تاریخ سند: 2 آبان 1351
موضوع : مسجد هدایت
متن سند:
رونوشت گزارش خبر شماره 15492 /20 ه 12 ـ منبع 617
از ساعت 1220 روز جمعه 28 /7 /51 عده ای در حدود 250 نفر از افراد
مختلف در مسجد هدایت اجتماع نموده بودند.
نماز جماعت توسط زنجانی
برگزار و سپس طاهری در دنباله سخنرانی روزهای قبل خود در این مسجد به
مدت یک ساعت در مورد اتحاد و ایمان صحبت نمود و وجود ایمان و اتحاد را
برای جامعه اسلامی امری
واجب [دانست] و در مثال
اظهار داشت : اگر جامعه
اسلامی اتحاد و ایمان
داشتند این گونه ملت دو
میلیونی جهود کثیف و ناپاک
و دشمن سعادت بشر در
میان آنها قد علم نمی کرد و
آنها را مورد تاخت و تاز قرار
نمی داد و در معنی حمد و
نماز و استوار بودن مسلمان
را تشریح نمود و در ساعت
1400 به سخنان خود پایان
داد و در موقع ختم مجلس
افراد فرصتی یافتند تا
لحظه ای به دور هم جمع و با
یکدیگر به گفتگو بپردازند و در جمع حسام الدین انتظاری.
بهفروزی و حاجی
اسلامی صحبت از نبودن طالقانی و خالی بودن جای وی برد و در جمع جهانگیر
عدالت منش.
محمدعلی هوشیار و محمدمهدی یزدان پناه صحبت از دستگیری
رفقای مسجدی بود و هوشیار گفت همین مأمورین مسجد بودند که عبداله
حسینی را لو دادند و او را دستگیر و آن قدر مورد اذیت و آزار قراردادند تا همه
رفقای مسجد را معرفی و به دنبال آن ابتدا خوش صولتان دستگیر یعنی شخصا
خود را معرفی و ضمن انکار توانست رهائی یابد و سپس دکتر شیبانی.
علی
بابائی.
قاضی و رضاخانی را دستگیر که هنوز در اسارت سازمان قرار دارند و دیگر کسی نیست که به
مسجد بیاید.
افراد شناخته شده عبارتند از زنجانی.
طاهری واعظ.
سید ابراهیم موسوی.
حاجی جواد
جباری.
حاجی کریمخانی.
حاجی جلیلی.
حاج احمد صادق.
اسماعیل کریمخانی.
سید حسین
میرحسینی.
حاجی موسوی.
مهندس عرب زاده.
حاجی اسلامی.
جهانگیر عدالت منش.
هزارخانی.
حسام الدین انتظاری.
محمدعلی هوشیار.
مروج.
توسلی.
محمدمهدی یزدان پناه.
بهفروزی.
نظریه سه شنبه.
یادشدگان سید ابوالفضل زنجانی.
محمدحسن طاهری اصفهانی.
حاج ابراهیم کریمخانی.
مهندس حسن عرب زاده.
محمدصادق اسلامی.
محمدعلی قیومی هوشیار.
اله پناه مروج عاشری.
علی اکبر حامد توسلی و مهندس محمد بهفروزی می باشند که دارای سابقه اند.
نظریه چهارشنبه.
نظری ندارد.
رونوشت برابر اصل است اصل در کلاسه 123017 می باشد.
48135 بایگانی شود.
غلامحسین زنجانی
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی، مسجد هدایت به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 437