تاریخ سند: 29 فروردین 1344
متن سند:
شماره : 87 /11هـ از: ساواک بلوچستان و سیستان به : استانداری بلوچستان و سیستان طبق اطلاع حاصله در مجلس دعای برگزاری روز 25 /1 /44 1 که در مسجد جامع زاهدان با شرکت عموم طبقات انجام یافته است آقای کفعمی امام جماعت مسجد مزبور شرکت نکرده است.خواهشمند است مقرر فرمایند اولاً به مسئولین امر تذکر داده شود که در موقع برگزاری این قبیل مراسم قبلا از طریق استانداری یا مستقیما ساواک را در جریان بگذارند.
ثانیاً موضوع عدم حضور آقای کفعمی در این مجلس بررسی و نظریه اعلام فرمایند.
رئیس ساواک استان بلوچستان و سیستان – آرشام پرونده کفعمی الصاق گردد.
اصل در 13 /14
توضیحات سند:
1.حادثه 21 فروردین کاخ مرمر: ساعت 9 صبح روز 21 فروردین 1344 شمسی در کاخ مرمر حادثه ای روی داد.
رضا شمس آبادی سرباز وظیفه که با نقشه قبلی در محل توقف اتومبیل شاه مستقر شده بود، هنگامی که اتومبیل در مقابل سرسرای کاخ مرمر توقف کرد، آماده شد که به سوی شاه تیراندازی کند.
شاه از در مقابل شمس آبادی، اتومبیل را ترک نکرد و همین سبب شد که رضا شمس آبادی مجبور به دور زدن اتومبیل شود.
همین فرصت کوتاه کافی بود که شاه خود را به داخل سرسرای کاخ بیندازد و شمس آبادی به دنبال شاه وارد سرسرا شد و هنگامی که به سوی شاه نشانه رفته بود و تیراندازی می کرد، توسط دو درجه دار گارد مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
این حادثه انعکاسی از نارضایتی شدید و اوضاع قابل انفجار در ایران داشت.
به همین جهت حکومت سعی نمود با تمام قوا از علنی شدن آن جلوگیری نماید، اما موضوع چیزی نبود که قابل انکار و اخفا باشد.
اگر چه رژیم این اقدام را بهانه ای برای دستگیری افراد دیگر قرار داد.
در پیگیری این واقعه، در اردیبهشت اعلام شد یک گروه متشکل از شش نفر، شمس آبادی را تحریک به تیراندازی کرده اند.
دو تن دیگر نیز در رابطه با این واقعه دستگیر شدند و محاکمه گروه 14 نفری در مهر 44 آغاز شد و دادگاه به اعدام دو نفر و حبس ابد یک نفر و حبس های 6 تا 8 سال برای 9 نفر و آزادی دو نفر رأی داد.
محکومین به اعدام هم چون واقعا دخالتی در جریان نداشتند، از یک درجه تخفیف استفاده کردند.
حرکت شمس آبادی با توجه به وضع خانواده و سابقه وی نمایانگر یک احساس مذهبی است، که گرچه در تشکیلات اسلامی شرکت نداشت ولی به عنوان یک اقدام مستقل فردی مذهبی قابل توجه است.
ترور شاه .
حادثه کاخ مرمر به روایت اسناد .
مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، تهران، 1378