صورت اسامی مخبرین و روزنامه نگاران داخلی و خارجی که در سال 1343 به پیشگاه علیاحضرت شهبانوی ایران شرفیاب شده اند1
صورت اسامی مخبرین و روزنامه نگاران داخلی و خارجی که در سال 1343 به پیشگاه علیاحضرت شهبانوی ایران شرفیاب شده اند1
متن سند:
1ـ جمعه سوم مهر ماه /1343 11 صبح شرفیابی خانم مسعودی مدیر مجله اطلاعات بانوان 2ـ یکشنبه 12 مهر ماه /1343 4111 صبح شرفیابی خانم مسعودی و خانم اباصلتی از مجله اطلاعات بانوان 3ـ سه شنبه 21 مهر ماه /1343 2111 صبح شرفیابی آقای مهندس والا2 و آقای رجاء از تهران مصور 4ـ دوشنبه 27 مهرماه /1343 2110 صبح شرفیابی بانو اباصلتی و عکسی از طرف اطلاعات بانوان برای عکسبرداری از والاحضرت همایون ولایتعهد 5ـ چهارشنبه 13 آبانماه /1343 12 ظهر شرفیابی خانم گاری مخبر روزنامه (وگ) امریکایی و خانم شرقی و یک نفر عکاسی از وزارت اطلاعات 6ـ سه شنبه 19 آبانماه /3431 2111 صبح شرفیابی آقای انتونیو الکساندرو ماسوتی عکاس مجله اوجی ایتالیایی 7ـ شنبه اول اسفند ماه /1343 2110 صبح شرفیابی آقای دوامی مدیر مجله زن روز با یک نفر عکاستوضیحات سند:
1ـ رژیم پهلوی برای کنترل مطبوعات به خبرنگاران و نویسندگان اقدامات مختلفی انجام داد که بتواند به اهداف و برنامه هایش برسد.سیاست مطبوعاتی حکومت براین مهم استوار بود که عناصر درباری و وابسته به حکومت در رأس مدیریت های فرهنگی مثل نشریات و روزنامه ها قرار گیرند تا برنامه های اعلام شده از طرف دربار و وزارت اطلاعات و جهانگردی را عملی نماید.
دیگر اینکه نهادهای امنیتی مثل شهربانی و ساواک مطالب و مندرجات مطبوعات را مطالعه و هر آنچه که مضر به امنیت رژیم تشخیص می دادند دستور حذف آن را به مسئولین نشریات ابلاغ می کردند.
دیگر اینکه مقالاتی در ساواک تهیه و برای چاپ به روزنامه ها ارسال می شد.
یا با نفوذ جاسوسانشان به درون هیئت تحریریه تمام مسایل و حوادث آنجا را تحت نظر قرار می دادند.
گاهی اوقات توسط سازمانها، وزارتخانه و یا افراد مورد تأیید رژیم نشریه ای راه اندازی می شد و هر سال به تمام افرادی که خوش خدمتی کرده بودند چک هایی با مبالغ بالا تقدیم می شد تا از آنان تشکر کرده باشند.
اسامی ذکر شده در این سند نیز دارای چنین ویژگی بودند تا به حضور شهبانو شرفیاب شوند؟! 2ـ عبداله والا فرزند حسین ظهیرالسلطان، ملاک و پیشکار احمد شاه بود که در سال 1301 ه ش در قریه شال خلخال بدنیا آمد.
وی فارغ التحصیل هنر سرای عالی در رشته شیمی در سال 1322 و لیسانسیه حقوق از دانشگاه تهران در سال 1324 و مسلط به زبانهای فرانسه و انگلیسی بود.
نامبرده در سال 1321 با ثریا شقاقی دختر یکی از متمولین تهران ازدواج نمود و تنها صاحب یک فرزند بنام کامران در سال 1333 گردید.
وی کار مطبوعاتی خود را در سال 1321 با عنوان مدیر مسئولی نشریه تهران مصور آغاز نمود و در ادامه باتوجه به نزدیکیش به دهقان توانست به عنوان رابط نشریه با ارتش در زمینه چاپ نشریه در چاپخانه ارتش و همچنین تنظیم مطالب تحت عنوان زیر ذره بین ایفای نقش بنماید.
پس از درگیر شدن احمد دهقان با رزم آرا بخاطر چاپ مقاله «من جاسوس شوروی در ایران بودم» و نهایتا قتل احمد دهقان، عبداله والا با کمک رزم آرا توانست دو سال به تاریخ تولدش در شناسنامه بیافزاید و از سال 1301 به 1299 تغییر دهد و با این روش صاحب امتیازی نشریه تهران مصور را که میبایست بر طبق قانون مطبوعات حداقل سی سال سن داشته باشد، بدست آورد تا به عنوان جانشین احمد دهقان امور نشریه را بدست گرفته و منویات مورد نظر!! خود را جامه عمل بپوشاند.
