موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع
تاریخ سند: 13 آذر 1347
موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع
متن سند:
به: 20 ﻫ 3 شماره: 954 /20و از: 20 و از ساعت 1240 روز 12 /9 /47 مجلس روضه‌خوانی در شبستان گرمخانه مسجد جامع با شرکت عده‌ای در حدود 100 نفر تشکیل گردید.ابتدا شیخ غلامحسین جعفری اظهار داشت ما چه‌قدر ساکت باشیم و حرف نزنیم آخر این چه قانونی است که وضع کرده‌اند آن‌ها قانون حمایت خانواده را از چه مأخذی استخراج نموده‌اند من نمی‌دانم این برگزیده‌ها که اسمشان را نمی‌برم و به اندازه خر هم شعور ندارند چگونه به خود اجازه داده‌اند که این قانون حمایت خانواده را که بر خلاف قوانین اسلام می‌باشد به وجود بیآورند آن وقت مرتباً ما را تهدید می‌کنند که ساکت باشیم.
نامبرده در خاتمه ضمن دعا گفت پروردگارا قوم یهود و اسرائیل را ریشه کن بفرما.
خدایا این یهودی‌ها و یهود مسلکان و آن‌هایی که با یهود همکاری و هم‌فکری می‌کنند خوار و ذلیل بفرما.
سپس سید عبدالرسول حجازی واعظ به منبر رفت و ضمن سخنان خود گفت امام فرمود چند چیز است که مسلمان را به گناه می‌کشاند یکی حب مال، دیگری حب زن و سومی حب ریاست است ولی اکنون در این کشور اسلامی می‌بینیم که اشخاصی وجود دارند که برای رسیدن به مقام و پول و شهوت و ریاست از هیچ خیانتی فروگذار نمی‌کنند.
1 این مجلس در ساعت 1355 پایان یافت.
نگهبان
توضیحات سند:
1.ثروت‌اندوزی: مینو صمیمی منشی دفتر مخصوص فرح پهلوی در خاطرات خود در این باره می‌نویسد: «گویی که در ایران مسابقۀ «پول در آوردن» جریان یافته باشد، هرکس سعی داشت به سرعت پول‌دار شود و بلافاصله نیز ثروت خود را به رخ این و آن بکشد.
عموماً ترجیح می‌دادند از طریق معاملاتی که سرمایه را در عرض سه، چهار ماه به چند برابر میزان اولیه می‌رساند، به ثروت و مکنت موردنظر دست یابند و این کار هم به آسانی با ورود به صحنۀ تجارت «آزاد» کشور میسر بود.
چرا که اولاً شاه از هر اقدامی در این جهت بی‌دریغ حمایت می‌کرد و ثانیاً ضوابط معمول در تجارت آزاد ـ به خصوص مسألۀ رقابت و ابتکار عمل، که از مهم‌ترین عوامل اقتصاد سرمایه‌داری محسوب می‌شود ـ به هیچ‌وجه در ایران محلی از اِعراب نداشت.
زیرا علی‌رغم «آزاد» نامیدن امور تجارتی کشور، تقریباً همۀ فعالیت‌های بازرگانی در انحصار گروه انگشت‌شماری از کلان سرمایه‌داران با نفوذ و اعضای خانوادۀ سلطنت یا عواملشان قرار داشت (که همۀ آنان نیز مشتاقانه در پی کسب سودهای هنگفت در کوتاهترین مدت بودند.) و به همین جهت، هرکس با هدف شرکت در مسابقۀ «پول در آوردن»، به سهولت می‌توانست با دست زدن به تمهیداتی از قبیل رشوه دادن، دلالی محبت، و انواع روش‌های ناپسند دیگر، ضمن نزدیک شدن به سردمداران اصلی «تجارت آزاد»، زمینۀ مناسبی برای انجام معاملات کلان ـ که اغلب هم جنبۀ غیرقانونی و فریبکارانه داشت ـ فراهم سازد.
» (پشت پرده تخت‌طاوس، مینو صمیمی، ترجمه دکتر حسین ابوترابیان، صفحه 170، انتشارات اطلاعات، چاپ اول، سال 1368) * به : 316 ـ از : 20ه3 شماره : 33409 /20 ﻫ 3 ـ تاریخ : 17 /9 /47 موضوع : روضه‌خوانی در مسجد جامع گرمخانه شیخ غلامحسین جعفری در ساعت 1230 روز 12 /9 در مسجد جامع به حال ایستاده اظهار داشت من پارسال در عراق بودم عده‌ای از برادران مسلمان از شیعه و سنی آمدند چیزهایی گفتند من خیلی ناراحت و متأثر شدم من گفتم با این که یک نفر مسلمان و از روحانیون شیعه هستم افتخار دارم در راه اسلام و در جنگ با یهود کشته شوم و با این پیری و ناتوانی حاضرم کفن بپوشم و برای مقابله با قوم یهود با مسلمان‌های فلسطین همکاری نمایم.
غرض این است که در روزنامه نوشته بودند قوم یهود به داخل خاک اردن حمله کرده و در چند کیلومتری داخل خاک مسلمان‌ها چتر باز و نیرو پیاده کرده‌اند بعد با حالت عصبانیت اظهار داشت این دستگاه‌ها نمی‌گذارند مسلمانان جهان تکلیف خود را با قوم یهود یکسره کنند و نیز قسم یاد نمود و گفت شما خودتان با مسلمانان نیستید لااقل نه از یهود حمایت کنید و نه از مسلمانان، ولی بگذارید مسلمانان، قوم یهود را با یک شبیخون نابود سازد آخر چه بگویم در این جا حرف زدن فایده ندارد زیرا صدای ما به جایی نمی‌رسد ناچار باید اظهار تأسف بکنیم به هر حال آقایان در این موقع که یهود به خاک مسلمانان اردن تجاوز نموده به حکم دفاع واجب است همه مسلمانان و همه ما به حمایت از مسلمانان قیام کنیم ولو این که خود را به کشتن بدهیم زیرا دفاع از اسلام واجب است البته جهاد برای ما واجب نیست و دفاع واجب است اما چه فایده دارد ما در این‌جا مشغول حرف زدن باشیم کار به جایی نمی‌رسد و نمی‌گذارند کاری بکنیم این مسخره‌ها، این بی‌دین‌ها، این بی‌حیاها، این نمی‌دانم چه‌ها، این بی‌حیثیت‌ها.
فقط قانون‌های خلاف شرع را به تصویب می‌رسانند بعد خودشان در آن گیر می‌کنند.
این‌ها قانون حمایت خانواده را جعل می‌کنند و قانون اسلام را زیر پا می‌گذارند و بودجه‌ای در آن خرج می‌کنند و خودشان هم عمل نمی‌کنند و نمی‌توانند عمل کنند و به درد عمل نمی‌خورد شما که نمی‌توانید چرا به مورد اجرا می‌گذارید به محض این که دو زن هر جایی چیزی را به شما بگوید فوراً اجرا می‌کنید ولی قرآن هر چه بگوید از آن سرپیچی می‌نمایید من این چند جمله را به طور خلاصه به عرض رساندم دیگر معنی آن بسته به میل خودتان است که این خلاف‌ها را به گردن کی خواهید گذاشت به هر حال باید بدانید که مقصود من کی است بعد گفت یک قانون را جعل می‌کنند بعد یک بودجه‌ای خرج امضاء آن می‌کنند.
تهامی 14 /9 اداره کل سوم 16 /9 /47