در دوران انقلاب اسلامى، گلوله‌هایى به طرف مردم شلیک مى‌شد که از لوله تفنگ‌هاى امریکایى بیرون مى‌آمد.
در دوران انقلاب اسلامى، گلوله‌هایى به طرف مردم شلیک مى‌شد که از لوله تفنگ‌هاى امریکایى بیرون مى‌آمد.
متن سند:
در دوران انقلاب اسلامى، گلوله‌هایى به طرف مردم شلیک مى‌شد که از لوله تفنگ‌هاى امریکایى بیرون مى‌آمد. اسلحه در دست کسانى بود که خود از جنس مردم بودند و بسیارى از آنان در این ایام چشم گریان و دل خونین داشتند. ارتش برادر ما بود ولى دست بیگانه، آنان را در خیابان در مقابل ما قرار داده بود. براى این بود که حضرت امام خمینى (ره) در جهت روشنگرى آن دسته از ارتشى‌هاى فریب خورده، در پیامى به تاریخ 22 مرداد 1357، فرمودند:«ارتش ایران و صاحب‌منصبان محترم بدانند که جنایات و قتل‌عام‌هایى که شاه بر آنان تحمیل مى‌کند، حاصلى جز بد نامى و ننگ براى آنان ندارد. افسران ارتش و شهربانى و ژاندارمرى ایران، تا چه زمان اجبارا و بدون هیچگونه اختیار، به برادرکشى توسط یک عده مأمور ناآگاه ادامه مى‌دهند؟ آخر براى چه کسى؟... باید به حکم خداوند از فرمان ستمگران که شما را به قتل و ظلم امر مى‌کنند سرپیچى کنید و با کشتن برادران خود، جهنم دنیا و آخرت را براى خود نخرید...»
در 22 /8 /57، ژاندارمرى، شعرى را به ساواک فرستاد، که مضمون آن خطاب به برادران ارتشى بود.
ارتش به سوى دشمن این تیرها رها کن
از بهر ملت خود جان خودت فدا کن
طرفدار تو ماییم
نگهدار تو ماییم
از بهر حفظ قرآن فورا کودتا کن
سزاى هدیه گل چرا گلوله دارى
* * *
تبلیغ‌هاى دشمن تیر ترا خطا برد
شکاف و دورى تو تاب و توان ز ما برد
آغوش باز ملت آماده تا بگیرد
در بر تو را اى سرباز جانم فداى سرباز