تاریخ سند: 2 دی 1348
موضوع: جلسه هفتگی روزهای پنجشنبه عدهای از روحانیون
متن سند:
از: 20ﻫ 3 تاریخ:2 /10 /1348
به: 316 شماره: 17470 /20ﻫ 3
موضوع: جلسه هفتگی روزهای پنجشنبه عدهای از روحانیون
از ساعت 7 الی 10 روز پنجشنبه 27 /9 /48 جلسهای با شرکت سیدمحمدرضا سعیدی، سیدعلی غیوری،1 شیخ جعفر شجونی، نجم اعتمادزاده،2 لاهوتی، شیخ علیاصغر مروارید، محمد امامی کاشانی،3 شیخ فضلالله مهدیزاده محلاتی، دکتر جواد باهنر، شیخ محمدرضا مهدوی کنی، شیخ علیاکبر هاشمی رفسنجانی و خامنهای در منزل شیخ حسین کاشانی تشکیل گردید. خامنهای اظهار داشت در مشهد 48 نفر طلبه بهطور منظم به دهات جهت تبلیغ امور دینی فرستاده میشوند که برای این منظور میلانی و عدهای از مؤمنین کمک میکردند ولی در حال حاضر میلانی دیگر کمکی نمیکند. شیخ علیاکبر هاشمی پیشنهاد کرد که به دهات اطراف تهران هم افرادی فرستاده شوند و برای انجام این منظور هر یک در ماه دویست تومان کمک کنند که اکثر افراد حاضر در جلسه آن را قبول نمودند. ضمناً سیدمحمدرضا سعیدی یک قاب عکس خمینی را برای کاشانی آورده بود.
نظریه منبع: منبع نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات: رهبر عملیات نظری ندارد. آسامی
نظریه 20ﻫ 3: 20ﻫ 3 نظری ندارد.
توضیحات سند:
1. آیتالله سیدعلی غیوری نجفآبادی، فرزند مصطفی در سال 1309 ﻫ ش در نجفآباد اصفهان متولد شد. در قم از شاگردان امام به شمار میآمد و یک دوره اصول و فقه را نزد ایشان خواند. وی از ابتدای نهضت امام(ره) با نهضت همراه شد. در سال 1341 به شهر ری آمد و مسجدی به امر امام(ره) ساخت، این مسجد در پل سیمان شهرری واقع است و به نام مسجد امام حسن عسگری (ع) و از مساجد فعال و انقلابی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است. به خاطر همین فعالیت بارها دستگیر شد و مورد تهدید ساواک قرار گرفت. در مهرماه 1352 به سه سال اقامت اجباری در شهرستان سیرجان محکوم شد و تا سال 1355 در آن جا تبعید بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده امام(ره) در هلال احمر منصوب شد. در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران فرزندش روحانی بسیجی به نام سیدحسن در اثر بمباران شیمیایی حلبچه مصدوم و پس از دو سال تحمل درد و رنج در تاریخ 24 /2 /69 به شهادت رسید. وی مدتی نماینده امام(ره) در اطاق بازرگانی صنعت و معدن و نماینده ولی فقیه در شهر ری و امام جمعه شهرری و همچنین عضو شورای مرکزی جامعۀ روحانیت مبارز تهران شد. ایشان پس از فوت مرحوم آیتالله شیخ مهدی حائری تهرانی امام جماعت مسجد ارک تهران، پیشنمازی این مسجد را بر عهده گرفت. خدمات دینی و فرهنگی و رفاهی ایشان در مراحل مختلف پس از انقلاب چشمگیر و قابل توجه است: از جمله تأسیس مدارس دینی و بنیاد خیریۀ باقیات الصالحات که از کارهای اصلی آن مساعدت به علماء و روحانیون سالخورده و بازنشسته است. حجتالاسلام غیوری در 27 آذر 1393 درگذشت و در آستانه حضرت عبدالعظیم (ع) به خاک سپرده شد.
2. حجتالاسلام نجمالدین اعتمادزاده، فرزند على اصغر در سال 1310 ﻫ ش در تهران متولد شد. پس از طى تحصیلات مقدماتى به حوزه علمیه رفت و به تحصیل علوم دینى پرداخت. ایشان در دوران مبارزه از جمله روحانیون مبارز و فعالى بود که بارها توسط ساواک دستگیر شد. ساواک در گزارشى درباره وى چنین نوشته است: «برابر سوابق موجود نامبرده از روحانیون افراطى و طرفدار خمینى که در تاریخ 3 /3 /1351 دستگیر و در تاریخ 29 /3 /1351 با تبدیل قرار مرخص شده است. برابر گزارشات واصله یادشده بعد از آزادى از زندان در منابر مبادرت به اظهار مطالب تحریکآمیز و خلاف مصالح مملکت نموده که در نتیجه در تاریخ 16 /12 /1355 ممنوع المنبر گردیده است. در ضمن نامبرده با اخذ تعهد آزاد گردیده، اما باز هم همانطور که در گزارش مورخ 30 /3 /1357 آمده در سخنرانى که در کرمانشاه در مسجد حاج شهباز خانى نموده به تعهد خود عمل ننموده و مطالب تحریکآمیزى عنوان کرده است». حجتالاسلام اعتمادزاده در سال 1391 دار فانی را وداع گفت.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)
3. آیتالله محمد امامی کاشانی، در دهم مهر 1310ش در محلهی کلهر کاشان دیده به جهان گشود. پدر او حجتالاسلام شیخ ابوتراب از علمای کاشان بود. آیتالله امامی کاشانی تحصیلات ابتدایی خود را در کاشان گذراند و سپس برای تحصیل علوم دینی، وارد حوزهی علمیهی کاشان شد. او برای ادامه تحصیل عازم قم شد. دوره سطح را نزد آیات عظام: موسی صدر، شهید محمد صدوقی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمد مجاهدی و میرزاعلی مشکینی فراگرفت و سپس در 23 سالگی آموختن درس خارج فقه را نزد امام خمینی آغاز کرد و بخشی از اصول را نزد سیدمحمد محقق داماد فراگرفت. همچنین فلسفه و حکمت را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی فرا گرفت. آیتالله امامی کاشانی از سال 1340 ش فعالیتهای سیاسی خود را علیه رژیم با سخنرانیهای خود در جلسات هفتگی و مساجد تهران آغاز کرد. آیتالله امامی کاشانی بعد از قیام پانزده خرداد، دستگیر و چند روزی زندانی شد. ایشان در سال 1349 به اتفاق جمعی از روحانیون و علما به مناسبت درگذشت آیتالله محسن حکیم، تلگراف تسلیتی به امام خمینی در نجف صادر کردند. وی در سالهای 1349 و 1350 ش سخنرانیهای متعددی در مساجد تهران از جمله مسجد هدایت، علیه رژیم ایراد میکرد. آیتالله امامی کاشانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره در مناصب مختلف اجتماعی و حکومتی منشاء خدمات بودند. ایشان از سوی رهبر کبیر انقلاب به تولیت مدرسهی عالی شهید مطهری منصوب شد. وی در مجلس اول شورای اسلامی به عنوان نمایندهی مردم کاشان انتخاب شد و سپس به ریاست دیوان عدالت اداری منصوب شد. مدتی بعد، به عضویت شورای نگهبان درآمد و تا 1378 در آن سمت بود. او در دورههای اول تا چهارم مجلس خبرگان رهبری، نمایندگی مردم استان تهران را بر عهده داشت. آیتالله امامی کاشانی مدتی هم دبیر جامعهی روحانیت مبارز تهران بود و هماکنون از ائمهی جمعهی موقت تهران و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 06 صفحه 215