موضوع: عبدالرسول قائمی
تاریخ سند: 31 اردیبهشت 1346
موضوع: عبدالرسول قائمی
متن سند:
از: 316 تاریخ:31 /2 /1346به: 6/ ﻫ شماره: 14785 /316
موضوع: عبدالرسول قائمی
طبق اطلاع اخیرا عناصر ناصالحی به عبدالرسول قائمی فوق گفته‌اند که آیت‌اله شریعتمداری از قم برای قائمی پیغام فرستاده است که جهت بررسی موضوع لایحه حمایت خانواده1و نظام وظیفه طلاب2علوم دینی و تبعید آیت‌اله قمی ( از روحانیون افراطی مشهد که اخیرا به خاش تبعید شده ) به تهران عزیمت نماید ولی قائمی طی نامه‌ای موضوع را از شریعتمداری استفسار و شریعتمداری هم که از موضوع بی اطلاع بوده پاسخ داده است که چنین پیغامی نفرستاده است.
ملاحظات: خواهشمند است دستور فرمائید ضمن انعکاس هرگونه اطلاعات مکتسبه در این زمینه به طور غیرمحسوس از اعمال وی مراقبت و همچنین نسبت به کنترل اعمال عناصری که به نفع روحانیون مخالف فعالیتی دارند اقدام و نتیجه را اعلام دارند.
عیناً جهت صدور اوامر مقتضی از عرض می‌گذرد. 4 /3 /46
محترماً از نظر مبارک بگذراند
توضیحات سند:
1. قانون حمایت از خانواده: در تاریخ 24 تیرماه سال 1346ﻫ ش به موجب قانون حمایت خانواده، دولت اعلام کرد از این تاریخ طلاق و ازدواج مجدد بدون اجازه دادگاه‌ها ممنوع است. این قانون براى اولین بار از طرف گروه مرموزى که وابسته به عوامل صهیونیسم در ایران بودند در تاریخ 4 /3 /43 مطرح شد و در مجله «اطلاعات بانوان» آن روز چنین آمده: «به مناسبت دهمین سال تأسیس جمعیت راه نو هفته گذشته مراسمى در محل جمعیت برپا بود. در این مراسم خانم فریده دیبا مادر گرامى شهبانوى ایران و اداره‌کننده جمعیت و عده‌اى از رجال سرشناس و رجال معروف حضور داشتند و از کیک (تولد جمعیت) که 9 شمع روى آن روشن بود، نوش جان کردند در این جریان صحبت از این بود که جمعیت راه نو طرحى را که براى حفظ حقوق زن در خانواده تهیه کرده است تصمیم دارد به امضاى عده‌اى از نمایندگان زن و آقایان وکلای مجلس برساند و تقدیم مجلس کند. احتمال زیاد داده مى‌شود که در این دوره مجلس در زمینه حقوق زن و خانواده قانونى به تصویب برسد...» مؤلف کتاب نهضت امام خمینى معتقد است که عدد (9) براى حزب جاسوس بهائیت مقدس است.رژیم شاه پس از آنکه مدتى از طریق مطبوعات روى این طرح تبلیغ کرد در تاریخ 11 اسفند ماه سال 1345 روزنامه‌ها اعلام کردند که در لایحه حمایت خانواده امروز از طرف دولت به مجلس تقدیم شد که مخالفت شدید مجامع روحانى را در پیش داشت.
این قانون که در تاریخ 15 /11 /1353 در 28 ماده به تصویب رسید، یکى از قوانینى بود که به ظاهر در جهت حمایت از زنان و ارتقاء خصوصیات زندگى آنان بود. اما در واقع، براى متلاشى کردن کیان خانواده طراحى شده بود تا با تشویق زنان به زندگى سبک غربى، آنان را به گرفتن طلاق از شوهر ترغیب نماید و در نتیجه با از بین رفتن خانواده، زنان و کودکان بى‌سرپرستى که مشکلات فراوانى از نظر اخلاقى و اجتماعى و فرهنگى داشتند در جامعه فراوان بشوند.
بنابراین روحانیت معظم شیعه به رهبرى حضرت امام‌خمینى با چنین لایحه‌اى مخالفت کرده و آن را ضددین دانستند و با آن به مبارزه پرداختند.
نکته حایز اهمیت اینکه پس از پیروزى انقلاب اسلامى، قوانین فراوانى با رعایت اصالت خانواده، در حمایت از زنان نوشته شد و یا از قوانین موجود بهره‌ورى گردید تا حقوق زنان در برابر مردانى که ستم کنند حفظ شود و در خانواده‌هایى که مرد و زن بر اساس اخلاق انسانى و اسلامى زندگى‌مى‌کنند عشق و محبت حاکم مى‌باشد.
