امام خمینی (ره) به پاریس رفت. ولی امام (ره) پذیرش وی را منوط به استعفا از شورای سلطنت کرد و تأکید نمود که در استعفانامه باید غیرقانونی بودن شورای سلطنت را قید کند. وی نیز با صدور اطلاعیهای غیرقانونی بودن شورای سلطنت را اعلام و از این شورا کنارهگیری و در روز اول بهمن ۱۳۵۷ به حضور امام خمینی (ره) رسید.
(- اسناد ساواک - پروندههای انفرادی)
منبع:
کتاب
اردشیر زاهدی به روایت اسناد ساواک صفحه 63