درباره : پسر خمینی عطف به 35419/316 ـ 10/8/44
تاریخ سند: 18 آبان 1344
درباره : پسر خمینی عطف به 35419/316 ـ 10/8/44
متن سند:
شماره : 17686 /20 الف از : ساواک استان مرکز به : تیمسار ریاست ساواک مدیریت کل اداره سوم مشخصات نامبرده بالا به شرح زیر اعلام می گردد: نام احمد فرزند روح اله شهرت مصطفوی خمینی دارای شناسنامه 74080 قم متولد 1324 مادر خدیجه مشارالیه مشمول دیپلمه است و به همین جهت صدور گذرنامه عراق برای وی خالی از اشکال نمی باشد اکنون خود به نام طلبه معرفی نموده می خواهد به عنوان معافیت طلبه گذرنامه اخذ نماید در صورتی که فارغ التحصیل دبیرستان از قم می باشد.ضمنا محتمل است که از طریق غیرمجاز به عراق مسافرت نماید.
رئیس ساواک استان مرکز ـ مولوی1 رونوشت برابر اصل برگ شماره 317 ـ م ـ ر ـ 959 جلد 13 می باشد.
صالحی 17 /1 /45
توضیحات سند:
1ـ سرتیپ علی اکبر مولوی، فرزند سرهنگ عبدالحسین مولوی در سال 1300 ش در تهران متولد شد.تحصیلات ابتدایی را در دبستان علمیه مشهد و تهران گذرانده و وارد دبیرستان نظام گردید.
در مهر ماه 1320 وارد دانشکده افسری شده و رسما به استخدام ارتش درآمد.
در سال 1337 دوره دانشگاه جنگ را گذراند.
مشاغل وی در ارتش به ترتیب عبارتند از : فرمانده دسته آتشبار توپخانه مرکز، آجودان توپخانه 75 لشگر 1، متصدی دفتر امور رکن 2 ستاد لشگر 1، فرمانده آموزش توپخانه گردان 105 موتوری لشگر 1، فرمانده آتشبار 75 هنگ 1 پیاده سپاه، افسر آموزش رکن 3 ستاد لشگر گارد، افسر ورزش رکن 3 ستاد تیپ 1 کوهستانی، افسر آموزش رکن 3 ستاد لشگر 2 زرهی، فرمانده آتشبار هنگ پیاده لشگر 2 زرهی، دبیر انجمن ورزش ارتش.
مولوی از تاریخ 11 /12 /1336 با معرفی تیمور بختیار به ساواک مأمور و در بخشهای پیمانها و تشریفات مشغول به کار شده و در تاریخ 1 /6 /1339 به ریاست ساواک تهران منصوب شد.
وی در مدت 5 سال ریاست خود بر ساواک مرکز جنایات متعددی را مرتکب گردیده و به خاطر آن بارها مورد تحسین و تشویق قرار گرفت.
دریافت نشانهای افتخار 3، لیاقت 3، آذرآبادگان، افتخار 2، خدمت 3، لیاقت 2، کوشش 3، رستاخیز 1، پاس 3، مدال 28 مرداد، افتخار 1 و نشان لژیون دونور درجه گراند افیسیه در همین راستا بود.
ساواک از نظر شخصیتی وی را فردی متظاهر، خودخواه، جاه طلب و ضعیف در مقابل زن معرفی نموده است.
در سال 1344 ش در هنگامی که تیمور بختیار حامی وی مورد غضب شاه واقع شده و در خارج مشغول توطئه و دسیسه علیه شاه بود، مولوی نیز از ریاست ساواک تهران عزل و به ژاندارمری منتقل شد.
وی پس از مدتی به ریاست پلیس راه ژاندارمری منصوب و در همین سمت بود که پنجم اردیبهشت 1351 در پی سانحه سقوط هلیکوپتر کشته شد.
از جمله جنایات مولوی، فرماندهی نیروهای حمله کننده به مدرسه فیضیه در دوم فروردین سال 1342 است.
(اسناد ساواک)