موضوع طیب حاج رضایی
تاریخ سند: 17 شهریور 1341
موضوع طیب حاج رضایی
متن سند:
آنچه از نتیجه تحقیقات استنباط می شود.اختلافات طیب حاج رضایی و ایادی حسن کوره پز و ناصر جگرکی و امیر رستمی گویا در زمان نخست وزیری آقای دکتر امینی و بر سر امتیاز موز بوده بدین ترتیب که حسن کوره پز امتیاز فروش موز را به نام خود گرفته و آن را در قبال دو طغری چک 50 هزار تومانی به طیب می فروشد ولی در عمل فروش موز در میدان چون عواید سرشاری داشته با مخالفت سایر بارفروشان مواجه شد که طیب ناچارا نتوانست وارد عمل شود و بدین وسیله تقاضای چکهای واگذاری به حسن کوره پز را می نماید که در نتیجه منجر به بروز اختلاف شدید و زد خورد بین آنها می شود.
اختلافات طیب و ناصر حسنخانی نیز دنباله همان منازعات و مناقشات قبلی بوده است که منجر به زندانی شدن طیب و فرزندش گردید و با دستیاری حسین آقا مهدی و وساطت آیت الله زنجانی و دادستان وقت تهران آقای حاج سید جوادی که از ایادی وابسته به جبهه ملی است از زندان آزاد گردیدند که مراتب طی اطلاعیه 7737/ س ت ـ 30 /5 /41 اشاره شده روی هم رفته چون طرفین منازعه و به خصوص ناصر حسنخانی مرد فوق العاده بد نام و بد سابقه در جنوب تهران قلمداد شده اند و علت اختلافات روی منافع شخصی دور می زند بهتر است که ساواک در این مورد اقدامی به عمل نیاورده و قضیه از طریق مقامات مسؤول انتظامی و قضایی پی گیرد شود.
رئیس ساواک تهران.
مولوی
توضیحات سند:
1ـ علی امینی: از چهره های سیاسی جنجالی دوران حکومت محمدرضا و از وابستگان به غرب بخصوص آمریکا بود.بعلت حمایت های شدید و جدی سفارت و دولت آمریکا از وی همیشه مورد حسد، کینه و وحشت محمدرضا قرار داشت بطوریکه سالها پس از دوری از صحنه سیاست از طرف ساواک تحت مراقبت های ویژه قرار داشت.
علی امینی در سال 1284 ش در تهران متولد شد.
تحصیلات ابتدایی را در مدرسه رشدیه و تحصیلات متوسطه را در دارلفنون به پایان رسانید و در سال 1305 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و موفق به اخذ سیاسی حقوق و دکترای اقتصاد شد و در بازگشت به استخدام وزارت دادگستری درآمد.
امینی در مجلس پانزدهم به کمک قوام نماینده تهران شد، در سال 1329 در کابینه علی منصور وزیر اقتصاد ملی گردید و در سال 1330 در کابینه اوّل مصدق نیز مجددا او رأس این وزارتخانه قرار گرفت.
انعقاد قرار داد نفت باکنسرسیوم، معروف به قرارداد «امینی ـ پیچ» آلوده ترین برگ در زندگی اوست و او را برای همیشه بدنام ساخت و مهر وابستگی به غرب را بر پیشانی اش حک نمود.
در دوران صدارت حسین علاء در سال 1324 وی مجددا وزیر دارایی شد و این انتخاب وی به دلیل حمایت های امریکا و تحمیل آن بر محمدرضا صورت گرفت.
در اواخر سال 1324 به عنوان سفیر ایران به ایالات متحده آمریکا اعزام گردید.
وی در سال 37 به ایران بازگشت به فعالیتهای سیاسی خود ادامه داد و در سال 40 با حمایت جدی امریکا به نخست وزیری وی از پر هیاهوترین و جنجالی ترین دوران حکومت محمدرضا بشمار می رود.
سقوط دولت امینی هرچند پایان اوج زندگی سیاسی اوست، معهذا نقش وی در دیپلماسی آمریکا به پایان نرسید و امینی تا سال 1347 به حیاتی بی رمق ادامه داد.
در این سالها امینی به عنوان یک مهره ذخیره و یک آلترناتیو محتمل به عنوان محوری برای حفظ نیروهای سیاسی «ملی گرا» و لیبرال در مدار سیاست خارجی امریکا بدنبال پیروزی نیکسون در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و اوج روابط رژیم شاه را به عنوان جزیره ثبات به رسمیت شناخته بود، برای ادامه فعالیت این مهره فرتوت و از کار افتاده دلیلی نمی شناخت.
در آخرین تلاشها وی برای ورود به صحنه سیاست پس از صعود مجدد دمکرات ها به ریاست جمهوری آمریکا در سال 1355 و آغاز «فضای باز سیاسی» کارتر، امینی 70 ساله در اوایل سال 1356 وارد تهران شد و به گفته فردوست در ماههای اوج گیری انقلاب اسلامی به مشاور دائمی محمدرضا بذل گردید با گسترش موج انقلاب اسلامی و اطلاع وی از پایان کار رژیم پهلوی به فرانسه بازگشت تا در آخرین سالهای عمر در محفل رجال که اکنون بر تاریخ تعلق داشتند سرگرمی مطبوعی برای خود تدارک بیند و از خرمن بذالانه سرویس های توطئه گر غرب خوشه ای بچیند.
(ظهور و سقوط پهلوی)