تاریخ سند: 28 آذر 1345
متن سند:
از : 20 ه 3 به : 316 شماره : 22358 /20 ه 3 در ساعت 1100 روز 21 /9 /45 شیخ غلامحسین جعفری امام مسجد جامع در مدرسه مروی با شیخ غلامحسین حیدری واعظ برخورد نموده و ضمن صحبت پیرامون برنامه خود در ماه مبارک رمضان اظهار داشت تا نیمه ماه رمضان مساجد و محافل رونقی ندارد ولی البته در ایام سوگواری که مساجد آماده می شود در نظر دارم علیه این دستگاه فاسد سروصدایی راه بیاندازم البته رفقای من آمادگی خود را اعلام کرده اند.مشارالیه در پاسخ این که آیا از این مبارزات نتیجه مثبتی گرفته خواهد شد یا نه اظهار داشت البته معلوم است که از مبارزه یک عده قلیل با قدرت و تسلطی که دستگاه بر تمام شئون جامعه دارد نتیجه قطعی گرفته نمی شود اما من یقین دارم که مبارزه ولو این که ما را دستگیر و حتی مسجد را تعطیل نمایند دو فایده مهم دارد اول مبارزه ما سبب می شود که در مبارزین ایجاد هیجان نموده و این سد سکوت شکسته شود و مساجد و محافل و هیأت های دیگری که آمادگی دارند تحریک شده و بالنتیجه در چنین ایامی که شور هیجان بین طبقات ناراضی خصوصا جوانان وجود دارد این صدای کوچک که از مسجد ما بلند می شود موجب می شود که سایرین با ما هماهنگ شده و نتیجه مطلوب گرفته شود.
دوم این که به فرض دستگاه مانع شود کما این که به طور قطع مواظب است و مانع خواهد شد اما همین قدر که خبر دستگیر شدن ما بین مردم شایع شود کافی است که افکار عمومی نفرت بیشتری نسبت به دستگاه پیدا نماید و مردم اعم از داخل و یا خارج مملکت بدانند که عده کثیری از این دستگاه ناراضی هستند ولی زور سرنیزه و اعدام و زندان به طور موقت جلو نهضت مردم را گرفته است.
جعفری آخوند ناراضی است و البته در فرصت های مناسب آشکارا نیز مخالفت خود را اعلام میکند.
منبع نیز گویا در اظهارات جعفری کمی تغییرات داده که نزد رهبر عملیات مهم جلوه کند 28 /9 /45