در باره: لیست روحانیون ممنوع‌الخروج
تاریخ سند: 26 اسفند 1354
در باره: لیست روحانیون ممنوع‌الخروج
متن سند:
به: مدیریت کل اداره نهم (911) تاریخ: 26 /12 /541226از: اداره کل سوم 312 شماره: 9782 /312
در باره: لیست روحانیون ممنوع‌الخروج
بازگشت به شماره: 7716 /911 ـ 21 /10 /54
بدینوسیله یک نسخه (دو برگ) لیست روحانیون افراطى مقیم شهرستان‌ها به پیوست ایفاد می‌گردد. خروج این عده (61 نفر) از کشور قبل از استعلام از این اداره کل مصلحت نیست %
مدیر کل اداره سوم. ثابتى
فیش به نام میراسداله مدنى دهخوارقانى فرزند میرعلى براى سابقه ضمیمه و بایگانى شود.
ساواک مربوطه سنندج تعداد ــ صورت اسامى ندارد. ساواک مربوطه یزد تعداد 5 نفر صورت اسامى محمد صدوقى1 فرزند میرزا ابوطالب - على آتشى یزدى فرزند محمد - محمدعلى ربانى فرزند حسن - محمد صادق سادات اخوى فرزند سید على، کاظم راشد پور یزدى فرزند على اکبر.
ساواک مربوطه قزوین تعداد 4 نفر صورت اسامى شیخ میرزا رحیم سامت - شیخ هادى باریک بین2، سید حسن روئین معروف به موسوى و شالى، سید نورالدین آصف آگاه فرزند سید على معروف به سید نورى اشکورى .
ساواک مربوطه کهکیلویه تعداد - صورت اسامى ندارد.
ساواک مربوطه کرمانشاه تعداد 4 نفر صورت اسامى مجبتى روشن معروف به حاج آخوند فرزند حسن، عبدالخالق عبدالهى اصفهانى فرزند محمدعلى - حاج محمدباقر محمدى عراقى معروف به حاج آقا بزرگ فرزند محمد، سید عباس میریونسى فرزند ابوالفضل.
ساواک مربوطه بوشهر تعداد 1 نفر صورت اسامى شیخ على معلمى.
ساواک مربوطه سیستان بلوچستان تعداد - صورت اسامى ندارد.
ساواک مربوطه ایلام تعداد - صورت اسامى ندارد.
ساواک مربوطه همدان تعداد 3 نفر صورت اسامى میراسداله مدنى دهخوارقانى فرزند میر على، محمدتقى عالمى دامغانى فرزند على، شیخ محسن ذوقى (بهرامى) فرزند مراد.
ساواک مربوطه کرمان تعداد 12 نفر صورت اسامى شیخ على اکبر هاشمى رفسنجانى، شیخ عباس فقیه، شیخ عباس حقیقى، سید یحیى جعفرى، شیخ رحیم علمى، شیخ احمد توکلى زاده راورى، شیخ محمدعلى انصارى نوقى، سید احمد سادات خراسانى، شیخ عباس پورمحمدى ماهونکى، شیخ محمد جواد حجتى کرمانى3، شیخ مرتضى فهیم کرمانى، سید على حسینى خامنه‌اى4، على اکبر فیض مشکینى5، محمد مهدى ربانى رانکوهى6، محسن دعاگو فیض آبادى .
ساواک مربوطه اراک تعداد 9 نفر صورت اسامى شیخ حسین عظیمى فرزند محمود، شیخ احمد نصیرالاسلامى فرزند یحیى.
توضیحات سند:
1. شهید آیت‌اللّه محمد صدوقى (1317 ق ـ 11 تیر 1361 ش)شهید آیت‌اللّه حاج شیخ محمد صدوقى، فرزند میرزا ابوطالب، در سال 1327 هجرى قمرى در یزد متولد گردید. در 7 سالگى، پدر و در 9 سالگى، مادر را از دست داد. سرپرستى وى را مرحوم میرزا محمد کرمانشاهى به عهده گرفت. تحصیلات قدیمه را در مدرسه عبدالرحیم خان فرا گرفت، سپس راهى اصفهان شد وپس از تحصیلات متوسطه، به قم عزیمت کرد و محضر حضرات آیات عظام حائرى یزدى، صدر، بروجردى، خوانسارى، حجت و امام خمینى را درک کرد. و به تدریس و تحصیل و اداره امور جاریه طلاب مشغول گردید. در سال 1330، به درخواست مردم یزد، براى ارشاد و هدایت مردم راهى آن استان گردید. با آغاز نهضت امام خمینى، از سال 1341 وارد صحنه مبازات گردید و تا پیروزى انقلاب، از شخصیت‌هاى برجسته انقلاب به شمار مى‌رفت. پس از پیروزى انقلاب، به عنوان نماینده امام و امام جمعه یزد انتخاب گردید. در 11 تیر 1361 به دست منافقین به شهادت رسید. رجوع شود به کتاب: شهید آیت‌اله محمد صدوقى به روایت اسناد ساواک / تهران / وزارت اطلاعات 1377
2. حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ هادى باریک بین:
حجت‌الاسلام باریک بین در سال 1309 در قزوین متولد شد و پس از تحصیلات مقدماتى وارد حوزه علمیه و به کسب علوم دینى مشغول گردید. و دروس را تا سطح اجتهاد به پایان برد در دوران نهضت اسلامى، از فعالین بودند و پس از انقلاب، در اولین مجلس خبرگان قانون اساسى، از استان زنجان به مجلس راه یافت.
