موضوع: خبر
تاریخ سند: 12 مهر 1357
موضوع: خبر
متن سند:
شماره: 24 /51 /04 /507 تاریخ:12 /7 /1357از: ژ- ک- ش(سازمان ضد اطلاعات)
به: ف- 4- 01- رکن 2
موضوع: خبر
خبر واصله حاکیست که:
در مورخه 8 /7 /1357 واعظی به نام عیسی اهل و ساکن قریه منیرآباد بوئین زهرا در مسجد جامع قریه مذکور بالای منبر رفته و شدیداً مسائل مملکتی را مورد انتقاد قرار می‌دهد.
مورد بررسی و تحقیق امنیت داخلی نیز قرار گیرد- 13 /7 /57
مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت نتیجه کار آن است که :
1- مشخصات برای شناسایی این واعظ کافی نبود.
2- به طور کلی این روزها در اکثریت قریب به اتفاق کلیه قراء و روستاهای عقب مانده یعنی در قلب جمعیت بی‌اطلاع این منطقه طلبه بی‌سوادی ضمن روضه‌خوانی از حوادث و وقایع شهر مثل واقعه میدان ژاله1 و نظایر آن یادآوری کرده و به طور تحریک‌آمیزی مردم را مورد آگاهی‌های ناصواب قرار می‌دهند که بیشتر افراد روستایی تعجب زده می‌شوند. راجی- 15 /7 /57
توضیحات سند:
1. واقعه 17 شهریور: به دنبال برگزاری نماز عید فطر به امامت شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح در تپه‌های قیطریه تهران، حدود سه میلیون نفر در خیابانها دست به راهپیمایی زدند و رهبری این تظاهرات را روحانیت تهران به عهده داشت و بسیار آرام برپا شد و مردم سربازان مستقر در مسیر راهپیمایی را غرق بوسه و گل کردند. عظمت این حرکت به حدی بود که «سولیوان» سفیر آمریکا در ایران نوشت: «راهپیمایی عید فطر، شاه را هم تکان داد». مجدداً روز پنج‌شنبه، 16 شهریور مردم تهران، علی‌رغم اطلاعیه دولت مبنی بر ممنوعیت هر نوع تظاهرات، به دعوت روحانیت مبارز تهران به خیابانها ریخته و به سمت قیطریه به میعاد روز فطر حرکت کردند. «سولیوان» می‌نویسد: «شاه که از سرعت سیر حوادث نگران بود، در آن روز فرماندهان نیروهای مسلح را نزد خود فراخواند و یک جلسه طولانی با آنها تشکیل داد. در پایان این جلسه تصمیم گرفته شد در تهران و چند شهر دیگر، حکومت نظامی اعلام شود و تاریخ اجرای مقررات، روز 17 شهریور تعیین گردد (مأموریت در ایران ص 114)، روز جمعه 17 شهریور که بیشتر مردم از اعلام حکومت نظامی بی‌اطلاع بودند، هزاران نفر در میدان ژاله اجتماع کردند تا تظاهرات دیگری را ترتیب دهند. آنها با مأمورانی مواجه شدند که میدان و خیابانهای اطراف را با سلاحهای خودکار در محاصره داشتند. ناگهان مأموران به سوی آنها آتش گشودند. مردم در حالی که شعار «مرگ برشاه» و «درود برخمینی» می‌دادند، در خون خویش غلتیدند، دولتیان تعداد کشته شدگان را 95 نفر و مجروحان را 250 نفر اعلام کردند. این در حالی است که هیچ‌گاه تعداد شهیدان و مجروحان میدان شهدا در جمعه خونین مشخص نگردید.ـ شرح احوال رجال، ج یک، صص 375 و 376.