موضوع : سخنرانی آقای حجازی در مسجد جامع تبریز
تاریخ سند: 19 خرداد 1347
موضوع : سخنرانی آقای حجازی در مسجد جامع تبریز
متن سند:
از : 2/ه به : 316 شماره : 7083 /3ه روز دوشنبه 27 /3 /47 از ساعت 5 بعد از ظهر عده ای زیادی از طبقات مختلف مردم در مسجد جامع تبریز جمع شده بودند که در ابتدا نوار تلاوت قرآن آقای عبدالوهاب عراقی از بلندگوی مشهد پخش شد سپس آقای مرتضوی مدیرکل اداره آموزش و پرورش استان درباره عظمت قرآن صحبت نمودند و بعد از ایشان آقای فخرالدین حجازی درباره اشغال اماکن مقدسه اسلامی توسط جهود و تبعیض نژادی و فاصله طبقاتی و قتل و کشتار و بی بندوباری های ایالت متحده آمریکا و تحصیل مقاصد استعماری دول بزرگ بر دول کوچک و آرایش قدرت های نظامی و ستمگری ها سرمایه داران و اجحاف کارخانه داران و آلودگی عده ای از بازاریان و بدبینی مردم نسبت به یکدیگر بیاناتی ایراد و بعد در مورد مدرسه طالبیه مسجد جامع صحبت نموده و اضافه کرد با هیئت مسجد جامع در احداث ساختمان جدید همکاری نمائید و اتحاد و اتفاق داشته باشید و مطیع گفته های روحانیون حقیقی باشید و دنبال علم و تحصیل بروید و دست های نامرئی که بین شما مردم و در بین روحانیون تفرقه می اندازند آن ها را بشناسید و از اجتماع خود طرد کنید در ساعت217 سخنرانی وی خاتمه یافت.نظریه منبع : در سخنرانی آقای حجازی از طبقات مختلف مردم تعداد زیادی شرکت کرده بودند ولی از طرفداران آقای قاضی طباطبائی کسی شرکت نداشتند و آن ها عقیده دارند که نامبرده بالا از طرف آیت الله شریعتمداری1 آمده و می خواهد مسجد جامع نیز مثل دارالتبلیغ در دست خودش باشد و از نویسندگان مجله دارالتبلیغ نیز به مدرسه طالبیه اعزام نماید.
نظریه رهبر عملیات : اظهارنظر اکثریت شرکت کنندگان در جلسات سخنرانی یاد شده فوق توام با تعریف و تمجید بوده و مطالب سخنرانی وی و طرز بیان جملات به قدری مؤثر بوده که شنونده را به خود جلب می کرد و ضمنا مشارالیه با هیئت مسجد جامع تماس مداوم داشت و به نظر می رسد طبقه بندی حفاظتی نظریه منبع صحت داشته باشد.
اصل در پرونده 161120 می باشد.
در پرونده فخرالدین حجازی بایگانی شود.
توضیحات سند:
1ـ سیدکاظم شریعتمداری، در سال 1283 ه ش در تبریز متولد شد.تحصیلاتش را در تبریز، مشهد و قم ادامه داد.
سال 1327، به دلیل استقبال از محمدرضا پهلوی، محبوبیت خود را از دست داد و از آن زمان، رابطه خود را به طور پنهانی با رژیم حفظ نمود.
بعد از پیروزی انقلاب، به دلیل مشارکت در کودتای آمریکا نوژه، از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، از مرجعیت خلع شد و در گوشه انزوا فوت کرد.
محمدرضا پهلوی، آن گاه که از سوی روحانیون مبارز و مقاوم تحت فشار قرار می گرفت و اعصاب و روانش خرد می شد، چاره ای جز توسل به آقای سیدکاظم شریعتمداری نداشت.
امیراسداله علم، وزیر دربار شاه، در اجرای فرمان شاهانه، با واسطه مطمئن و مورد وثوق، با شریعتمداری تماس می گرفت و از او چاره جویی می کرد.
گاهی نیز، آن چه تحلیل گران دربار تصمیم می گرفتند، به آقای شریعتمداری ابلاغ می شد و او موظف به اجرای آن می گردید.
موارد زیادی از این گونه امور دیده شده است که توسط نزدیکان آگاه و وابستگان رژیم، از جمله ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه شاه، احمدعلی انصاری (پسرخاله فرح) و ...
در خاطراتشان ثبت و ضبط شده است و علاقه مندان می توانند به آثار و نوشته های آن افراد، مراجعه کنند.
درباره شهید سعیدی، رژیم، به این نتیجه رسید که می تواند با همکاری آقای شریعتمداری، از گسترش موج اعتراض آمیز مردم جلوگیری کند.
آقای شریعتمداری خواسته یا ناخواسته، وارد میدان شد و به فردی به نام مشایخی، مأموریت داد تا با تطمیع خانواده شهید سعیدی، آنان را به سکوت وادار کند و یا بدتر آن که آن ها را به «دروغ گویی» بکشاند.
لابد آقای شریعتمداری و اطرافیانش، اطلاع نداشتند که سعیدی، به چیزی که در همه عمر خود نمی اندیشید، پول و پول پرستی بود و زندگی محقرانه ای داشت.
خانواده اش هم، به ادامه چنین وضعی عادت داشتند و هیچ گاه هزار تومان پول، نمی توانست آن ها را از راهی که برگزیده بودند، منحرف سازد.
آقای شریعتمداری، با فرستادن هزار تومان پول، می خواست ضمن احوالپرسی و دلجوئی از فرزندان آن شهید، به آنان توصیه کند که هرگز نگویند سعیدی در زندان به شهادت رسیده است که ممکن است برای آنان، ناراحتی ایجاد شود! خانواده سعیدی، با پرخاش به فرستاده شریعتمداری، او را از خانه شان راندند و پول ارسالی را نپذیرفتند و دسیسه ساواک را، خنثی کردند.
(نهضت امام خمینی، ج 1 و 2، سیدحمید روحانی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران) شریعتمداری در دادگاه تاریخ، سیدحمید روحانی، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، 1362