همچنین ایشان پس از پیروزى انقلاب از طرف امام خمینى(ره) به عنوان نماینده ولى فقیه و امامت جمعه شهرستان قزوین منصوب شد.
3. حجت‌الاسلام و المسلمین محمدجواد حجتى کرمانى:
در سال 1311 در کرمان متولد شد، تحصیلات اولیه را در زادگاه گذراند و سپس راهى قم شد. محضر درس آیات عظام بروجردى، امام خمینى وعلامه طباطبائى را درک کرد و در کنار تحصیل و تدریس، به تألیف و ارشاد و منبر اهمیت داد. سه بار دستگیر و زندان شد و بیش از 13 سال در زندان رژیم محبوس بود. تبعید و دستگیرى‌هاى کوتاه مدت هم داشت. مبارزات سیاسى را ابتدا در کنار فدائیان اسلام و سپس در نهضت امام خمینى فعالانه پیگیر بود. پس از پیروزى انقلاب، امام جمعه موقت کرمان، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسى، نماینده مجلس شوراى اسلامى، نماینده مجلس خبرگان رهبرى، مشاور فرهنگى ریاست جمهورى و عضو هیأت علمى دایرۀ المعارف بزرگ اسلامى بوده است. از آثار ایشان ترجمه چند مجلد تفسیر المیزان، مرزهاى ایدئولوژیک، سقیفه بنى ساعده، مقالات در مطبوعات.
4. آیت‌اللّه سید على خامنه‌اى 1318:
حضرت آیت‌اللّه سید على خامنه‌اى رهبر انقلاب اسلامى، از روحانیون مبارز و مجاهدى بودند که از دهه 1340 وارد صحنه مبارزه با رژیم طاغوت گشته، با سلاح قلم و بیان، به افشاى ماهیت حکومت وابسته پرداختند. نزدیکى با امام خمینى و روحانیت مبارزه حساسیت رژیم را نسبت به ایشان بالابرده، چندین بار دستگیر، زندانى و تبعید شدند. آثار قلمى و منبرهاى معظم‌له همواره در بیدارى نسل جوان مؤثر بود.
آیت‌اللّه خامنه‌اى پس از پیروزى انقلاب به عضویت شوراى انقلاب رسیدند. در انتخابات اولین دوره مجلس از تهران به نمایندگى انتخاب شدند با رحلت مرحوم آیت‌اله سید محمود طالقانى به امامت جمعه تهران منصوب گردیدند. و پس از شهادت شهید رجایى (1360 ـ 1368) به مقام ریاست جمهورى رسیدند. پس از رحلت حضرت امام خمینى، توسط مجلس خبرگان به رهبرى انقلاب برگزیده شدند. از آثار ایشان آینده در قلمرو اسلام / ادعا نامه‌اى علیه تمدن غرب / صلح امام حسن / نقش مسلمان در نهضت آزادى هندوستان / تفسیر قرآن کریم/ تفسیر خطب نهج البلاغه
5. آیت‌اللّه حاج میرزا على مشکینى:
حضرت آیت‌اللّه حاج شیخ على اکبر مشکینى «فیض»، از اعلى علما و زهاد عصر هستند. در سال 1300، در مشکین شهر متولد شدند و دروس را در زادگاه و قم به پایان بردند و به تدریس و تبلیغ مشغول گردیدند آیت‌اللّه مشکینى، ازآغاز نهضت امام، جزء یاران خاص بودند. در دوران ستمشاهى بارها دستگیر، زندان و تبعید گشتند. در دوران از پس از پیروزى انقلاب، جزء مجلس خبرگان قانون اساسى بودند و سپس به ریاست مجلس خبرگان رهبرى انتخاب شدند.
تدریس و تألیف، از کارهاى مستمر ایشان است. از آثار ایشان: زمین/ امر بمعروف و نهى از منکر/ احکام دین/ ازدواج در اسلام/ خمس/ تقلید/ نصایح/ و کتب درسى حوزوى به زبان عربى.
6. آیت‌اللّه حاج شیخ محمد مهدى ربانى املشى (1313 ـ 1364)
مرحوم آیت‌اله حاج شیخ محمد مهدى ربانى املشى، در 15 شعبان 1313 در یک خانواده روحانى و متوسط در قم متولد گردید. و در سن 5 سالگى، مادر را از دست داد. دروس اولیه را در محضر استاتید خواند. و سپس به درس مرحوم آیت‌اله بروجردى و امام خمینى حاضر گردید. از سن 17 سالگى وارد صحنه سیاست شد و به عنوان مدافع شهید نواب صفوى و آیت‌اله کاشانى در تظاهرات حاضر گردید.
با آغاز نهضت امام خمینى به عنوان یک روحانى مبارز همواره علیه رژیم ستمشاهى به فعالیت پرداخت.
چندین بار دستگیر شد و به زندان افتاد. و در سال 1356 تبعید گردید. در سال 1357 بار دیگر به زندان افتاد. با فعالیت جامعه مدرسین حوزه علمیه، وى از اعضاى فعال آن بود.
پس از پیروزى انقلاب، به عنوان نماینده مجلس شوراى اسلامى، نماینده مجلس خبرگان، ریاست شعبه اول دادگاه عالى، عضو ستاد انقلاب عضو مجلس خبرگان رهبرى... انتخاب گردید. وى در سال 1364 پس از یک بیمارى در گذشت.