موضوع : جلسه روحانیون
تاریخ سند: 13 تیر 1342
موضوع : جلسه روحانیون
متن سند:
اداره یکم عملیات شماره : 1198/بخش 312 تعقیب گزارش فوق در مورد جلسه محرمانه روحانیون به عرض می رساند که روحانیون مذکور قصد داشته اند بدوا در منزل آیت الله میلانی اجتماع نمایند ولی از ترس این که ممکن است مورد سوءظن واقع گردند بلافاصله تصمیم خود را تغییر داده و به مسجد حاج افضلی واقع در حسین آباد شهر ری عزیمت می نمایند.جلسه مذکور کامگ [کاملاً ]بی سابقه بوده بدین معنی که چون عده ای از علمای شهرستانها به تهران آمده اند قرار تشکیل جلسه دوستانه برای ملاقات دسته جمعی یکدیگر داشته اند ولی صبح دیروز تصمیم می گیرند که ضمن ملاقات دوستانه مذاکراتی هم به عمل آورند و لذا به آیت الله بهبهانی تلفن کرده و خواهش می کنند مشارالیه نیز در جلسه شرکت کند و او به عنوان درد پا معذرت خواسته ولی آیت الله شریعتمداری مجددا خواهش کرده چون جلسه تجدید می شود بنابراین دو [در] جلسه بعد شرکت نمایند و آنها را ارشاد کنند.
جلسه دیروز با حضور آقای صالحی عالم یزد.
عالم [کرمان]1 آخوند ملاعلی2 و بنی صدر علمای همدان (ضیابری عالم رشت.
آیت الله شریعتمداری میلانی.
نجفی مرعشی آیت الله حائری3 فرزند مرحوم حاج شیخ عبدالکریم [حائری] یزدی خونساری.
آملی4 جعفری همدانی5 و عده ای دیگر از علماء در مسجد مزبور تشکیل می شود در جلسه ابتداء سؤال می شود که آیا پیشنهاد آیت الله خونساری را عمل نمایند یا خیر (پیشنهاد خونساری شروع مذاکره با دولت بوده تقریبا هیچ یک از روحانیون نظر موافق نمی دهند و می گویند با این دولت حاضر به مذاکره نیستیم سپس در مورد اتفاق و اتحاد علماء صحبت می شود و می گویند باید سعی کنیم این اتحادی که به وجود آمده پابرجا و محکم بماند و پیشنهاد می شود برای مذاکرات بعدی و اتخاذ تصمیم در مورد اقداماتی که باید از طرف روحانیون بشود چون تشکیل جلسه همه روزه ممکن نیست خوب است چهار نفر تعیین شوند که هرگونه تصمیمی اتخاذ می نمایند مورد قبول و اقدام سایرین قرار گیرد این پیشنهاد مورد قبول همگی قرار گرفته و تصمیم می گیرند در جلسه آتیه پس از مذاکره با آیت الله بهبهانی چهار نفر را تعیین کنند دیروز عصر جریان را به اطلاع آیت الله بهبهانی می رسانند و چون قرار است علمای سایر ولایات هم به تهران بیایند قرار شد تاریخ جلسه بعد فعلاً تعیین نشود تا سایر علماء به تهران برسند و جلسه عمومی با حضور نمایندگان علمای کلیه ولایت [ولایات] تشکیل و تصمیم گرفته شود و به طوری که اظهار می شد نظر کلیه روحانیون بر این است که آیت الله شریعتمداری ـ آیت الله مرعشی نجفی ـ آیت الله میلانی صددرصد جز چهارنفر انتخاب شوند.
اصل در پرونده کلاسه 19 ـ ر جلد 3 پرونده آیت الله میلانی ضمیمه شود شهابی 24 /4 /42 باقری 24 /4
توضیحات سند:
1ـ منظور، آیت الله آقای حاج شیخ علی اصغر کرمانی (ره) می باشد.زندگینامه ایشان در پاورقی سند : 27 /4 /42 شماره 209 آمده است.
2 ـ آخوند ملاعلی همدانی مرحوم علی بن ابراهیم معصومی معروف به آخوند ملاعلی همدانی در سال 1312 در یکی از قراء سردرود به نام وفس به دنیا آمد و در اوایل جوانی به همدان رفت و نزد اساتید و علمای آنجا صرف و نحو و معانی و بیان و سطوح فقه و اصول را بیاموخت، سپس برای تکمیل مراتب علمی به تهران رفت و حدود پنج سال نزد اساتیدی چون آخوند هیدجی کسب فیض کرد و کاملاً تحت تأثیر معنویات و جذبات روحی آن حکیم قرار گرفت.
