تاریخ سند: 25 شهریور 1341
موضوع : وابسته مطبوعاتی ایران در فرانسه
متن سند:
شماره : 2418
طبق اطلاع واصله.
آقای دکتر خانلری1 در نظر دارد آقای اسماعیل
پوروالی مدیر روزنامه بامشاد را به سمت وابسته مطبوعاتی ایران در فرانسه
منصوب نماید.
گیرندگان.
ساواک
در این مورد تحقیق شود
22 /6 /41
بخش 335
توضیحات سند:
1ـ پرویز خانلری مازندرانی
فرزند ابوالحسن
(اعتصام الملک ـ اعتصام
الممالک) در سال 1292 ه ش
در تهران بدنیا آمد.
وی از
خانواده نوری مازندرانی بود و
تحصیلات مقدماتی را در تهران
به پایان برد و در سال 1321 در
رشته ادبیات فارسی از دانشگاه
تهران، دکترا گرفت.
مشارالیه که
استاد تاریخ زبان فارسی در
دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
بود، دوره انیستیتوی فونتیک را
نیز در پاریس طی کرد.
همسر
وی دختر حاج شیخ هادی نوری
(فرزند دوم شهید شیخ فضل اله
نوری) بود.
مشارالیه در سال
1336 توسط ساواک چنین
معرفی شده است.
«از لحاظ
سیاسی مردی است که به افکار
چپی بی اندازه تمایل دارد.
خانم
او نیز همینطور فکر می کند و با
توده ای ها ارتباط زیاد داشتند.
نه خود و نه خانمش به سلطنت
اعتقادی ندارد.
کاملاً
سوسیالیست حاد فکر می کنند و
همانطور که ذکر شد افکار چپی
دارند، به شوروی تمایل دارند
و در فامیل هم همه آنها را به
همین نحو می شناسند.
»
هر چند بعدها وی تغییر روش
داد و به طرفداران دربار
پیوست و از همین رو به دستور
شاه به سناتوری انتصابی در
مجلس سنا رسید.
مشاغل وی به شرح زیر بوده
است:
ـ دبیر ادبیات در مدارس رشت
و تهران
ـ دانشیار و استاد زبان و ادبیات
فارسی در دانشکده ادبیات
دانشگاه تهران (1322)
ـ معاون وزارت کشور (1336)
ـ کفیل استانداری آذربایجان
ـ وزیر فرهنگ (1341)
ـ رئیس اداره انتشارات دانشگاه
تهران
ـ سناتور انتصابی شاه در مجلس
سنا (1354)
وی همچنین عضو مراکز ذیل بوده
است :
ـ عضو مؤسس و عضو کمیته
مرکزی حزب مردم (1337)
ـ عضو هیئت مدیره سازمان
شاهنشاهی خدمات اجتماعی
(1341)
ـ مدیر عامل کمیته ملی پیکار
جهانی با بیسوادی (1346) ـ
عضو کمیته ملی پیکار جهانی با
بیسوادی (1349)
ـ عضو هیئت امنای دانشگاه هنر ـ
عضو هیئت امنای دانشگاه
پهلوی شیراز (1348) ـ رئیس
فرهنگستان ادب و هنر ایران ـ
عضو هیئت امناء بنیاد شاهنامه
فردوسی (1352) ـ عضو هیئت
امناء دانشگاه فارابی ـ عضو
هیئت مؤسس و هیئت امناء بنیاد
فرهنگ ایران ـ دبیرکل بنیاد
فرهنگ ایران ـ عضو هیئت مدیره
مؤسسه آسیائی دانشگاه فرح
پهلوی.
خانلری از سال 1323 با
همکاری دکتر ذبیح اله صفا مجله
سخن را بنیاد نهاد و سپس از سال
دوم به بعد خود به تنهائی این
مجله را اداره کرد.
خانلری که اهل شعر و شاعری بود
و تخلص «ناتل» را برای خود
انتخاب کرده بود، در جائی دیگر
این چنین معرفی شده است :
«خانلری همیشه عاشق شعر و
ادبیات فارسی بوده...
.
خانلری را
از جهت گرایش به شعر نو
می توان به «توللی» نزدیک کرد.
در میان اشعار قدیم و جدید او
شعر «عقاب» را بهترین اثر
منظوم وی باید دانست.
او به چند
زبان خارجی آشناست.
آثار
بسیاری از نویسندگان و شعرای
اروپا را ترجمه کرده است و
چندین کتاب برای تدریس در
دانشگاه تألیف نموده است.
کارهای مهم او شرکت در تلخیص
و انتخاب و تحشیه و انتشار
«شاهکارهای ادبیات فارسی»
است که با دکتر صفا از میان
بهترین آثار نظم و نثر ادبی قرون
گذشته ایران بوده است.
نامبرده
دارای نشان پاس، نشان سپاس
ورزش و نشان درجه اول لژیون
دونور از دولت فرانسه بوده
است.
» ساواک مشارالیه را
فردی با اخلاق معمولی، قدری
عصبانی، کم معاشرت و تا
اندازه ای متکبر معرفی کرده است
که با اسداله علم بی اندازه
صمیمیت و یگانگی داشته است.
در دوران تصدی خانلری بر
وزارت فرهنگ و سوء
استفاده های وی در انتصاب اقوام
و ...
و در جریان درگیری حزب
مردم و ایران نوین، اعلامیه ای
علیه وی انتشار یافت که در
بخشی از آن چنین آمده است :
«در اثر نوکری آقای علم به
معاونت وزارت کشور منصوب
و در مفتضح ترین انتخابات
دوران پنجاه ساله مشروطیت
شرکت نمود...
در اثر چاکر صفتی
به اتفاق خانمشان به کارمندی
بنگاه فرانکلین منصوب و ماهی
هفتاد هزار ریال دریافت می کند.
همچنین از بنیاد پهلوی به عنوان
مشاوره ماهی یکصد هزار ریال
حقوق می گیرد...
برجسته ترین
صفات ایشان استفاده از هروئین
و تریاک و عرق به حد کافی و
هفته ای سه روز جلسات بزم
ایشان...
.
است...
.
انتخاب
بدنام ترین و رسواترین افراد
برای کارهای حساس فرهنگی...
دکتر پرویز خانلری پس از
هفتادوهفت سال درگذشت.
منبع:
کتاب
مطبوعات عصر پهلوی - مجله بامشاد به روایت اسناد ساواک صفحه 119