موضوع : جلسه هفتگی عده ای از روحانیون
تاریخ سند: 5 تیر 1350
موضوع : جلسه هفتگی عده ای از روحانیون
متن سند:
از : 20 /ه 12 به : 312 شماره : 209208/ه 12 از ساعت 0700 الی 0900 روز پنجشنبه 3 /4 /50 جلسه ای با شرکت شیخ فضل اله مهدیزاده محلاتی.شیخ حسین کاشانی.
شیخ محمدحسن طاهری اصفهانی.
سیدعلی غیوری.
شیخ محمدرضا مهدوی کنی و نجم الدین اعتمادزاده در منزل شیخ جعفر شجونی تشکیل گردید.
محلاتی ضمن صحبت درباره مسافرتش به زابل اظهار داشت به اتفاق شیخی به نام دانش مبلغ پانزده هزار تومان پول به محل مذکور برده و به وسیله کفعمی1 و سیدمحمد تقی حسینی وجوه مزبور را بین مردم چند ده تقسیم کرده است.
محلاتی افزود در تهران با میرزا محمدباقر آشتیانی پسرمیرزا احمد آشتیانی متولی مدرسه مروی.
سیدرضی شیرازی.
حسن سعید و سیدهادی خسروشاهی2 چند جلسه تشکیل داده و تصمیم داریم اعلامیه ای به نام میرزااحمد آشتیانی درباره وضع مردم بلوچستان و سیستان منتشر نمائیم در اعلامیه قید خواهد شد وضع مردم این منطقه به علت نبودن آب خراب است البته زعمای مملکت به کارهای مهم و اساسی و ایجاد چاههای بزرگ توجه خواهند کرد ولی فعلاً برای اینکه مردم گرسنه از دست نروند باید به آنها کمک لازم بشود ضمنا شیخ محمدباقر آشتیانی با آیت اله سیداحمد خوانساری برای همین منظور تماس گرفته ولی خوانساری هیچ گونه اظهار نظری نکرده و جوابی نداده است.
شنبه نظری ندارد.
نظریه یکشنبه : تحقیق مستقیم از مهدیزاده محلاتی باعث شناسائی شنبه خواهد شد.
آسای نظریه سه شنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله محمد کفعمی خراسانی در سال 1289 ه.ش در محله عیدگاه مشهد متولد شد.
دروس مقدماتی را نزد اساتیدی چون ادیب نیشابوری، ادیب ثانی، حاج محمد قوچانی و درسهای دوره سطح را در نزد عالمانی مانند آیت الله حاج شیخ کاظم دامغانی و آیت الله میرزا احمد مدرس یزدی تلمذ کرد.
ایشان در سال 1309 به نجف رفت و در هشت سال اقامت خود در این شهر مراتب عالی علوم دینی را طی کرد.
در سال 1317 به ایران بازگشت و در موطن خود اقامت گزید آیت الله کفعمی در سال 1319 راهی زابل شد و چندی بعد به اصرار مردم زاهدان در این شهر ماندگار گردید و از آن پس منشأ خدمات فراوان علمی و عمرانی در این منطقه گشت: ساخت مدرسه علمیه زاهدان، مسجد جامع، کتابخانه عمومی این مسجد، مسجد کفعمی، تأسیس خوابگاه، تعمیر 18 مسجد در زابل، ساخت حمام و...
از این قبیل است.
آیت الله کفعمی منادی وحدت بین تشیع و تسنن در این منطقه بود.
ایشان ملجاء مبارزانی بود که به این ناحیه تبعید می شدند و یا می گریختند.
کمکهای ایشان هنگام خشکسالی سیستان و بلوچستان که شخصا به روستاها رسیدگی می کرد، ازیاد نرفته است.
پس از انقلاب نیز آیت الله کفعمی در همین ناحیه ماندگار شد و مسائل انقلاب را پی گیری می کرد.
به هنگام جنگ و جمع آوری کمکهای مردمی و ارسال آن به جبهه ها تلاش فراوانی کرد.
آیت الله کفعمی در سال 1362 پس از ابتلا به بیماری صعب العلاجی دعوت حق را لبیک گفت و در صحن مرقد حضرت رضا(ع) به خاک سپرده شد.
ر.ک : انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، ج 1، ص 268.
2ـ سیدهادی خسروشاهی : آیت الله سیدهادی خسروشاهی در سال 1327 ه ق در خسروشاه تبریز متولد شده برخی از دروس مقدماتی حوزوی را در شهر خویش گذراند و برای فراگیری دیگر دروس حوزوی عازم تبریز شد و در مدرسه طالبیه مشغول تحصیل گردید و نزد اساتیدی چون آیت الله سیدابراهیم دروازه ای و حاج سیدمحمد مولانا تلمذ نمود و سپس برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس مشرف گردید و در مدرسه خیرات خان مشغول به تحصیل می شود و کتاب مکاسب را از محضر مرحوم آیت الله حاج سیدابوالحسن انگجی که آن زمان به وسیله رضاخان به مشهد تبعید شده بود فراگرفت و کفایه و منظومه را از محضر اساتید این حوزه همچون مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد فرزند مرحوم آخوند خراسانی گذراند و پس از چهار سال عازم حوزه علمیه نجف شد و در این حوزه از محضر اساتید و مراجع بزرگ همچون آیت الله حاج سیدابوالحسن اصفهانی، حاج محمدحسین نائینی، حاج شیخ محمد غروی کمپانی و حاج ضیاءالدین عراقی استفاده نمود و پس از ده سال اقامت در نجف و اخذ اجازه اجتهاد از مراجع عظام به ایران بازگشت و در تبریز ساکن شد و علاوه بر وعظ و ارشاد به تدریس علوم دینی این شهر پرداخت و اقدام به تاسیس مراکز درمانی خیریه و فرهنگی در این شهر نمود و در سال 1340 ه ش به توصیه اطبا راهی تهران شد و مسئولیت اداره مدرسه علمیه شیخ عبد الحسین را به عهده گرفت.
با شروع نهضت امام خمینی (ره) آیت الله خسرو شاهی شرکتی فعال در این نهضت داشت و چند بار بازداشت شد و در دوران پرشور انقلاب نیز با سخنرانی های پرشور خود مردم را به حضور در انقلاب فرا میخواند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی مردم تهران به نمایندگی در دوره دوم و سوم مجلس خبرگان برگزیده شد.
آیت الله خسرو شاهی در روز نیمه شعبان سال 1376 هجری شمسی دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت عبد العطیم حسنی به خاک سپرده شد.