تاریخ سند: 22 تیر 1357
سخنرانی تحریک آمیز شیخ مجدالدین محلاتی در مسجد ولی عصر شهر شیراز
متن سند:
ساعت 2100 روز 22 /4 /37، پس از برگزاری نماز جماعت مغرب و عشاء در
مسجد ولی عصر شهر شیراز، شیخ مجدالدین محلاتی فرزند آیت اله محلاتی، به
منبر رفته و مطالبی بشرح اظهار داشته است :بطوریکه از رادیو اعلام شده، باز قرار
است برنامه های جشن هنر را به صورت مجلل تر از گذشته برگزار نمایند.
از هم
اکنون اعلام میکنیم، اگر جلوی جشن هنر شیراز را بگیرند که بسیار خوب، و در
غیر اینصورت، ما مجبوریم اینجا (شیراز) را ترک کنیم.
خودتان میدانید و جشن
هنر.
1 نامبرده اضافه کرده، امر بمعروف و نهی از منکر وظیفه هر فرد مسلمان
است.
البته علماء شیراز تصمیم گرفته اند که از اول ماه مبارک رمضان برای
جلوگیری از این برنامه در مساجد، تلاش نمایند.
هر چند تصمیم آنها (مسئولین
برگزاری جشن) بر این است که جشن را بعد از ماه مبارک برگزار کنند.
نامبرده
ادامه داده:امسال جشن تولد حضرت قائم (ع) طبق اعلام مراجع برگزار نمیگردد،
ولی باید سخنرانان در اثبات تولد حضرت حجت برای مردم در مساجد صحبت
کنند، اما نباید شعار بدهند، چون با زنده باد، مرده باد، نه تنها کاری از پیش نمیرود،
بلکه به ضرر ما تمام خواهد شد و بهانه بدست ظالمین خواهد داد.
همانطوریکه
همه میدانید، امسال حدود هزار نفر از برادران ما بخاطر دفاع از دین شهید شدند،
لذا مردم باید در روز تولد امام زمان (ع) ابتداء بخاطر این مسائل به حضرت حجت
تسلیت بگویند و سپس برای تولد او تهنیت.
ارزیابی خبر :
خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده :
مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
توضیحات سند:
1ـ به دلیل مخالفتهای
روحانیون شیراز و نیز فضای
سیاسی کشور که علیه رژیم
شاه شکل گرفته بود، مراسم
جشن هنر در سال 57 برپا
نشد.
سال گذشته نیز همین
مخالفتها وجود داشت.
«در
تیر ماه سال 1357 چند تن از
روحانیون تندرو طرفدار
روح اللّه خمینی در
سخنرانیهای تحریک آمیزی
که در مساجد جامع و ولی
عصر شهر شیراز ایراد
کرده اند، ضمن انتقاد شدید از
دولت، برنامه های جشن هنر
شیراز را که در سال 1356 به
معرض نمایش در آمده بود
انتقاد و اعلام کردند چنانچه
این جشن مجددا در شیراز
برگزار گردد، آنها با برگزاری
جشن مذکور به مخالفت
برخواهند خواست.
» (بولتن
ش 74441 و تاریخ 8 /7 /57)
جشن هنر شیراز هر سال از 20
تا 30 شهریور ماه در شیراز
برپا می شد.
این مراسم با
مدیریت فرح دیبا همسر شاه
از سال 1346 آغاز شد.
1 ـ دیبا
در همان سال هدف از برپایی
این جشن را «گسترش هنر،
بزرگداشت هنرهای خارجی
در ایران و آشنا کردن مردم
ایران با آخرین تحولات
هنری جهان» یاد کرد اما این
هدفها رفته رفته تبدیل به ارائه
فرهنگ برهنگی و تبلیغ
مفاسد فرهنگ غرب شد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 07 صفحه 244