متن اعلامیه حضرت آیت‌الله صدوقی راجع به تشکر از ملت ایران به مناسبت تعطیل عمومی یکشنبه
متن اعلامیه حضرت آیت‌الله صدوقی راجع به تشکر از ملت ایران به مناسبت تعطیل عمومی یکشنبه
متن سند:
متن اعلامیه حضرت آیت‌الله صدوقی راجع به تشکر از ملت ایران بهمناسبت تعطیل عمومی یکشنبه
بسم الله الرحمن الرحیم
در حالی که هیئت حاکمه ایران کلیه نیروهای خود را در راه افزایش خفقان و سلب آزادی‌های فردی و اجتماعی بسیج نموده است، اکنون که دوازده شهرستان بزرگ ایران در زیر برق سر نیزه حکومت نظامی غیر قانونی از چهره کریه ماهیت استبدادی حکومت ایران نقاب بر می‌دارد و بالاخره زمانی که اتحاد نامقدس و اهریمنی نیروهای استعماری سرخ و سیاه به عنوان آخرین تلاش جهت جلوگیری از سقوط رژیم حاکم، منزل آیت‌الله العظمی الخمینی را در نجف محاصره نموده است
ملت شریف و مسلمان ایران برای چندمین بار پیوند ناگسستنی خود را با مراجع بزرگ خاصه رهبر نهضت مقدس بوسیله تعطیل سراسری در تمام کشور به اثبات رسانید. ملت با اعتصاب روز یکشنبه ۲۹ شوال مطالب ذیل را علناً به دنیا و افکار عمومی جهان اعلام کرد:
۱- پیوند عمیق ناگسستنی مردم ایران با رهبر نهضت، حضرت نایب الامام آیت‌الله العظمی الخمینی که هیچ نیرویی قادر به از بین بردن آن نخواهد بود؛ زیرا ریشه‌های این پیوند از اعماق روح هر ایرانی مسلمان می‌جوشد و به شهادت‌های مکرر عینی مرگ را با آغوش باز می‌پذیرد ولی حاضر نیست اندک سستی و فتوری در این پیوند مقدس به وجود آید.
۲ - تشخیص صحیح سیاسی که معلول رشد سریع شعور اجتماعی ملت است باعث گردید که اگر چه تعرض به منزل حضرت آیت‌الله خمینی عملاً به وسیله مزدوران حکومت بعث عراق صورت گرفته است لیکن منشأ این حرکت وقیحانه را از ناحیه عناصر حکومتی ایران دانسته، در اعتصاب سراسری خود اعتراض خویش را متوجه حکومت ضد ملی و مذهبی ایران نمود و بدین وسیله مقصر واقعی را معرفی کرد.
٣- خنثی کردن تبلیغات عوام فریبانه هیئت حاکمه ایران مبنی بر اعطای آزادی‌های فردی و جمعی و همچنین احترام به روحانیت!!! به طوری که اعتصاب سراسری روز یکشنبه همه این ادعاهای دروغین را فاش نمود و اعلام کرد که ماهیت ضد اسلامی و انسانی هیئت حاکمه ایران همیشه در حال مبارزه با اساس دین و درهم کوبیدن اصول آن بوده است و با ادعاهای کاذب هیچ گاه نمی‌تواند بر این قیافه منحوس نقاب بزند.
اعتصاب اخیر ملت در حالی که ره آوردهای فوق را به همراه داشت و تلویحاً و تصریحاً بنا به مقتضیات مکان‌های مختلف، متضمن این معنا هم بود که همه وجوه و طبقات ملت بنا به مصالح نهضت در راه پیشبرد اهداف عالیه رهبر بزرگ خویش از هیچ گونه فداکاری و جانبازی دریغ نخواهند ورزید و تا شکوفان شدن کامل ثمرات نهضت از پای نخواهند نشست. نمونه بارز این جانبازی در شهر کرمانشاه۱ و سایر شهرستان‌های غرب کشور متجلی گردید. مردم بی دفاع و بی سلاحی را که جرمی جز اعلام وفاداری به رهبر یعنی آیت‌الله خمینی نداشتند به رگبار مسلسل بستند. و هیئت حاکمه به دنبال اجرای سیاست آشتی ملی که مثل اعلای آن در میدان شهدای تهران تحقق گرفت در کرمانشاه نیز این سیاست را تعقیب نمود!! سیاست آشتی ملی به کمک آتش سلاح‌های سنگین و به دست دژخیمان اسرائیلی مردم کرمانشاه و سایر شهرستانها را آن چنان درو می‌کرد و شدت وقاحت آن به حدی بود که بعضی از صاحب منصبان ایرانی با دیدن پیر و جوان و کودک و خردسالی که در آتش و خون می‌غلتیدند بی اختیار به گریه افتادند و بدین ترتیب با کشتار متجاوز از صدها مسلمان و بیگناه و به جا گذاردن هزاران زخمی که پناهی جز منزل برادران مسلمان خود نداشتند، ورق سیاه دیگری به کارنامه جنایت بار هیئت حاکمه ایران اضافه گردید.
اینجانب ضمن عرض تسلیت به بازماندگان شهدای کرمانشاه و شهرستان‌های غرب کشور، مراتب تشکر و سپاسگزاری خویش را به ملت مسلمان و شجاع ایران که در بحبوحه خفقان و زیر سلطه حکومت‌های نظامی این اعتصاب را با موفقیت هر چه تمامتر به تحقق رساندند اظهار داشته و از خداوند متعال دوام توفیق و پیروزی ملت مسلمان ایران را خواستارم و امیدوارم که تا برچیده شدن کامل بساط استبداد و دیکتاتوری و محو هر گونه آثار استعمار سرخ و سیاه صفوف مبارزه قهرمانانه مسلمانان فشرده‌تر و محکمتر گردد و در آتیه نزدیکی اجباره خودکامگی و استبداد جای خود را به حکومت قرآن تسلیم نماید که: «ان للحق دوله و للباطل جوله»
والسلام على اخواننا المؤمنین
۳۰/شوال ۱۳۹۸ -۲ یزد محمد الصدوقی
توضیحات سند:
١- به گزارش خبرگزاری فرانسه: در روز سه شنبه ۱۱/۷/۵۷، مطبوعات ایران گزارش دادند که تظاهرات روز یکشنبه، در یازده شهر ایران، یازده کشته و تعداد زیادی زخمی به جای گذاشت. شدیدترین برخوردها در کرمانشاه روی داد. در این تظاهرات، کرمانشاه از شامگاه تا نیمه شب دستخوش اغتشاش بود. از این تظاهرات چهار کشته و خرابی‌های بسیار به جا ماند (ر. ک: تقویم تاریخ ص ۱۵۱)۲- برابر است با ۱۱ / مهر /۵۷.