تاریخ سند: 28 تیر 1352
موضوع : جلسه روحانیون
متن سند:
از : 20 ه 12
به : 312 شماره : 3648 /20 ه 12
در تاریخ 21 /4 /52 که عده ای از معممین
منجمله آقایان عبدالعظیم نجفی.
شیخ محمد
شمس ساوجی.
فخر.
زاهدی همدانی و چند
نفر دیگر در مجلس روضه خوانی متشکله در
منزل احتشام آل احمد واقع در خیابان پهلوی
مقابل البرز خیابان میامی حضور داشتند شیخ
محمد شمس ساوجی گفت من چند روز قبل
که در قم نزد آیت الله نجفی مرعشی رفته بودم
او می گفت قرار است اعلیحضرت به قم تشریف
بیاورند به همین جهت ما سه مجتهد
(شریعتمداری.
گلپایگانی و نجفی) با هم
مشورت کردیم که با ایشان ملاقات بکنیم یا خیر و بحث شد که اگر با شاهنشاه ملاقات بکنیم1
همه مردم ما را فحش می دهند و ما را خواهند زد اگر ملاقات نکنیم دولت ما را خواهد زد
گلپایگانی گفت اگر دولت با ما بد بشود بهتر است تا ملت با ما بد باشد بنابراین ما ملاقات نخواهیم
کرد.
ساوجی افزود آقانجفی پیش بینی کرده است که اگر علما با شاه ملاقات نکنند قضیه مدرسه
فیضیه تکرار خواهد شد.
عبدالعظیم نجفی گفت فاصله میان دولت و روحانیت خیلی زیاد شده
و عامل اصلی آن خود دولت است و به عواقب وخیم آن نیز فکر نمی کند این چه مملکتی است که
یک طلبه یا روحانی باید با احتیاط به یک مجلس مهم دربار و یا مجلس معاون نخست وزیر برود
غیر از بین ما شیعیان و ایران در هیچ مملکتی سابقه ندارد که بین دولت و رئیس مملکت و
روحانیون این قدر فاصله باشد آن گاه صحبت از نامه ای که خمینی برای عبدالرضا حجازی
نوشته و او را تشویق کرده و حجازی نیز آن نامه را تکثیر و بین مردم توزیع کرده است مطرح شد
و در پایان ساوجی از شیخ احمد کافی بدگویی کرد و قدری به اعمال ناشایست اشاره نمود و گفت
چند روز قبل کافی در مهدیه امیریه روضه خوانی داشت مبلغ پنج هزار تومان به فلسفی و بین
یک هزار تا یک هزار و پانصد تومان به وعاظ دیگر پرداخت کرده است و چون فلسفی از او پول
می گیرد لذا همیشه از کافی دفاع می کند.
نظریه شنبه.
فلسفی از موقعی که ممنوع المنبر شده بر میزان شهرت و محبوبیتش در بین
مخالفین افزوده گشته کما این که طلاب قم او را بیشتر از شریعتمداری دوست دارند.
نظریه یکشنبه.
به احتمال قوی گزارش تسلیمی شنبه صحبت دارد.
نظریه سه شنبه.
نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
1ـ نقل و قول مشورت حضرات مراجع در خصوص ملاقات آنان با شاه به دور از واقعیت است.
منبع:
کتاب
آیت‌الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک - جلد سوم صفحه 20