اعلامیه اساتید و فضلای حوزه علمیه قم به مناسبت فاجعه خونین دوشنبه 29 محرم 1398
متن سند:
اعلامیه اساتید و فضلای حوزه علمیه قم به مناسبت فاجعه خونین دوشنبه 29 محرم 1398
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
جمعه خونین قم که در روز دوشنبه 29 محرم الحرام 1398 برابر نوزدهم دی ماه 1356 هجری پدید آمد به دنبال مطالب توهین آمیزی بود که در روزنامه اطلاعات به مقدسات اسلام و مراجع عظام دامت اظلالهم به خصوص مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیتاله العظمی آقای خمینی مدظله العالی شده بود و موجب هیجان و نگرانی شدید همگان گردیده. بلافاصله به دستور مراجع محترم تمامی کلاسهای حوزه علمیه تعطیل شد و مسلمانان شریف و غیور شهرستان قم به حمایت از مذهب و پشتیبانی از مراجع بزرگ دست از کار کشیده بازار و خیابانها را عموماً تعطیل کردند. آقایان طلاب علوم دینیه و مردم محترم با نهایت نظم و آرامش به منازل مراجع عظام و بعضی از علماء و مدرسین رفتند و هر کدام از آقایان معظم به نوبه خود بیاناتی پیرامون حقایق جاری ایراد فرموده متحداً مخالفت خود را با قوانین ضد اسلامی ابراز داشتند جمعیت به هنگام حرکت به طرف منزل برخی دیگر از اساتید با آنکه در کمال نظم و آرامش بودند ناگهان مورد حمله کماندوها و مأمورین مسلح دولت قرار گرفتند و آنان بدون کمترین بهانهای آتش به روی مردم گشوده و به کوچک و بزرگ رحم نکرده حتی کودکان نوجوانان را مورد یورش حمله خود قرار دادند. و اولین فدائی یک کودک سیزده ساله بود و صدای شلیک گلوله چند ساعت از فضای پایگاه تشیع شهر مقدس و مذهبی قم به گوش میرسید و بالنتیجه گروه زیادی از طلاب و مؤمنین کشته شدند و جمع کثیری مجروح و مصدوم گردیدند و تاکنون تعداد مقتولین به طور دقیق معلوم نشده است، زیرا پلیس و مأمورین مسلح اجساد را بالاجبار نگهداشته و حتی کسانی را که در بیمارستان جان دادند در اختیار گرفتند و بازماندگان آنها که برای گرفتن جنازهها مراجعه میکردند، با خشونت و خشم و مأمورین مسلح روبرو میشدند و تا روزهای بعد در قسمت عمده شهر حتی به عابرین بدون جهت حمله نموده آنان را مضروب ساختند به حدی که سراسر شهر را ترس و وحشت فراگرفته بود، متأسفانه مطبوعات مثل همیشه حقایق را وارونه جلوه داده و برای مشوب کردن اذهان عمومی لاطائلاتی را نوشته و مینویسند. آیا این است معنای آزادی و دموکراسی و طرفداری از حقوق بشر که هیأت حاکمه از آن دم میزند؟! آیا این همه جنایات و خونریزی را که در این چند روز مأمورین مسلحش مرتکب شدند چگونه توجیح مینماید؟! آیا حمله مسلحانه و به آتش بستن عدهای بیگناه که با کمال نظم و آرامش در حرکت بودند طرفداری از حقوق بشر است؟ آیا فضای باز سیاسی همین است که اگر کسانی به مطالب غیرواقعی روزنامه اعتراض کنند در برابر گلوله قرار گیرند؟! آیا اگر مردمی برای دفاع از حریم مقدس اسلام در کمال آرامش به منزل زعمای دینی رفتند و اظهار تظلم نمودند باید به آتش بسته شوند؟!
ما ضمن تسلیت به پیشگاه مقدس حضرت ولی عصر ارواحناله الفداء و عالم روحانیت و عموم مسلمین بدین وسیله مراتب انزجار و تنفر شدید خود را از این اعمال وحشیانه و مجریان این جنایات ابراز داشته، توفیق عموم ملل مسلمان را در دفاع از حریم مقدس اسلام از خداوند بزرگ مسألت داریم. و الی الله المشتکی
ابوالفضل نجفی الخوانساری ـ جواد تبریزی ـ الاحقر محمدحسین مسجد جامعی ـ الاحقر محمد الشاه آبادی ـ سید موسی شبیری زنجانی ـ علی المشکینی ـ ناصر مکارم ـ حسین النوری ـ محسن حرم پناهی ـ محمدحسین المرتضوی اللنکرودی ـ محمدتقی ستوده ـ علی احمدی میانجی ـ عبداله جوادی ـ محمد محمدی گیلانی ـ غلامرضا صلواتی ـ حسین راستی کاشانی ـ سید عبدالرسول شریعتمداری ـ محمد یزدی ـ محمدتقی مصباح ـ محسن دوزدوزانی ـ حسن حسنزاده ـ حسین مظاهری ـ سید علی محقق ـ علی انصاری ـ یوسف صانعی ـ سید محمد حسینی کاشانی ـ حسن تهرانی ـ محمد مؤمن ـ سید حسن طاهری ـ رضا توسلی ـ محمدعلی شرعی ـ محمدعلی فیض ـ عباس محفوظی ـ مرتضی بنیفضل ـ محمدعلی گرامی.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 03 صفحه 135