موضوع : بانک اعتبارات تعاونی و توزیع
تاریخ سند: 18 آذر 1347
موضوع : بانک اعتبارات تعاونی و توزیع
متن سند:
از : 20/ه /8 به : 322شماره : 32800 /20 ه / 8 روز پنجشنبه گذشته خواجه نصیری عضو هیئت مدیره بانک تعاونی و توزیع ضمن مذاکره خصوصی درباره وضع بانک می گفت بالاخره انگلیس ها موافقت کردند که به بانک اعتبارات تازه ای بدهند و به همین جهت مجمع عمومی بانک را دعوت کرده ایم که برای بررسی این مسئله تشکیل جلسه بدهد و به سرمایه بانک مبلغ بیست ملیون تومان اضافه خواهد شد.ضمنا سیف اله رشیدیان نیز برای مذاکره با مقامات آمریکائی و جلب نظر آنها به امریکا خواهد رفت و این مسافرت با دستور شاهنشاه صورت می گیرد.
خواجه نصیری می گفت خوشبختانه ناراحتی هایی که برای بانک و برادران رشیدیان بوجود آمده بود تا اندازه ای مرتفع شده و به همین جهت انتظار می رود با بازگشت سیف اله رشیدیان از امریکا نماینده بانک مرکزی نیز که فعلاً همه کاره بانک تعاونی است از بانک خارج شود.
خواجه نصیری همچنین از قول سپهبد بازنشسته علوی مقدم که فعلاً به عنوان رئیس شورایعالی بانک مشغول کار است اضافه می نمود که وضع دولت با وجودی که ترمیم گردیده خوب نیست و با بازگشت هویدا1 از سفر امریکا باید انتظار یک تحول بی سابقه ای را حتی در تغییر دولت داشت و در این زمینه شانس آقای علم وزیر دربار از همه بیشتر است مخصوصا اینکه باز برادران خسروانی که در این باره شامه خیلی تیزی دارند سراغ علم رفته اند و با او مشغول تبادل نظر و جلسه بازی شده اند.
نظریه 20/ه /8 صحت خبر درباره مذاکرات انجام شده توسط خواجه نصیری مورد تایید است و درباره موضوع خبر مادامی که از طریق منابع دیگر تایید نشده قابل بررسی می باشد.
بارز ضمیمه سابقه 93119 بررسی شد و بایگانی شود.
19 /11 /48
توضیحات سند:
1ـ امیرعباس هویدا، فرزند حبیب اللّه خان قناد ملقب به عین الملک، در سال 1298 شمسی متولد شد.تحصیلات متوسطه را در بیروت به اتمام رسانید و پس از آموختن زبانهای انگلیسی، فرانسه و عربی به بروکسل رفت و پس از سه سال موفق به اخذ لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه بروکسل شد و در سال 1322 به لحاظ سابقه پدرش (سفیر مختار ایران در دولت عربستان سعودی)، به استخدام وزارت خارجه درآمد.
در اول مرداد 1324، به عنوان وابسته سفارت ایران در پاریس عازم فرانسه شد و در سال 1325، کارمند اداره حفاظت منافع ایران در آلمان گردید.
ظاهرا در همان سالها بود که وی با ایرج اسکندری آشنایی یافت و با حزب توده در پاریس سرو سری پیدا کرد.
در مدت اقامتش در پاریس به همراه حسنعلی منصور، در جریان قاچاق مواد مخدر توسط پلیس فرانسه دستگیر و تنها با وساطت دربار پهلوی بود که رهایی یافت.
این مطلب در مطبوعات داخلی انعکاس داشت و در پرونده امیرعباس هویدا درج گردید.
لیکن در سالهای 1327 ـ 1326 این اسناد از پرونده وی به سرقت رفت.
در اسناد ساواک، سرقت اسناد از سجایای بارز این نخست وزیر نمونه محمدرضا پهلوی بود.
امیرعباس هویدا وابستگی و علاقه شدیدی به بهائیت داشت که بخشی از آن مربوط به ارتباط و علاقه خاص پدر بزرگ او به عباس افندی و بهائیت می شود و قسمتی هم به خود او و اقداماتی که در راستای تقویت و کمکهای مالی به این فرقه نموده است، می باشد.
در سند بیوگرافی او توسط ساواک مورخ 19 /5 /1350، چنین آمده است : «جلسه ای با شرکت 12 نفر از بهائیان ناحیه 4 شیراز ...
شخص هویدا بهائی زاده است.
عده ای از مأمورین مخفی که در دربار شاهنشاهی می باشند، می خواهند هویدا را محکوم کنند ولی او یکی از بهترین خادمان امراللّه است و امسال مبلغ 15 هزار تومان به محفل ما کمک کرده است ...
» هویدا طی سالهای 1337ـ1342، از همکاران پنهان ساواک بختیار بود.
وی در سال 1343 به نخست وزیری رسید و تا 15 /5 /1356، در این سمت باقی ماند.
هویدا به عنوان یک «هم جنس گرا» نه تنها در میان خواص بلکه در جامعه نیز شهرت کافی داشت و محمدرضا پهلوی از این شهرت به خوبی اطلاع داشت.
ابقاء چنین نخست وزیری عمق تباهی اخلاقی شاه و وابستگانش و اوج بی اعتنایی آنان را به کرامت انسانی و ارزشهای اخلاقی و فرهنگی جامعه نشان می دهد.