شیخ محمد یزدی معروف به خیرخواه یزدی و توکلی یزدی شغل واعظ
شیخ محمد یزدی معروف به خیرخواه یزدی و توکلی یزدی شغل واعظ
متن سند:
شیخ محمد یزدی معروف به خیرخواه یزدی و توکلی یزدی شغل واعظاین شخص از جمله وعاظ افراطی و ناراحت است که سوابق او از سال 2533 مؤید عملیات مضره و اظهارات تحریک‌آمیز و ضد امنیت ملی از ناحیه مشارالیه می‌باشد. خلاصه سوابق نامبرده به شرح زیر است:
الف- مشارالیه از جمله محرکین و اخلالگرانی بوده که در وقایع 15 خرداد سال 2522 به تحریک عمومی مبادرت کرده است. وی که از ناحیه پا دچار ناراحتی است، بارها اظهار نموده که ناراحتی پای او ناشی از شرکت در وقایع 15 خرداد بوده که برای فرار از دست مأمورین دچار آسیب‌دیدگی شده است.
ب- در 23 دیماه سال 2524 در کرمانشاه مطالب تحریک‌آمیزی ایراد کرده که توسط شهربانی از ادامه سخنرانی او در بالای منابر جلوگیری شده است.
پ- در 12 شهریور 2525 در خمین ضمن سخنرانی مردم را به عصیان و شورش و ضدیت با یکدیگر تحریک کرده است.
ت- در روزهای 28 و 29 فروردین 2526 در اهواز سخنرانی‌های تحریک‌آمیزی ایراد کرده که سبب تظاهرات اخلالگرانه متعصبین مذهبی شده و به همین جهت از طرف شهربانی احضار و تعهد سپرده که در اهواز به منبر نرود.
ث- در سال 2536 کتابی تحت عنوان "حسین‌ابن‌علی (ع) را بهتر بشناسیم" منتشر نموده که طی آن حکومت و رژیم کشور را مورد مقایسه‌های غیرواقعی قرار داده و بر آن مبنا سعی در بدبین کردن مردم نسبت به حکومت قانونی کشور داشته است.
ج- در سال 253 جلساتی در مدرسه فیضیه قم به ظاهر تحت عنوان درس اخلاق تشکیل می‌داده و در واقع با جمع‌آوری طلاب و متعصبین مذهبی آن‌ها را مورد بدآموزی قرار می‌داده و حاضران در این جلسات را برای تحریک مردم به آشوب و اخلال، آموزش می‌داده و تحریک می‌کرده است.
چ- در سال 2531در صدد بوده به منظور اخلال نظم و تعطیل حوزه علمیه قم به نفع اعضای گروه تروریست مارکسیست‌های اسلامی اقداماتی به عمل آورد که به همین علت دستگیر و کوشش‌های او عقیم مانده و سپس با قرار منع پیگرد آزاد شده است.
ح- در سال 2532 نامبرده در قم تحریکات دامنه‌داری در جهت اخلال نظم به عمل می‌آورده که سبب بر هم خوردن آرامش منطقه شده و به همین جهت طبق رأی مورخه 22 /5 /32 کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان قم به سه سال اقامت اجباری در بندر کنگان محکوم شده است. وی در تاریخ 28 /6 /32 بدون اطلاع قبلی محل اقامت را ترک و به قم متواری و مجدداً در تاریخ 28 /6 /32 دستگیر و ضمناً در منزل او تعدادی مدارک مضره به دست آمده و متعاقباً به محل اقامت اجباری اعزام و سه ماه در بازداشت بوده سپس محل اقامت او به رودبار ـ استان گیلان تغییر یافته است. وی در محل‌های اقامت اجباری کماکان تحریکاتی می‌کرده است.
خ- نامبرده کراراً به علت ایراد مطالب تحریک‌آمیز ممنوع‌الوعظ شده، معهذا با سماجت بدون آن‌که بالای منبر برود، در جلسات و مجالس مختلف پای منبر ایستاده و به بیان مطالب اغوا کننده و تحریک‌آمیز پرداخته است.
د- در ماه مهر سال 2536 جلساتی تحت عنوان دعای ندبه و درس اخلاق تشکیل می‌داد و به اغفال و تحریک جوانان مبادرت می‌کرده که چون اثرات نامطلوبی در امنیت ملی داشته، جلسات مذکور تعطیل شده است.
ذ- پس از این‌که در دی ماه سال 2536 فعالیت‌های اخلالگرانه‌ای در قم انجام گردیده، این شخص از محرکین درجه اول بوده و طلاب و متعصبین را به شورش و اخلال نظم و مقاومت در مقابل مأمورین انتظامی تحریک می‌کرده است. از طرف آیات و مراجع شیعه مقیم قم به او مأموریت داده شده که مردم را به آرامش و سکوت دعوت کند. مشارالیه که خود از محرکین اخلالگری بوده، ضمن اهانت به مراجع عالیقدر، از جلسه آن‌ها خارج و اخلالگران را به ادامه تظاهرات و مقاومت در برابر مأمورین ترغیب و تشویق نموده است. وی به طور کلی از جمله وعاظ و روحانیونی است که در ایجاد حوادث اخلالگرانه 19 و 2 /1 /2536 قم نقش مؤثر و فعالانه داشته و تحریکات او و همدستانش سبب بروز وقایع غم‌انگیزی شده که منجر به برخورد شدید اخلالگران و مأمورین انتظامی و در نهایت کشته شدن پنج نفر و زخمی شدن عده‌ای دیگر گردیده که به همین مناسبت برابر رأی صادره از طرف کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان قم به سه سال اقامت اجباری ابتدا در بندر لنگه و بعد شاه‌آباد غرب محکوم گردیده است. وی پس از اعزام به محل‌های اقامت اجباری کماکان به طرق مختلف ارتباط خود را با عناصر محرک و اخلالگر حفظ کرده و به فعالیت‌های ضد ملی ادامه داده است.1