گزارش درباره: 1- محمدباقر محی‌الدین انواری 2- حبیب‌اله عسگراولادی 3- محمدمهدی ابراهیم عراقی 4- کیوان مهشید.
تاریخ سند: 9 اردیبهشت 1349
گزارش درباره: 1- محمدباقر محی‌الدین انواری 2- حبیب‌اله عسگراولادی 3- محمدمهدی ابراهیم عراقی 4- کیوان مهشید.
متن سند:
از: 316 تاریخ: 9 /2 /1349گزارش درباره: 1- محمدباقر محی‌الدین انواری 2- حبیب‌اله عسگراولادی 3- محمدمهدی ابراهیم عراقی 4- کیوان مهشید.
محترماً معروض می‌دارد.
شهربانی کل کشور اعلام نموده که خانوادۀ نامبردگان بالا ضمن تسلیم شرحی مبنی بر این که به علت بعد مسافت قادر به ملاقات با زندانیان خود نمی‌باشند، تقاضا نموده‌اند که یادشدگان را از دژ برازجان به ندامتگاه مرکز منتقل نمایند و اداره دادرسی نیروهای مسلح شاهنشاهی نیز در این مورد نظریه ساواک را استعلام نموده است.
خلاصه سوابق:
1- محمدباقر محی‌الدین انواری: یادشده از جمله متهمین شرکت در توطئه قتل مرحوم منصور نخست‌وزیر فقید بوده و به 15 سال حبس محکوم گردیده که به علت اخلال نظم و عدم رعایت مقررات داخلی زندان در تاریخ 29 /6 /48 به زندان برازجان منتقل گردیده است.
2- حبیب‌اله عسگراولادی: نامبرده یکی از گردانندگان هیئت‌های مؤتلفه اسلامی و از جمله متهمین به شرکت در توطئه قتل مرحوم منصور نخست وزیر فقید بوده و به حبس دائم با کار محکوم شده که به علت اخلال نظم و عدم تمکین از مقررات داخلی زندان در تاریخ 29 /6 /48 به زندان برازجان منتقل گردیده است.
3- محمدمهدی ابراهیم عراقی: مشارالیه یکی از شرکت کنندگان در جریان حوادث 15 خرداد ماه سال 42 و از جمله متهمین شرکت در توطئه قتل مرحوم منصور نخست‌وزیر فقید بوده که به اعدام محکوم، لکن به فرمان مطاع شاهانه مشمول یک درجه عفو قرار گرفته و محکومیت وی به حبس دائم با کار تبدیل شده است. نامبرده به علت اخلال نظم و عدم تمکین از مقررات داخلی زندان در تاریخ 29 /6 /48 به زندان برازجان منتقل گردیده است.
4- کیوان مهشید: نامبرده از جمله متهمین حزب ملل اسلامی بوده که به ده سال زندان مجرد محکوم گردیده است.
نظریه:
با عرض مراتب فوق و با توجه به طولانی بودن مدت محکومیت نامبردگان و بعد مسافت در صورت تصویب با تقاضای خانوادۀ یادشدگان مبنی بر انتقال مشارالیهم به ندامتگاه مرکز موافقت شود.1
پی‌نوشت برابر نظریه اقدام شود.
در پرونده حبیب‌الله عسگراولادی بایگانی شود. 10 /2
رونوشت برابر اصل است. اصل در 13384 می‌باشد.
توضیحات سند:
_1. تلاش برای انتقال از زندان برازجان: علاوه بر نامه‌نگاری خانواده‌های افراد نامبرده شده در این سند، تلاشهای آقای سیدرضا نیری و دیدار او با حجت‌الاسلام صدرالدین حائری و آیت‌الله بهاءالدین محلاتی در شیراز، و آقایان مهدیان و حجت‌الاسلام فلسفی در تهران موجب شد تا آنها به تهران انتقال یابند. آقای سیدرضا نیری پس از ملاقات با زندانیان برازجان و اطلاع از وضعیت آنها در فروردین سال 49، در راه بازگشت به شیراز رفته و در این زمینه تلاش می‌نمایند. وی در خاطرات خود می‌گوید: «در شیراز شبانه به منزل آقای حجت‌الاسلام حاج شیخ صدرالدین حائری رفتم و قضایا و مشکلات تبعیدی‌ها را برایش نقل کردم و گفتم: من یقین دارم که این عزیزان برای چه تبعید شده‌اند و برای چه در زندان هستند. جز این نیست که از خط حضرت امام و اسلام دفاع کرده‌اند، آیا اتهام دیگر و جرم دیگر هم داشتند یا نداشتند؟ وی گفت: از این سئوال منظورت چیست؟ گفتم: چرا باید ساکت باشید درحالی که آنها در قید و بند هستند؟ من یقین دارم که اگر بیست روز الی یک ماه دیگر بگذرد و گرمی هوا شدیدتر و وضعیت بهداشتی وخیم‌تر شود همۀ آنها خواهند مُرد و دیگر نیازی به اعدام و مسائلی از این قبیل نیست. پس از این گفتگو که هر دو متأثر شده بودیم، ایشان کمی فکر کرد و گفت: همین الان به منزل آقای آیت‌الله بهاءالدین محلاتی برو و قضیه را با ایشان مطرح کن و از وی بخواه که اقدامی در این‌باره صورت دهد. من گفتم: الان ساعت یازده است و احتمالاً او خواب باشد. آقای حائری جواب داد: نه، الان ایشان مشغول مطالعه می‌باشد. بالاخره من به منزل آقای محلاتی رفتم. در محضر ایشان بعد از معرفی خود شروع به گریه کردم و ماجرا را برای او تعریف نمودم و از او استمداد طلبیدم که دستم به دامان شما، باید حرکتی شود. ایشان از شیراز برای استخلاص تبعیدی‌ها اقدام نمود. البته در همین زمان هم در تهران آقایان مهدیان و مرحوم فلسفی نیز اقداماتی انجام دادند و پس از مدتی بحمدالله دوستان از برازجان به تهران بازگشتند.» (نیم قرن خدمت، خاطرات سیدرضا نیری، صفحه 56 و 57)