موضوع : مجلس روضه خوانی در منزل آقای سید جعفر بهبهانی
تاریخ سند: 26 اسفند 1340
موضوع : مجلس روضه خوانی در منزل آقای سید جعفر بهبهانی
متن سند:
شماره : 8018 ط ش در ساعت 1915 جمعه 25 /12 /40 جلسه روضه خوانی منزل سید جعفر بهبهانی با حضور عده ای در حدود 160 نفر تشکیل گردید.در ساعت 1010 سید معممی مشغول خواندن روضه شده و راجع به مرگ آیت الله کاشانی و آیت الله بروجردی1 بیاناتی ایراد داشت.
ضمنا در بین سخنان خود اظهار نمود خیانت به کشور و اجتماع بزرگترین گناهان است.
کسی که معصیت کند مقصود کسی که قصد خیانت به اجتماع داشته باشد گناهکار است.
مثلاً در زمان ریاست سپهبد علوی مقدم رئیس شهربانی سابق هر وقت از کسان وی می مرد و مجلس ختمی برپا بود همه برای گفتن تسلیت می رفتند ولی بعدها معلوم شد که خود این شخص یک نفر دزد می باشد.
دیگر اینکه وزیر جدید فرهنگ که من او را نمی شناسم در پرورش کودکان و جوانان ما از خارجیها تبعیت می کند کسی نیست به این آقا بگوید که چرا از دستورات دین مبین اسلام پیروی نمی نماید.
در پایان جلسه از اعلامیه شماره 5 انجمن دوستان تعدادی بین حاضرین توزیع گردید.
این جلسه تا ساعت 1200 ادامه داشت.
تعداد نسخه : 6 گیرندگان : اداره کل سوم
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سید حسین بروجردی، در سال 1254 هجری قمری در بروجرد متولد گردید.او تحصیلات خود را در مکتب شروع کرد و سپس به مدرسه نوربخش بروجرد منتقل شد و از آنجا به حوزه علمیه بروجرد رفت و صرف و نحو، بدیع، عروض، منطق و فقه اصول را فرا گرفت و برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه صدر اصفهان رفت و از محضر سیدمحمدباقر درچه ای و میرزا کلباسی و محمدتقی مدرس، کسب فیض کرد.
او در سال 1281 براساس درخواست والد خود، پس از 9 سال تحصیل در اصفهان، به بروجرد مراجعت کرد و در سال 1282، جهت ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت.
سیدحسین در 36 سالگی در حوزه نجف مشهور شد و چنان موقعیتی پیدا نمود که در معابر و مدارس مورد توجه عام و خاص قرار گرفت.
حوزه درسی او بسیار باشکوه برگزار می شد.
او از سال 1282 تا سال 1289 در نجف اشرف بود و باز به تقاضای والد خود در سال 1289 ه ش به بروجرد بازگشت.
در سال 1290 پدر او رحلت فرمودند و مرگ پدر باعث شد که دیگر به نجف نرود و در بروجرد بماند.
12 سال در بروجرد مشغول تربیت طلاب شد و در سال 1304 ه ش بعد از مرگ فرزند خود جهت مسافرت، عازم مشهد شد در راه بازگشت، به قم آمد و به گرمی از طرف آیت الله حائری و حوزه علمیه قم تکریم گردید و به دعوت فضلای قم شروع به مباحثه نمود، ولی با پیگیری مردم بروجرد پس از یک سال و نیم توقف در سال 1306 ه ش، به بروجرد بازگشت، و سپس به مکه مشرف شد و پس از مراجعت، به تهران رفت و از آنجا به مشهد مراجعت کرد و پس از 7 ماه توقف، مجددا به بروجرد بازگشت و تا سال 1319 ه ش، در آنجا ماند.
در سال 1320 هش، پس از رحلت آیت الله حائری به درخواست علما و اهل علم به قم رفتند و خلاء وجودی آیت الله حائری را پر نمودند و همه به دور او جمع شدند.
با درگذشت مرحوم آیت الله قمی، آیت الله بروجردی مرجع تقلید جهان تشیع شدند و ایشان نسبت به گسترش حوزه علمیه قم توجه وافری داشت و آن را بیش از گذشته گسترش داد و مکتب فقهی خاص و مکتب علم رجال را پایه گذاری نمود.
مرحوم آیت الله بروجردی از روحانیونی بود که با سلطنت رضاشاه مخالفت می کرد و در دوره سلطنت محمدرضا شاه با بسیاری از اقدامات رژیم نظیر: لایحه اصلاحات ارضی مخالف بود و تلاش می کرد تا به وسیله نامه و پیامهای ارسالی از خلافکاریهای رژیم شاه نسبت به حریم اسلام جلوگیری نماید.
او در مواردی نیز تقیه نمود و مبارزه با رژیم شاه را به فرصت مناسب تری موکول کردند و به تقویت حوزه های علمیه و تربیت طلاب پرداختند.
سرانجام او پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین در دهم فروردین 1340 ه ش (12 شوال 1380 ه ق) رحلت فرمودند.