با ورود مرحوم حائری یزدی به قم، ایشان نیز به آن شهر عزیمت نمود و به استفاده از محضر آن عالم بزرگ پرداخت و در همان حال به تدریس شرح لمعه مشغول بود.
در سال 1350 ه.
ق بنا به تقاضای مردم همدان به آن دیار عزیمت نمود.
ایشان بسیار فعال و پرمطالعه بود و به جهت ویژگیها و محاسن اخلاقی در مدت کوتاهی محبوب خاص و عام گردید.
همواره طلاب را به تهجّد تشویق می نمود و از آثار و خدمات این بزرگوار تجدید بنای مدرسه آخوند، تأسیس کتابخانه غرب همدان و انتشار مجله پیک اسلام می باشد.
آخوند ملاعلی معصومی همدانی به جهت شخصیت روحانی والای خود ملجأ مبارزان خطه همدان بود به طوری که با درگذشت وی در سال 1357 شهر همدان شاهد تظاهرات گسترده ای علیه رژیم پهلوی بود.
3ـ آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری یزدی (14 ذی الحجۀ 1334 ـ 15 اسفند 1364) شیخ مرتضی حائری یزدی فرزند آیت اللهالعظمی شیخ عبدالکریم مؤسس حوزه علمیه قم در روز 14 ذی الحجۀ 1334 در شهر اراک متولد شد و پس از طی تحصیلات مقدماتی و ادبیات سطوح عالیه را در قم نزد آیات عظام سیدمحمدتقی خوانساری و سیدمحمد محقق داماد به اتمام رسانید و در درس خارج والد معظم و آیت الله حجت (پدر همسرشان) شرکت نمود.
معظم له مدتی در حوزه علمیه قم سطوح عالیه را تدریس می فرمود و از سال 1326 شمسی به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشت که بسیاری از اساتید فعلی قم از شاگردان ایشانند.
این عالم بزرگ کلیه دروس فقه و اصول خود را شخصا به رشته تحریر درآورده که هم اکنون یک دوره کامل اصول فقه و نیز کتابهای طهارت، خمس، مکاسب و قسمتی از صلوۀ ایشان در دست است، یک جلد از مکاسب ایشان نیز به نام ابتغاء الفضیلۀ فی شرح الوسیله به چاپ رسیده است.
علاوه بر مقام علمی، از نظر تقوی زهد و ورع زبانزد همگان بوده است ایشان بر قضاء حوائج نیازمندان و رسیدگی به مستمندان نیز سعی وافر داشت.
در 15 اسفند 1364 به ملکوت اعلی پیوست و در جوار حضرت معصومه (س) جای گرفت.
امام راحل درباره ایشان فرمودند: ایشان در علم و عمل به حق خلف بزرگوار مرحوم آیت الله العظمی استاد معظم حضرت آقا شیخ عبد الکریم بودند و کفی به شرفا و سعاده.
4ـ آیت الله العظمی میرزا هاشم آملی (1322 ه.
ق ـ 7 اسفند 1371) میرزا هاشم آملی در سال 1322 قمری در روستای بردمه لاریجان آمل متولد گردید، پس از آموختن قرآن و گذراندن تحصیلات ابتدائی با استعداد سرشاری که داشت، عشق به علوم دینی او را به آمل و از آنجا به تهران کشاند، در سال 1334 قمری به مدرسه علمیه سپهسالار تهران که در آن زمان زیر نظر آیت الله شهید سیدحسن مدرس اداره می شد رفت و چون مدرس از هوش و ذکاوت او مطلع گردید به وی مساعدت زیادی نمود.
ایشان پس از تلمذ از محضر اساتیدی چون سید محمد تنکابنی و میرزا ابوالحسن شعرانی به قم عزیمت نمود و در درس حضرات آیات حائری، حجت، کوه کمری، شاه آبادی، شیخ محمدعلی قمی، حاضر گردید.
و پس از اخذ اجازه اجتهاد روانه نجف اشرف شد و در درس فقه و اصول آقا سید ابوالحسن اصفهانی، نائینی و عراقی حاضر و سالها از آنان کسب فیض نمود.
این عالم بزرگ در کنار تدریس به تألیف آثاری چون تقریرات دروس آیت الله حائری، محقق، عراقی سید ابوالحسن اصفهانی و کتاب بدایع الافکار پرداخته و در امور سیاسی و مبارزه علیه رژیم ستم شاهی بسیار فعال بود و نقش خوبی در حمایت از انقلاب اسلامی داشته است.
ایشان سرانجام در عصر روز جمعه چهارم رمضان 1413 مطابق با 7 اسفند به موالیان طاهرینش پیوست و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
5ـ منظور آیت الله مجاهد مرحوم حاج شیخ غلامحسین جعفری همدانی می باشد.