درباره : خانواده قضات
تاریخ سند: 10 فروردین 1357
درباره : خانواده قضات
متن سند:
برابر اطلاع واصله بمناسبت فوت احمد قاضی زاده در اراک شایع نموده اند که مرگ او مشکوک بوده و یاد شده نوارهائی بمناسبت حادثه قم ضبط و با کتب شریعتی در روستاهای کزاز و شراء توزیع نموده است و در مجالس ختم و شب هفت او وعاظی صحبت کرده اند که بطور بی سابقه نسبت به دستگاه و دولت بدگوئی نموده اند و در روز 26 /12 /36 که مجلس ختمش در شاه زند اراک برگزار گردید یکی از وعاظ ضمن سخنرانی مردم را تحریک کرده است لذا با توجه باینکه افراد خانواده قضات از عناصر مخالف رژیم و دارای فعالیت های مضره میباشند خواهشمند است دستور فرمائید از طریق منابع و عوامل نفوذی و سایر همکاران افتخاری نسبت بشناسائی و مراقبت از اعضای این خانواده اقدام و در صورت امکان دوستان و معاشرین آنها را شناسائی و از میان آنان منبع قابل اعتمادی انتخاب و او را برای کسب خبر و مراقبت از اعمال و رفتار خانواده مزبور توجیه و از نتیجه اقدامات معموله (ضمن تهیه و ارسال مشخصات ملصق بعکس اعضای خانواده فوق الذکر بنحو کاملاً غیر محسوس و نشانی دقیق محل کار و سکونتشان) این اداره کل را آگاه سازند% مدیر کل اداره سوم ـ ثابتی گیرنده: ریاست اداره یکم عملیات و بررسی 312 پیرو 7 ـ ج 75 ـ 44 /383 ـ 8 /1 /37 جهت آگاهی و هرگونه اقدام مقتضی.رئیس واحد اطلاعاتی کمیته مشترک ضد خرابکاری ـ ناصری
توضیحات سند:
* بخش فارسی رادیو لندن امروز (26 /12 /56) از قول آندرو ویتلی خبرنگار خود در تهران موقعیت سیاسی ـ اقتصادی ایران را تحلیل کرد و در قسمتی از گفتار خود چنین اظهار داشت: «علی رغم شورش های خونین اخیر در شهرهای قم و تبریز شاه گفته است که سیاست دادن آزادی را همچنان ادامه خواهد داد.شاه اینک در اوج قدرت خود است.
اما زمان در حال فرار است.
و از نظر زمانی شاه نیازمند مدت زمانی است تا مسأله رسیدن پسرش را به مقام پادشاهی به انجام برساند و اقتصاد ایران را بر پایه غیر نفتی استوار سازد.
مسأله همین جا است.
لذا باید در راه ایجاد یک نیروی سیاسی معتدل و میانه رو کوشید که در کارهای حکومتی شرکت کرد و منافع خود را فقط در بهره های مادی نبیند.
به نظر ویتلی بیشتر عوامل چنین نیرویی موجود است اما در حال حاضر شاید به صورت موقت این نیرو در حال سردرگمی و ناآرامی بسر می برد.
شاه در ماههای گذشته زیرکانه وارد عمل شده تا ناآرامیها را خنثی کرده و موج اعتراضات و مخالفتها را در هم شکند.
بزرگترین خطر برای رژیم ایران همیشه از سوی نیروی راست بوده است.
اما گویا این را به آسانی دولت در هم کوبیده است و نیروی چپ هم در ایران دارای هیچ نفوذ و اثری نیست.
امواج نظرات اتحاد اسلامی در سراسر جهان اسلام ایران را هم در بر گرفته و شورشهای ضد شاه تبریز به زودی تبدیل به شورش های طرفداری از مذهب شد.
به نظر ویتلی ضعف حزب رستاخیز و دستگاه سیاسی ایران بزرگترین عامل فلج کننده شاه و مانع حل اوضاع سیاسی است.
»(بولتن محرمانه خبرگزاری پارس / ش 363 / صص 8 و 9)