جناب آقای قدس نخعی 1وزیر محترم دربار شاهنشاهی
تاریخ سند: 30 اردیبهشت 1344
جناب آقای قدس نخعی 1وزیر محترم دربار شاهنشاهی
متن سند:
شماره: 27 تاریخ:30 /2 /1344جناب آقای قدس نخعی 1وزیر محترم دربار شاهنشاهی
عطف به مرقومه شماره 1640 مورخ 28 /2 /44 موضوع تلگراف شماره 353 واصله از کدخدای قریه خرکی محترماً به عرض عالی می‌رساند.
آقای غلامعلی صدقی سرپرست قریه مذکور نیز عریضه‌ای درباره اجاره آنجا به حضور مبارک والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی معروض داشته بود که به عرض والاحضرت معظم‌له رسانده شد.
فرمودند چون امور آنجا را به تیمسار سرلشگر مزین محول فرموده‌اند هر تصمیمی که تیمسار سرلشگر مزین راجع به امور آنجا اتخاذ نماید باید از همان قرار رفتار و عمل شود. مراتب از همین قرار به آقای صدقی ابلاغ گردید.
رئیس دفتر والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی
امضاء: دولو
توضیحات سند:
1. حسین قدس نخعی، فرزند علی اکبر خان در سال 1273 ﻫ ش در روستای سنور چهاردانگه ساری به دنیا آمد. دارای تحصیلات قدیمی و فارغ‌التحصیل از مدرسه علوم سیاسی دارالفنون تهران بود. در هنگام حضور در آمریکا با یک دختر آمریکایی ازدواج کرد و به لحاظ پشتوانه فامیلی همسرش و آشنایی با زبان های انگلیسی و فرانسه، به استخدام وزارت خارجه ایران درآمد. وی با عضویت در جمعیت فراماسونری «لژ ستاره سحر» و آشنایی با رجال به اصطلاح سیاسی آن زمان، راه ترقی را در این وزارتخانه طی کرد و به سفیر کبیری چندین کشور از جمله : ژاپن، چین تایپه، انگلیس، آمریکا و... منصوب شد و مدتی هم وزارت امور خارجه را برعهده داشت. نخعی از عناصر مورد اعتماد رژیم پهلوی بود و به وزارت دربار شاهنشاهی نیز رسید و چند سال در پست وزارت دربار شاهنشاهی باقی ماند و جزء محرمین درجه یک شاه بود.قدس نخعی طبع شاعری داشت و از وی رباعیاتی باقی مانده است. ساواک در سند بیوگرافی او آورده است : «فردی شاهدوست و میهن‌پرست، مردم‌دار و محتاط و با زیردستان رفتار خوبی دارد و قوۀ خلاقیت و ابتکاری متوسط دارد. سابقه سوء سیاسی ندارد و طرفدار رژیم سلطنتی و سیاست غرب (انگلیس) و با فراماسونرها و عامیون مربوط است.» در زمان افول دولت امینی وی یکی از کاندیداهای مطرح برای نخست‌وزیری بود. قدس نخعی ظاهراً ارتباط مناسبی باروحانیت از خود نشان می‌داد. به همین جهت از سوی شاه برای ملاقات با آیت‌الله خوانساری انتخاب شد و در سال 1343 هنگامی که آیت‌الله خوانساری نامه‌ای را جهت عفو زندانیان سیاسی و به ویژه روحانیون به شاه نوشت وی با ایشان در منزلشان در قم دیدار کرد، ولی نتیجه مثبتی عاید نشد و آقای خوانساری هم بعداً اعلام کرد که مذاکره فایده‌ای ندارد و روش حضرت امام خمینی(ره) بهتر است. وی در سال 1356 در شیراز درگذشت.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)