موضوع: سخنرانی در مدرسه علمیه قائمی
تاریخ سند: 6 اسفند 1354
موضوع: سخنرانی در مدرسه علمیه قائمی
متن سند:
از: 6/ ﻫ 1 تاریخ:6 /12 /1354به: 312 شماره: 12480/ﻫ1
موضوع: سخنرانی در مدرسه علمیه قائمی
روز یکشنبه 3 /12 /54 جلسه هفتگی روحانیون آبادان که در مدرسه علمیه آیت‌اله قائمی قرار بود تشکیل گردد. به علت این که آیت‌اله قائمی جهت شرکت در مراسم عزاداری یکی از روحانیون خرمشهر به آن شهرستان رفته بود تشکیل نگردید لذا جلسه هفتگی در روز دوشنبه 4 /12 /54 از ساعت 10 صبح تشکیل شد که در آن تعدادی از روحانیون و غیر روحانی منجمله آقای محمدتقی جعفری1، ستاری و شیخ عباس دانشمند و جهانتاب شرکت داشتند که همگی به مطالعه کتب مذهبی مشغول بودند. این جلسه حدود ساعت 11 خاتمه یافت.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: تشکیل جلسه فوق صحت دارد. گرشاسب
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه تائید می‌شود. شعله
نظریه چهارشنبه: در منطقه نیست.
نظریه جمعه: در منطقه نیست.
توضیحات سند:
1. استاد علامه محمدتقى جعفرى: فرزند حاج کریم آقا، در مرداد 1304 ﻫ ش در تبریز دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات ابتدایى، در مدرسه علمیه طالبیه تبریز به فراگیری مقدمات علوم دینى مشغول گردید و پس از چندى در سال 1321 جهت ادامه تحصیل عازم تهران شد و از استادانى چون مرحوم میرزا مهدى آشتیانى و آیت‌الله محمدرضا تنکابنى بهره‌هاى بسیار برد. دو سال بعد وارد حوزه علمیه قم گردید و پس از یکسال به علت فوت مادرش به تبریز برگشت و نهایتا در تبریز با اصرار و تشویق آیت‌الله میرزا فتاح شهیدى به نجف اشرف رهسپار گشت. وی مدت 12 سال در آنجا ماند و در این فاصله اولین اثر خود را که تقریراتى از درس آیت‌الله خویى بود بنام «الامر بین الامرین» انتشار داد و پس از آن رساله «الرضاع» که تقریرات درس آیت‌الله سید عبدالهادى شیرازى بود را منتشر کرد. از جمله استادان علامه جعفرى در نجف اشرف مى‌توان از مرحوم شیخ مرتضى طالقانى، مرحوم آیت‌الله شیخ محمدکاظم شیرازى و آیت‌الله حسن یزدى نام برد.استاد در حدود سال 1336 به ایران مراجعت نموده و پس از اندکى دوباره در 1337 به نجف بازگشت. اما مجددا به ایران بازمى‌گردد. در تهران، استاد، با دانشگاهیان ارتباط برقرار کرد و همزمان، با شخصیت‌هایى چون استاد مطهرى و دکتر محمدابراهیم آیتى به ایراد سخنرانى در دانشگاهها مى‌پرداخت. علامه جعفرى با تحقیق و تألیف و سخنرانى‌هاى خویش همواره در جهت تربیت جوانان پرشور و مستعد تلاش مى‌نمود که نتیجه آن تلاشها و مجاهدتها در مسیر علم و دانش بیش از 50 کتاب و رساله منتشرشده و دهها کتاب و رساله منتشرنشده مى‌باشد. استاد علامه در سال 1377 به تشخیص پزشکان همراه پسر ارشد خود ابتدا به نروژ و سپس به انگلستان اعزام و بسترى گردید. اما پس از یک عمل جراحى، دچار سکته مغزى شده و در تاریخ 25 /8 /77 دار فانى را وداع گفت و سه روز بعد به مشهد مقدس انتقال یافت و در محل دار الزهد مبارکه (در همسایگى شیخ بهایى) دفن شد. از آثار علامه مى‌توان به «شرح 15 جلدى مثنوى؛ تفسیر 27 جلدى نهج البلاغه؛ جبر و اختیار؛ مولوى و جهان بینى‌ها؛ وجدان و... اشاره داشت. محمدتقى جعفرى، یاران امام به روایت اسناد ساواک، جلد 7، چراغ فروزان، مرکز بررسی اسناد تاریخی.