تاریخ سند: 14 خرداد 1342
متن سند:
شماره : 4975 / س ت روز یکشنبه 11 /3 /42 ساعت 1700 در مسجد هدایت ابتدا برنامه توسط یکی از افراد نهضت آزادی ایران گفته شد بعدا تلاوت قرآن توسط یکی از دانشجویان دانشگاه که عینک به چشم داشت و سیاه چهره بود انجام گردید بعدا ناصر مکارم شیرازی1 رشته صحبت را به دست گرفت قبلاً مقداری از زندگی امام حسین (ع) صحبت نمود بعدا شروع به حمله به دولت کرد و موضوع مدرسه فیضیه قم را شرح داد و مخصوصا تکیه کلامشان بر سر نیزه بود و می گفت که سابق یزید هم با همین سرنیزه مردم را مرعوب می کرد و کاماند [...] و خبر می نمودند و امروز هم کار به این ترتیب است و اشاره کرد که مخصوصا ضبط صوت گذاشته ایم که بدون کم و کاست صحبتهای ما ضبط شود و اضافه بر این گذارده نشود و گفت کسانی که امام زمان را به خواب می بینند باید متوجه باشند افرادی که کارگردان این مجلس بودند و بیشتر دانشجویان از آنها اطاعت می نمودند مهندس معین فر ـ مهندس طاهری که هر دو از فارغ التحصیلان هفت و هشت سال پیش دانشکده فنی هستند.
افراد شناخته شده مهندس معین فر ـ مهندس طاهری ـ مهندس رجبعلی طاهری که به عنوان منبریان بودند ـ حقشناس ـ مصطفی صادقی.
به نظر می رسد مهندس معین فر ـ مهندس طاهری از افراد مهم و عضو نهضت آزادی ایران می باشند مخصوصا موقعی که حقشناس کاغذی از آقای طالقانی آورده بود و طالقانی در آن اشاره کرده بود که باید ناصر مکارم شیرازی صحبت کنند و این صورت را به مهندس طاهری نشان دادند و پشت این صورت نوشته شده بود که باغ حاجی آقا شریف که بعدا مهندس طاهری با همین باغ توسط تلفن تماس گرفت و با طالقانی صحبت نمود.
5 /3 /42
توضیحات سند:
1ـ آیت الله ناصر مکارم شیرازی، از مراجع تقلید، در سال 1305 ه.ش.
در شیراز متولّد شد.
دوره ابتدائی آموزش جدید را در موطن خود گذراند و مقدمات علوم دینی را نیز، در همان شهر طی کرد و سپس در سال 1324 عازم قم شد و پس از طی درجاتی از علوم دینی، به نجف اشرف مهاجرت کرد و در آنجا به درجه اجتهاد رسید.
ایشان، پس از بازگشت به قم و آغاز تدریس، دست به خلق آثاری زد که از جمله آنهاست : فیلسوف نماها، خدا را چگونه بشناسیم، رهبران بزرگ، معمای هستی، تفسیر نمونه و شرح نهج البلاغه، تفسیر موضوعی قرآن، ترجمه قرآن کریم، این است آئین ما.
آثار ایشان، نزدیک به سی جلد است.
تاسیس مجله مکتب اسلام در سال 1339، از دیگر خدمات فرهنگی ایشان بود.
آیت الله ناصر مکارم شیرازی، به علت همگامی با نهضت امام خمینی، در سال 1356 دستگیر شد و به چابهار تبعید گردید.
ایشان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و به تدریس و تربیت طلاب علوم دینی ادامه داد.