نامبرده در دوره های 20 و 21 مجلس شورای ملی از خلخال نمایندگی مردم را بعهده داشته و طی بررسی بعمل آمده در اسناد ساواک 7 مجموعه سند پیرامون سوابق و زندگینامه عبداله والا شناسایی گردیده است.
در اسناد شماره 9 /25718 و 10 /25718، ساواک به 42 سئوال مختلف پیرامون وی پاسخ داده است.
در این سند علاوه بر مشخصات سجلی و سوابق تحصیلی و خانوادگی به روحیات و افکار، نقاط قوت و ضعف، سوابق خدمتی، پای بندی به رژیم و فعالیتهای سیاسی پاسخ گفته شده و علاقمندی وی به شاه خوب و نسبت به مذهب عادی ارزیابی شده است و یا اینکه علاقمندی نامبرده به مقام، شهرت، زن و پول فوق العاده تشخیص داده شده و از جمله نقاط ضعف وی نیز به همین مسائل اشاره گردیده است.
به استناد اطلاعات مندرج در این سند وی طرفدار سیاست غرب در رژیم مشروطه سلطنتی و در ادوار گذشته وفاداری خود را نسبت به شاه به ثبوت رسانیده است.
(سند شماره 87) در سند 42 /25718 پیرامون عبداله والا اظهار شده است: وی دارای مرام ضد کمونیستی شدید می باشد و طرفدار مقام شامخ سلطنت و با توده ایها و مصدق مبارزه پی گیر نموده است.
(سند شماره 88) در سند شماره 56 /25718 که به منظور تعیین صلاحیت جهت شرکت در مراسم سلام تنظیم شده، عنوان گردیده است: مهندس عبداله والا صاحب امتیاز و مدیر مجله تهران مصور و تماشاخانه تهران و نماینده مجلس شورای ملی فاقد حسن شهرت درگذشته بوده و روش روزنامه نگاری وی ضد کمونیستی و حتی مقالات عدیده ای در این زمینه هم درج نموده است.
نامبرده در اواسط سال جاری (1345) ضمن همکاری با بهرام شاهرخ مقالات شدیدی علیه دولت آقای هویدا منتشر نمود که در نتیجه از طرف وزارت اطلاعات تضییقاتی از نظر آگهی و رپرتاژ برای وی به عمل آمد.
ضمنا بعلت فوق الذکر از حزب مردم نیز اخراج گردیده است.
(سند شماره 89) در سند شماره 60 /25718 آمده است: خیلی حساس و زودرنج بوده و وضع مادی خوبی ندارد.
برای عقیده خود ارزش و احترامی بیش از آنچه که هست قائل می باشد و با اکثریت میانه خوبی ندارد و نطقهایش بیشتر با اعتراض و تشنج همراه است.
رویهمرفته شخص مغرضی نیست و اگر نفرتی داشته باشد بعلت زمینه قبلی بوده که برایش فراهم شده بود.
(مجموعه سند شماره 90) در اسناد ساواک در سال 1350 مشخصات، سوابق، فعالیت ها و نظرات وی در قالب فرمی تنظیم شده است.
در این اسناد به مطالب زیر اشاره شده است : ...
مدیر مجله تهران مصور و رئیس تئاتر نصر و رئیس سندیکای مرکزی صنعت چاپ می باشد.
...
(مشاغل قبلی وی) روزنامه نگاری بوده و سابقا رئیس فدراسیون ژیمناستیک و عضو انجمن طرفدار پیش آهنگی بوده است...
...
(میزان ثروت) بیش از 50 میلیون ریال ـ دارای زمین و ساختمان تماشاخانه نصر و صاحب سهم از زمین و ساختمان سینما اروپا ـ منزلی در شمیران و منزلی در تهران خیابان شاه آباد و پنجاه هزار متر مربع زمین در بندر پهلوی و صاحب چاپخانه تهران مصور ـ منزل مسکونی وی اجاره ایست و ماهیانه در حدود بیست و شش هزار ریال اجاره بها می پردازد...
...
درآمد وی از سینما اروپا و تماشاخانه تهران و چاپخانه و مجله تهران مصور و اجاره منزل در حدود پانصد هزار ریال...
...
عضو حزب مردم و جمعیتهای غیر سیاسی کلوپ روتاری...
...
(سرگرمی ها) مطالعه و معاشرتهای دوستانه و قمار میکند و علاقمند به عیاشی و خوشگذرانی...
...
(اعتیادات مضره) ندارد، سیگار می کشد، مشروب می نوشد...
...
تاکنون هیچگونه قرائن و اماراتی که دال بر عدم علاقمندی به رژیم و کشور باشد از وی مشاهده و بدست نیامده است (سند شماره 92) سرانجام در 1369 ه ش درگذشت.
او نیز عضو کلوپ روتاری بود و در لژ کوروش عضویت داشت.
(روزنامه اطلاعات، شماره 11211، 1342 ش ؛ دولتمردان ایران، جلد 2، ص 320)