موضوع: جمع‌آوری پول در بناب توسط حاج شیخ یوسف باقری
تاریخ سند: 17 تیر 1346
موضوع: جمع‌آوری پول در بناب توسط حاج شیخ یوسف باقری
متن سند:
از: 4 ﻫ تاریخ:17 /4 /1346به: 316 شماره: 432
موضوع: جمع‌آوری پول در بناب توسط حاج شیخ یوسف باقری
اخیراً حاج شیخ یوسف باقری1 آخوند بناب ظاهراً به‌عنوان اینکه حسب‌الامر آقای حکیم2 که در نجف سکونت دارد باید به آسیب‌دیدگان جنگ اعراب و اسرائیل کمکی شود در مسجد بناب مبلغی در حدود پنجاه هزار ریال از اهالی پول جمع‌آوری نموده و اظهار داشته با اینکه رهبران ما خائن دین مذهب اسلامی و بخصوص دشمن دولت مصر است بر ما واجب است جاناً و مالاً به برادران مسلمان خود کمک کنیم در نتیجه به موجب پخش دستخطی که تقدیم است، از اهالی تقاضای کمک مالی نموده است مجدداً در تاریخ 2 /4 /46 در همان مسجد مبلغ زیادی جمع‌آوری نموده است.
نظریه منبع: جمع‌آوری پول از اهالی توسط حاج شیخ یوسف هنوز ادامه دارد و در بناب مردم اظهار عقیده می‌کنند که این پولها ممکن است حیف و میل شود و به برادران مسلمان اعراب فرستاه نشود. اخیراً نیز آقای شیخ عبدالحمید پسر یوسف علی بنابی که در تبریز است و گویا سابقه‌ای نیز دارد چندین بار به بناب آمده است.
نظریه رهبر: اهالی بناب خیلی متعصب به دین می‌باشند اظهارات و جمع‌آوری پول توسط نامبرده قابل توجه می‌باشد.
ملاحظات: از نظر حفاظتی به مقامات خارج از ساواک منعکس نگردیده است% میانه
فیش به نام شیخ یوسف باقری بررسی و ارائه شود.
اوانی 27 /4
در ساعت 12 روز 26 /4/ به بخش 316 واصل گردید.
______________________
1. آیت‌الله حاج شیخ یوسف باقری مشهور به بنابی در 1283در بناب (محله کوی پایین) به دنیا آمد. پس از گذراندن دروس مقدماتی در حوزه علمیه بناب، عازم تبریز شد و در مدرسه طالبیه آن شهر به تحصیل پرداخت، پس از آن رهسپار نجف اشرف شد و در حوزه علمیه آن شهر به فراگیری علوم و تهذیب اخلاق مشغول شد و به درجه اجتهاد رسید. شیخ یوسف پس از بازگشن به بناب، با فعالیت‌های شیخ علی‌اصغر سیف‌العلما روبه‌رو شد. سیف‌العلما به شیخیه گرایش داشت و دارای قدرت و نفوذ فراوان بود. شیخ یوسف با مجاهدت فراوان توانست با فعالیت‌ها و نفوذ سیف‌العلما مقابله کند. مشکل دیگر در این زمان فعالیت‌های شیخ‌علی‌اصغر محی‌الدین بود. میرزا علی‌اصغر محی‌الدین بنابی از روحانیون تحصیلکرده در نجف اشرف و گویا از رفقای ایام تحصیل مرحوم شیخ یوسف باقری بود. وی ابتدا فردی معتدل، پیرو و مروج مکتب اهل بیت بود اما در سفر حج با برخی آثار وهابیت آشنا و پس از مطالعه این آثار به وهابیت متمایل شد. شیخ علی‌اصغر محی‌الدین سال‌ها به گسترش عقاید سلفی وهابیت در منطقه بناب پرداخت و ظاهراً تأثیر فراوانی بر هم ولایتی‌های خود گذاشته بود. شیخ یوسف به مقابله با شیخ علی‌اصغر محی‌الدین و طرفدارانش پرداخت. با آنها به گفتگو نشست و تذکر و نصیحت لازم را داد اما چون نتیجه‌ای نگرفت محکم و قاطع در برابر آن جریان انحرافی قد علم کرد و مدام در منبر، مساجد، جلسات و دیدارها، مردم را هشدار داد که مراقب جریان وهابیت باشند و از شیخ علی‌اصغر محی‌الدین پرهیز کنند. در حالی که اختلافات بالا گرفته بود، ساواک شیخ یوسف باقری را به تبریز تبعید کرد. وی مدت چند سال در تبریز و در مسجد توحید (چهارراه نادری) به اقامه جماعت پرداخت. ثمره مبارزات حاج شیخ یوسف باقری در دفاع از مکتب تشیع، کتاب ثمره الفواد در شرح تفسیر فرات کوفی است. در زمان اشغال ایران توسط قوای شوروی ـ جنگ جهانی دوم ـ و مسائل به وجود آمده در منطقه آذربایجان شیخ یوسف باقری در تنگنا قرار گرفت. شیخ یوسف در دوران مبارزات انقلابی مردم ایران علیه رژیم پهلوی، در سنگر مبارزه ماند و خطرات آن را به جان خرید. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امامت جمعه شهر بناب را عهده‌دار شدند.
