موضوع: اقدامات شیخ محمد صدوقی یکی از روحانیون یزد
تاریخ سند: 11 خرداد 1350
موضوع: اقدامات شیخ محمد صدوقی یکی از روحانیون یزد
متن سند:
از: 10/ ی تاریخ: 11 /3 /1350به: 10/ ﻫ شماره: 802 / 10/ی
موضوع: اقدامات شیخ محمد صدوقی یکی از روحانیون یزد
آقای حاج سیدعبدالعظیم طباطبایی نوقی که یکی از وعاظ یزد می‌‌باشد اظهار می‌‌داشت: محله اکبرآباد یزد که یکی از محال پرجمعیت یزد می‌‌باشد فاقد دبستان است. لذا من کوشش کردم به هر نحوی شده مدرسه‌ای در این محل ایجاد گردد و در کار خودم نیز موفق گردیدم. آقای ناصری یکی از فرهنگیان سابق (سابقاً دبیر دبیرستان ایرانشهر1 یزد بوده و فعلاً بازنشسته می‌‌باشد) مبلغ سی هزار تومان در اختیار من قرار داد که دبستان مزبور را بنا نمایم زمینی هم از اوقاف گرفتم. پس از آن جهت کسب تکلیف نزد آیت‌اله صدوقی رفتم. ایشان گفت هیچ صلاح نیست اقدام کنید چون به نام جشن‌های 2500 ساله2 نامگذاری می‌‌شود و خلاف شرع است. بگذار بعد از سپری شدن ایام جشن‌ها مدرسه‌ای که زیر نظر خودم باشد خواهم ساخت. آقای طباطبایی اضافه نموده که آقای صدوقی در پایان اظهار داشته است: این حرف‌هایی که به تو گفتم جائی بازگو نکنی زیرا هیچ به صلاح نیست.
نظریه یکشنبه: آقای شیخ محمد صدوقی یکی از روحانیون و علمای درجه اول یزد می‌‌باشد و سایر روحانیون از وی تبعیت کامل دارند. (روان)
نظریه 10/ی: نظریه یکشنبه مورد تأیید می‌‌باشد.
توضیحات سند:
1. دبیرستان ایرانشهر: که در محله‌‌ی برزن قدیمی گودال مصلی، ابتدای خیابان شهید رجایی واقع است، نخستین دبیرستانی است که در سال 1306ش آغاز به کار نموده و در سال 1313ش تکمیل و به نام دبیرستان ایرانشهر نامگذاری گردیده و در سال ۱۳۷۷ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.2. در تلاش وسیع رژیم پهلوی، برای احیاء سنن شاهنشاهی قبل از اسلام با هدف ستیز با دین، جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی در دستور کار این رژیم قرار گرفت و از سال 1336 اولین اقدامات آن صورت پذیرفت و کمیسیون‌های مختلفی برگزار شد. در ابتدا قرار بود این جشن در سال 1337 برگزار شود، امّا این تاریخ به دلیل بافت حاکم بر بوروکراسی رژیم شاه، هر ساله به تعویق افتاد تا اینکه بالاخره در سال 1350 در تخت جمشید برگزار شد. برگزاری این جشن با هزینه میلیون‌ها دلار از سرمایه‌های ملّی، موجب خشم و نفرت عمومی و محکومیت آن توسط علماء و روحانیون و خصوصاً حضرت امام خمینی(ره) شد که با اشاره به فقر شدید مردم، این چنین جشن‌هایی را اسراف می‌دانستند. جشن‌های 2500 ساله در تخت جمشید، نمایشی از رؤیاها و بلندپروازی‌های شاه و ره‌آوردِ آن، جدایی کامل او از واقعیات بود که بیش از پیش، دچار اشتغال فکری درباره سلطنت خود و اهمیت جانشینی مستقیم خود بر اریکه کورش گردید. محمدرضا پهلوی با برپایی این جشن‌ها، دورۀ جدیدی در پادشاهی خود آغاز کرد، دوره جنون انجام کارهای بزرگ. بسیاری از معروف‌ترین و مقتدرترین چهره‌های جهان در تخت جمشید برای ستایش کشور شاهنشاهی و بلکه مهم‌تر از آن، ستودن خود او، به این محل آمده بودند. ر. ک: کتاب بزم اهریمن، چاپ مرکز اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. دوره 4 جلدی؛ ماروین زونیس، شکست شاهانه، ترجمه عباس مخبر، نشر طرح نو، تهران، صص 114 و 115؛ ویلیام شوکراس، آخرین سفر شاه، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نشر البرز، تهران، صص 38 و 49.