تاریخ سند: 28 آذر 1343
موضوع : فعالیت روحانیون
متن سند:
شماره : 20996 /20 الف
سید ابراهیم ابطحی نژاد پیشکار مرحوم
آیت اله بهبهانی به مأمور اظهار داشت دو روز
قبل به قم مسافرت نمودم و پیام عده ای از
پیشنمازان تهران از جمله آقایان سبط ـ سید
مرتضی خلخالی ـ سید علینقی تهرانی ـ شیخ
جواد فومنی1 ـ سید محمدعلی کاظمینی ـ
خوئی امام جماعت مسجد سلمان ـ سید
محمدصادق لواسانی را به اطلاع آقایان نجفی
و گلپایگانی رساندم.
پیام مزبور بدین قرار است
که اگر پیشنمازان تهران تصمیم دارند در
شبهای 15 و 16 شعبان ماه جاری ضمن
برگزاری مجالس جشن2 در مسجد مربوطه به
منبر رفته و از اعمال دولت در مورد تبعید آقای خمینی و غیره تنقید نمایند و عده زیادی از
وعاظ نیز در منابر صحبت خواهند کرد آقای گلپایگانی هم قول مساعد داد که در این مورد در
شهرستان قم به منبر برود و اظهاراتی بنماید و گویا اعلامیه شدیداللحنی نیز به وسیله آقای
گلپایگانی انتشار خواهد یافت.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده ابطحی نژاد بایگانی است این نسخه در پرونده گلپایگانی شود 25 /11
صابری ـ 25 /11
توضیحات سند:
1ـ حجت الاسلام والمسلمین مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد فومنی در سال 1330 ه ق در کربلای معلی متولد شد و در
بیت علم و تقوی پرورش یافته و مقدمات سطوح را در آنجا از مرحوم والدش و دیگران فرا گرفته و پس از آن به نجف اشرف
مشرف و از محضر مرحوم آیت الله العظمی آقا ضیاءالدین عراقی و آیت الله العظمی آقای اصفهانی و آیت الله آقای حاج شیخ
عبدالحسین رشتی بهره جست.
ایشان در سن 27 سالگی در سال 1357 ه ق که والد ایشان فوت نمود، به تهران مهاجرت
و در خیابان خراسان اقامت و به خدمات دینی و تبلیغ احکام و تفسیر قرآن و تشکیل جلسات مذهبی پرداخت و در اثر
مبارزه قاطع با منکراتی که از سوی رژیم ستمشاهی اشاعه می شد، مبتلا به حوادث و طوفانها (تعقیب و مراقبت، بازداشت)
از سوی مأمورین پهلوی گردید، هیچ پیش آمدی او را از مجاهدت در تحقق اهداف شریعت مقدس اسلام خسته نکرد، به
مبارزات خود همچنان ادامه داد تا سرانجام در شب 23 ماه مبارک رمضان 1384 ه ق بدرود حیات گفت، و در صحن مطهر
حضرت عبدالعظیم (ع) در مقبره واقع در قسمت شرقی صحن معروف به مقبره علائی مدفون گردید.
ر.ک: محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، جلد 6، صص: 16 /115
2ـ با نزدیک شدن به نیمه شعبان و تولد حضرت حجت بن الحسن (عجل اللّه فرجه) حوزه های علمیه در قم و سایر
شهرستانها که تا آن موقع به خاطر تبعید حضرت امام در مناسبتهای شادی و تولد و عید به عنوان اعتراض و نوعی مبارزه
منفی از هرگونه چراغانی، آذین بندی و جشن و سرور خودداری می کردند و حتی برخی از هیئت های مذهبی هزینه جشن
خود را صرف امور خیریه می کردند و مجلس و محفلی به عنوان جشن تشکیل نمی دادند و ائمه جماعات از رفتن به مسجد
و اقامه نماز جماعت در مسجد خودداری می کردند و این روند در ماه رجب و اعیاد اول شعبان تا حدود زیادی رعایت شد تا
اینکه در مشهد آیت الله میلانی یک روز در پایان درسشان در آستانه نیمه شعبان سخنانی ایراد کرده و ضمن اظهار تأسف از
مصائبی که بر حوزه ها و روحانیت وارد شده و گرفتاریهایی که ایجاد کرده اند، سفارش کرده و ضمن اظهار تأسف از مصائبی
که بر حوزه ها و روحانیت وارد شده و گرفتاریهایی که ایجاد کرده اند، سفارش می کند که آقایان در نیمه شعبان به مناسبت
میلاد امام زمان (عجل اللّه فرجه) جشن بگیرند و از حاضرین در جلسه خواستند که به شهرهای دیگر هم اطلاع بدهند که
برای نیمه شعبان حتما جشن گرفته شود.
این اتفاق دو اثر منفی و مثبت داشت اثر اول آنکه تنگنای سیاسی و بحران
اجتماعی به وجود آمده برای رژیم به خاطر حرکات ذکر شده شکسته شد.
اثر دوم فرصتی برای مبارزین پیش آمد تا علیه
رژیم تبلیغات را شروع کرده آن را شدت بخشند و مردم را به مظالم آن آگاه کرده و اعتراضات به تبعید امام را از سر بگیرند.
ر.ک: خاطرات سیدعلی اکبر محتشمی، صفحه: 426
بر همین اساس از سوی حوزه علمیه قم اعلامیه ای صادر و در آن از مردم دعوت به عمل آمد که این روز را جشن بگیرند.
متن اعلامیه مذکور به شرح زیر است :
پیام به ملت شریف ایران
یک ماه و نیم است که دست ملت مسلمان ایران از مرجع عالیقدر و رهبر عظیم الشأن حضرت آیه اللّه العظمی آقای خمینی
مدظله العالی کوتاه است.
بر سراسر کشور غم و اندوه و اضطراب و تشویق سایه افکنده بر چهره ها غبار غصه و ماتم نشسته و
مردم با خشم و نفرت به دستگاه حاکمه و آنچه به آنها ارتباط دارد می نگرند.
عیدها عزا، شادیها ماتم، قیافه ها گرفته، دلها پر از غم، سینه ها مملو از کینه و انزجار نسبت به دستگاه متجاوز و حاکمه است
و فقط با ذکر عظمت و شجاعت و فداکاری و تیزبینی و خردمندی حضرت آیه اللّه خمینی شمعی در محافل تاریک خویش
می افروزند.
مردم غیور ایران در اعیاد گذشته محض اظهار خشم و نفرت نسبت به دشمنان زعیم عالیقدر شیعه حضرت
آیت الله خمینی از برگزاری مراسم عید خودداری کردند، ولی فعلاً مقتضی است برای کوری چشم هیئت حاکمه ای که عملاً
از صهیونیسم طرفداری و از عمال آنان (حزب جاسوسی بهائیت) ترویج می کند در مورد ولادت با سعادت حضرت بقیه اللّه
المنتظر ولی عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از بذل هرگونه سعی و کوشش برای بزرگداشت شعائر مذهبی و برگزاری
مجالس جشن و چراغانی دریغ نفرمایند و بدین وسیله آمادگی خود را برای یک حکومت آسمانی جهانی بر پایه معارف
عالیه اسلامی ابراز دارند.
ضمنا در حدود امکان از اظهار احساسات پاک و بی شائبه و وفاداری کامل نسبت به نایب بزرگوار آن حضرت رهبر عالیقدر و
محبوب شیعه حضرت آیه اللّه خمینی و ابراز نفرت و انزجار دشمنان معظم له کوتاهی نفرمایند.
حوزه علمیه قم.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 152