بطور مثال در عقدنامه‌هاى پس از پیروزى انقلاب اسلامى 15 شرط بین زوج و زوجه در دفاتر سند ازدواج بصورت چاپى تهیه شد که معمولاً مردان و زنان آن را مى‌پذیرند و طى آن به زن وکالت داده مى‌شود اگر مرد بدرفتارى داشت یا شغلى خلاف شئون خانوادگى پذیرفت یا زندانى شد و از این قبیل مسایل، زن وکیل براى طلاق‌دادن خود است و مى‌توانند این شرایط را به هر میزان اضافه کنند و دستى بنویسند.
نکته برتر اینکه حضرت امام خمینى در رابطه با اختیارات ولى‌فقیه در جمع خانمهاى انقلابى تاکید کرد که ولى‌فقیه اگر ادامه زندگى زن با مردى را به مصلحت نداند آن مرد را اجبار بر طلاق خواهد کرد و یا خود او طلاق خواهد داد.
در رابطه با حقوق زن و آنچه که انقلاب اسلامى در دفاع از حقوق زنان انجام داده است همین بس که با حفظ عفاف و شخصیت انسانى زن، حدود نیمى از قبول‌شدگان دانشگاهى را زنان و دختران جوان تشکیل داده‌اند.
2. نظام‌وظیفه طلاب: در رابطه با طلاب حوزه‌هاى علمیه، با عنایت به حرکات و تفکرات ضدرژیم و عدم سلطه دستگاههاى امنیتى ساواک و اوقاف بر مقدرات حوزه بارها از حربه لغو معافیت سربازى استفاده شد تا شاید بتوانند حوزه را از رسالت خویش باز دارند.
تا قبل از سال 42 اعزام طلبه‌هاى علوم دینى به خدمت سربازى همانند دانشجویان دانشگاه از معافیت قانونى برخوردار بود، اما بعد از حوادث سال 41 و فروردین 42 که ایادى رژیم شاه به مدرسه فیضیه حمله نمودند، در اول اردیبهشت 42 فرمان اعزام روحانیون به سربازى صادر شد و مأموران رژیم به طرز زننده‌اى در کوچه و خیابان‌هاى قم به دستگیرى طلبه‌هاى جوان پرداختند و کارت تحصیلى آنان را که از طرف وزارت فرهنگ صادر شده بود، پاره کردند و آنان را به سربازى اعزام مى‌داشتند، به دنبال دستگیرى عده‌اى از روحانیون که حضرت امام خمینى (ره) فورا فرستاده‌اى را به سربازخانه اعزام و پیام زیر را براى طلبه‌هاى دستگیر شده و اعزامى به سربازخانه فرستادند: «نگران نباشید، تزلزل به خود راه ندهید، و با کمال رشادت و سربلندى و روحى قوى بایستید. شما هر کجا باشید سربازان امام زمان (عج) مى‌باشید و باید به وظیفه سربازى خود عمل نمایید، رسالت سنگینى که اکنون به عهده دارید، روشن ساختن و آگاه کردن سربازان و درجه‌دارانى است که با آنان سر و کار دارید، که لازم است از انجام این رسالت مقدس اسلامى غفلت نورزید، تعلیمات نظامى را با کمال جدیت و پشتکار دنبال کنید، هم از نظر روحى و هم از نظر جسمى خود را قوى سازید. مبادا یک وقت خداى نخواسته ضعف و تزلزلى از شما بروز کند، که موجب سرشکستگى روحانیت شود و براى شما عواقب ناگوارى همراه خواهد داشت»
هر گاه رژیم مى‌خواست محدودیت‌هایى را براى طلاب و علما و حوزه‌هاى علمیه به وجود آورد، با طرح بهانه‌هاى واهى و به منظور در مضیقه قرار دادن و کنترل فعالیت‌هاى علما و حوزه‌هاى علمیه، عوامل ساواک هر از چند گاهى به این شگرد دست مى‌یازیدند.
ر.ک: بهرام افراسیابى، ایران و تاریخ، نشر علم، ص 382؛ باقر عاقلى، روزشمار تاریخ ایران از مشروطیت تا انقلاب اسلامى، جلد 2، صص 4 ـ 153 تاریخ: 2 /10 /1342 و مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى، کوثر، جلد 1، ص 265.