حریق
تاریخ سند: 15 تیر 1357
حریق
متن سند:
تاریخ: 15 /4 /2537[]حریق
0415
ساعت 0300 روز 15 /4 /2537 مغازه مشروب‌فروشی ساهاکیان واقع در خیابان فردوسی شاهرود طعمه حریق واقع که بلافاصله اطفاء گردیده است.
در بررسی‌‌های معموله دو قطعه پارچه آغشته به بنزین نزدیک مغازه مذکور به دست آمده و اقدامات لازم به منظور شناسائی عاملین به عمل آمده است.
ارزیابی. خبر صحت دارد.
گیرندگان. دفتر ویژه اطلاعات. کمیته مشترک ضد خرابکاری1
دایره عملیات. بهره‌برداری شود 20 /4 /25
توضیحات سند:
_1. کمیته مشترک. عدم هماهنگی نیروهای مختلف نظامی و امنیتی، خصوصاً ساواک و شهربانی، که هر کدام دارای کمیته‌های جداگانه‌ای برای مبارزه با گروه‌‌های مبارز در دهه‌ی چهل بودند و برای خوش خدمتی به دستگاه حاکمه، از همدیگر پیشی می‌گرفتند، موجب به وجود آمدن مشکلات عدیده‌ای شده بود. وجود اکیپ‌های گشت متعدد ساواک و شهربانی که هر کدام به طور مستقل عمل می‌کردند، باعث به وجود آمدن درگیری و برخورد آنها با یکدیگر در سطح شهر می‌شد و چه بسا مأمورین شهربانی دنبال فردی بودند که به وسیله ساواک دستگیر شده بود، یا بالعکس، ساواک در صدد دستگیری کسی برمی‌آمد که قبلاً توسط شهربانی بازداشت شده بود. این مسئله موجب شد تا سران رژیم، متمرکز کردن این فعالیت‌ها را تحت یک فرماندهی واحد، در دستور کار قرار دهند و براین اساس، با الگو برداری از سیستم اطلاعاتی انگلیس که تجربه مبارزه با ارتش آزادیبخش ایرلند را در جنگ‌های شهری و چریکی داشت، دو کمیته مستقر در اوین را که متعلق به ساواک بود، با کمیته شهربانی در یکدیگر ادغام و طرح تأسیس کمیته مشترکی تحت عنوان « کمیته مشترک ضد خرابکاری » تهیه و ارائه و با دستور محمدرضا پهلوی، در تاریخ چهارم بهمن ماه 1350 تأسیس گردید. در این کمیته مشترک که در آن، شهربانی نقش «اداره ویژه» اسکاتلند‌یارد و ساواک نقش «ام. آی. 5» را داشت، در محل اداره اطلاعات شهربانی تشکیل شد و بعدها در شهرستان‌ها نیز شعبه‌هایی که تحت نظر مرکز فعالیت می‌نمودند، راه‌اندازی گردید. اولین رئیس کمیته مشترک، سپهبد جعفرقلی صدری، رئیس شهربانی وقت و رئیس ستاد آن، پرویز ثابتی، مقام امنیتی ساواک، بود و نمایندگانی از ارتش و ژاندارمری نیز به منظور هماهنگی در ترکیب آن قرار داشتند.
ساواک که ریاست شهربانی را بر این کمیته برنمی‌تابید، چندماه بعد، دوباره کمیته اوین را فعال کرد و به صورت مستقل به پیگیری‌‌های خود مشغول شد. این مسئله موجبات تضعیف کمیته مشترک و تغییر ساختار و مقدمات ریاست ساواک بر آن را فراهم آورد. در این مرحله که در سال 1352 صورت گرفت، انتخاب ریاست کمیته مشترک از بین امرای ساواک صورت و بودجه‌ی آن نیز در اختیار او قرار گرفت. بدین ترتیب بود که سرتیپ رضا زندی‌پور، به عنوان زیرمجموعه‌ی اداره کل سوم ساواک و با سمت معاونت آن اداره کل، به ریاست این کمیته منصوب شد و در واقع، پرویز ثابتی حاکم مطلق آن شد.