تاریخ سند: 6 خرداد 1337
متن سند:
کمیته مرکزی حزب ملیون در دومین جلسه مورخ پنج شنبه ششم خرداد ماه هزار و سیصد و سی و هفت به آقای دکتر نصرت اللّه کاسمی1 دبیرکل حزب اختیار وکالت دادند که تشریفات ثبت حزب ملیون را طبق مقررات قانونی انجام دهند و دفاتر اوراق مربوط را امضا نمایند و در قسمتی آن را دریافت بدارند.امضاء : امان اللّه اردلان2 ـ دکتر منوچهر اقبال ـ حبیب اله آموزگار3 ـ امیرنصرت اسکندری ـ مهندس عبدالرضا انصاری ـ دکتر خانبابا بیانی ـ محمود جم ـ محمد حجازی ـ دکتر قاسم رضایی ـ دکتر رضا سرداری ـ دکتر محمد شاهکار ـ محمدعلی صفاری ـ دکتر لطفعلی صورتگر ـ عماد تربتی ـ دکتر نصرت اله کاسمی
توضیحات سند:
1ـ نصراللّه کاسمی فرزند اسداللّه مازندرانی در سال 1291 ه.ش بدنیا آمد پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه دوره طب را با موفقیت به اتمام رساند.
در سال 1318 در دانشکده پزشکی به تدریس اشتغال یافت و به مقام استادی رسید و در فنون و ادبیات نیز تبحر داشت و به اقتضای طبع شعر می گفت.
او در زمان ملی شدن صنعت نفت 38 ساله بود که از ساری به عنوان نماینده مجلس شورای ملی انتخاب شد.
او از نزدیکان اشرف بود و در سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی که ریاست آن با اشرف بود، کار می کرد و فوق العاده فرصت طلب بود.
فردی اهل قلم ، که در کابینه اقبال وزیر مشاور و معاون نخست وزیر و سخنگوی دولت اقبال بود و در حزب ملیون هم فعالیت می کرد.
وقتی به عنوان دبیر کل حزب ملیون وارد صحنه سیاست شد سخنانش شاعرانه بود و در صحنه سیاست پرآشوب و پرجوش و خروش بود و گاهی هم تحت تأثیر محیط، کار را به حملات سخت و هتاکی می کشاند.
«بازیگران عصر پهلوی - محمود طلوعی» 2ـ امان اله اردلان فرزند ابوالحسن سال 1263 در تهران متولد شد.
در سوابق وی می خوانیم : استاندار کرمان، استاندار آذربایجان غربی، مدیرکل وزارت کشور، مدیرکل خواربار، معاون وزارت دارائی، وزیر دارائی، وزیر بهداری، وزیر دادگستری، وزیر راه، استاندار فارس و بنادر، وزیر کشور، استاندار آذربایجان شرقی و در سال 1355 نماینده دوره هفتم مجلس سنا از حوزه رضائیه [ارومیه ]منصوب شد.
(پرونده امان اله اردلان در ساواک) 3ـ حبیب اللّه آموزگار وی فرزند محمدحسین در سال 1269 ش در اصطهبانات چشم به جهان گشود در 12 سالگی برای تحصیل علوم دینی راهی شیراز شد مقدمات فقه، اصول منطق و فلسفه را در شیراز فرا گرفت و در 1290 به تهران آمد.
حبیب اللّه آموزگار به سردبیری روزنامه آفتاب، روزنامه صدای ایران و مدیریت مجله های رهنما، علم و اخلاق، رسید پس از طی دوره سردبیری وارد وزارت فرهنگ شد.
ابتدا به ریاست مدرسه (ادب) برگزیده شد و در 1302 ش به سمت ریاست فرهنگ فارسی رسید و به آن شهر رفت و تا 1304 ش به این سمت اشتغال داشت.
سپس به تهران احضار شد.
در زمان وزارت «داور» به وزارت دادگستری انتقال یافت و عهده دار مشاغل مختلفی شد وی از 1315 تا 1329 ش در وزارت دادگستری مستشاری دیوان عالی کشور را عهده داشت.
آموزگار مدتی نیز صاحب امتیازی «آینده» را برعهده داشت در 1330 ش به وزارت فرهنگ منصوب شد در دوره دوم وارد مجلس سنا گردید وی در اوایل فروردین 1359 ش در تهران در گذشت.
برخی از آثار وی عبارتند از: فرهنگ فارسی آموزگار، فلسفه رومی، لغت عربی به فارسی آموزگار، نحو عربی، عمده النحو، ملکه اسلام، عالم ازدواج، زن در جامعه.