شیخ یوسف باقری پس از سال‌ها مجاهدت و مبارزه سرانجام در 12 مهر 1365 دار فانی را وداع گفتند و مردم بناب در عزای ایشان به سوگ نشستند. فرزندان ایشان حضرات حجج اسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالحمید (خطیب مشهور، مؤسس حوزه علمیه ولی‌عصر (عج) و نماینده مردم تبریز در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی)، حاج شیخ عبدالمجید (مؤسس حوزه علمیه ولی‌عصر (عج)) حاج شیخ جواد (امام جماعت مسجد آیت‌الله شهیدی و آیت‌الله شهید مدنی تبریز) و حاج شیخ مصطفی (امام جمعه شهرستان بناب) راه پدر را در خدمت به اسلام و مسلمین ادامه داده‌اند.
به نقل از: پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه علمیه حضرت ولی‌عصر (عج) شهرستان بناب
2. آیت‌الله العظمی سیدمحسن حکیم یکى از فقها و مراجع نامدار شیعه در سال 1264 ﻫ ش در خاندانی از علم و تقوا، در لبنان متولد شد. پدرش علامه سیدمهدى حکیم و مادرش نواده آیت‌الله آقا شیخ عبدالنبى کاظمى، صاحب کتاب «تکملۀ‌الرجال» مى‌باشد. خاندان حکیم یکى از خاندان‌هاى اصیل عرب در عراق مى‌باشد که شخصیت‌هاى علمى و اجتماعى بزرگى از آن برخاسته‌اند. آیت‌الله حکیم از محضر علمای بزرگى چون حاج سیدمحمد کاظم یزدى، حاج شیخ محمدکاظم خراسانى، میرزاى نائینى، آقا ضیاءالدین عراقى، شیخ‌الشریعه اصفهانى و برخى دیگر تلمذ نموده است.
مرحوم آیت‌الله حکیم بعد از رحلت آیت‌الله العظمى بروجردى، مرجعیت عامه شیعه را به دست گرفت و در تنظیم امور ادارى حوزه‌هاى علمیه و تأسیس مدارس و تربیت مبلغین سعى و کوشش بلیغ مبذول داشت و در غنا بخشیدن به فرهنگ اسلامى شاگردانى را تربیت نمود. ایشان یکى از موفق‌ترین مراجع تقلید شیعه در امر تألیف و تصنیف بود. آیت‌الله حکیم در امور جاری و سیاسی دخالت داشته از جمله:
شرکت در جهاد مردم عراق علیه استعمار انگلستان، تکفیر حزب شیوعى و اشتراکى، کمک به جنبشهاى آزادیبخش، شرکت در نهضت اسلامى ایران.
آیت‌الله حکیم دارای فرزندانی برومند، عالم و لایق بود که در دوران زعامت پدر بزرگوار خود از معاونت و یارى او خوددارى نکردند و پس از رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به دست دژخیمان نظام عفلقى عراق به فیض شهادت نائل آمدند. خاندان حکیم یکى از کانون‌هاى مقاومت و شهادت در عراق به شمار مى‌آید.
این عالم بزرگوار پس از عمرى تلاش و کوشش در راه اسلام و قرآن سرانجام در 12 خرداد سال 1349 به ملکوت اعلى پیوست. مدفن آن مرحوم در نجف در مقبره مخصوص جنب کتابخانه خود مى‌باشد.