جناب آقای خوانساری سفیر محترم شاهنشاه آریامهر
تاریخ سند: 28 مرداد 1355
جناب آقای خوانساری سفیر محترم شاهنشاه آریامهر
متن سند:
شماره: 837 تاریخ:28 /5/[1355]جناب آقای خوانساری
سفیر محترم شاهنشاه آریامهر
به پیوست کتابچه مربوط به نوعی قرص مورداحتیاج والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی به حضورتان ارسال.
استدعا دارد مقررفرمایند تعداد ده بسته از داروی فوق‌الذکر تهیه و به تهران ارسال گردد.1
رئیس دفتر والاحضرت شاهدخت شهناز پهلوی
سیامک پارس تبار
توضیحات سند:
1. مینو صمیمی در خاطراتش داستان چگونگی تهیه‌ی پماد کورتیزن برای شاه را آورده است که برای شناخت روحیه‌ی اعضای سفارت ایران در سوئیس و دربار پهلوی شنیدنی است: «غرق در افکار خودم بودم که یک مرتبه دیدم سفیر در مقابلم ایستاده و با صدایی که از فرط عجله می‌لرزد به من دستور می‌دهد: «زودباش هرکاری داری زمین بگذار و آماده شو که یک کار بسیار فوری پیش آمده است». و بلافاصله ادامه داد: «هم‌اکنون خبر داده‌اند که اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر به دلیل عود بیماری اگزمای مزمن، وجود مبارک دچار خارش دست شده‌اند و نیاز به یک پماد کورتیزن دارند، که گویا برای رفع ناراحتی ایشان بسیار موثر است و باید به سرعت تهیه شود....تمام آن روز بعدازظهر تا شب در شهرهای مختلف سوئیس از این داروخانه به آن داروخانه رفتم، و حتی در آن سوی مرز جست وجوی داروخانه‌های داخل خاک آلمان را هم از قلم نینداختم، تا شاید پماد کذایی را پیدا کنم؛ ولی از آن همه تکاپو هیچ نتیجه‌ای به دست نیاوردم ....
موقعی که سرانجام در ساعت 6 بعدازظهر با دست خالی به سفارتخانه بازگشتم، در مواجه با سفیری که از شدت ناراحتی رنگ به چهره نداشت، به من فهماند که بیچاره در تمام مدت بعدازظهر از سوی وزیر دربار ـ که همراه شاه در سن‌موریتس به سر می‌برد ـ تحت فشار قرار داشته تا هرچه زودتر پماد را پیدا کند و بفرستد، سفیر پس از آگاهی از نتیجه‌ی منفی ماموریتم، برای آنکه جای هیچ چون و چرا باقی نماند به من دستور داد: « همین الان تلفنی با رئیس اداره گمرک سوئیس تماس بگیرید. شاید او بداند این پماد را کجا می‌شود تهیه کرد....»
حدود ساعت 9 شب بود که رئیس گمرک از دفتر کارش به سفارتخانه تلفن کرد و گفت « در سوئیس پمادی به نام کورتیزن ساخته نمی‌شود، ولی در آمریکا و انگلیس می‌توان پمادی به همین نام یافت» که سفیر نیز پس از شنیدن این خبر بلافاصله با سفارتخانه‌های ایران در واشنگتن و لندن تماس گرفت و از آنها خواست تا در اسرع وقت پماد مورد نیاز شاه را تهیه کنند و به سوئیس بفرستند ....
بالاخره کابوس «پماد کورتیزن» موقعی به پایان رسید که یک هواپیمای اختصاصی از سوئیس به لندن رفت و با خود 20 لوله پماد کذایی را به زوریخ آورد. بعد هم این پمادها در فرودگاه زوریخ به یک اتومبیل انتقال یافت و با سرعت به «سن‌موریس» فرستاده شد تا برای درمان خارش دست شاه مورد استفاده قرار گیرد .»
پشت پرده تخت طاووس، پیشین، ص 86