موضوع: فعالیت های مشکوک
تاریخ سند: 10 تیر 1342
موضوع: فعالیت های مشکوک
متن سند:
شماره: 1160/بخش 312 حاج عبدالعظیم حاجیان که در تیمچه حاجب الدوله و بازار مغازه بلورفروشی و پارچه فروشی دارد از طرفداران فعال دکتر مصدق بوده و در کلیه فعالیت های بازاریها علیه دستگاه و دولت محرک شناخته می شود.در جریان حوادث 15 خرداد گذشته هم سردسته عده ای از تظاهرکنندگان بوده است.
نامبرده در امر قاچاق نیز دست داشته و همدستی به نام جواد منقوری دارد که شخص اخیرالذکر در شهرستان مهاباد مغازه خرازی فروشی دارد و اسلحه قاچاق هم می فروشد و گفته می شود با مأمورین ارتش که در گمرک مأمور حمل تجهیزات ارتش هستند سر و سرّی دارد و در روزهای قبل از 15 خرداد گذشته یک جعبه نارنجک از خارج وارد کرده و در گمرک روی بارها و تجهیزات متعلق به ارتش که روی آنها به حروف لاتین مطالبی نوشته شده گذارده و بدین وسیله جعبه را به تهران حمل و بعد تحویل می گیرد.
ضمنا حاج عبدالعظیم پسری به نام محمدحسین حاجیان دارد که از فعالین حزب ملت ایران به رهبری داریوش فروهر1 است و اضافه می شود که حاج عبدالعظیم حاجیان با چند نفر خارجی هم سروکار دارد.
10 /4 /42 به ساواک تهران اطلاع داده شود.
11 /4 تلفنگرامی اطلاع داده شد ـ عینا به استحضار ریاست اداره سوم می رساند.
11 /4 /42 این نسخه در پرونده تظاهرات 15 خرداد بایگانی شود.
شهابی تعداد نسخه : 5 نسخه گیرندگان : سه نسخه در بخش 312 ـ اداره سوم ـ اداره دوم.
توضیحات سند:
1ـ داریوش فروهر در سال 1307 ه ش در اصفهان متولّد شد.در سال 1320، تحصیلات را به اتمام رساند.
مرحوم پدرش ـ چون افسر ارتش بود ـ به ارومیه رفت و در سال 1321، بار دیگر به اصفهان بازگشت و در سال 1322، به تهران آمد.
با تشکیل حزب پان ایرانیست به رهبری داریوش فروهر، عضویت حزب را پذیرفت و عمده فعالیت خود را، علیه حزب توده قرار داد.
این حزب ـ که به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیکی، ناسیونالیست افراطی بود ـ همواره در درگیریهای اجتماعی،فعال بود.
با آغاز نهضت ملّی شدن نفت، از حزب پان ایرانیسم، انشعاب و حزب ملت ایران را بر پایه پان ایرانیسم تاسیس نمود.
پس از کودتای 28 مرداد 1332، دستگیر شد و مدتی زندان بود.
در سال 1333، به قشم تبعید گردید.
در سال 1336، در عرصه سیاسی، بر فعالیت خود افزود.
با آغاز آزادی نسبی در ایران و تشکیل جبهه ملّی دوم، فعال شد و به عضویت کمیته مرکزی درآمد.
در سال 1341، دستگیر شد و پس از آن، همچون دیگر اعضای جبهه ملّی، سیاست صبر و انتظار در پیش گرفت.
در سال 1349، در مسائل مرتبط با بحرین، دستگیر و پس از مدتی آزاد شد.
با آغاز نهضت اسلامی در سال 56 ـ 1357 مجددا در جبهه ملّی و حزب ملت ایران فعال شد.
در دولت موقت، وزیر کار بود و مدّتی هم وزیر مشاور شد.
پس از استعفای دولت موقت، به کار حزبی مشغول گردید.
وی، در سال 1377، در ماجرائی تأسف انگیز، همراه با همسرش به قتل رسید.