تاریخ سند: 6 مرداد 1352
موضوع : صورت اسامی محرکین اصلی تظاهرات زندان شماره 3 شهربانی عطف به شماره : 5016/311ـ29/3/52
متن سند:
از : 302
به : 311 شماره : 3152 /302
زندانیان مشروحه زیر از محرکین اصلی تظاهرات اخیر زندانیان سیاسی در
زندان شماره 3 می باشند:
1ـ محی الدین انواری
2ـ عباس شیبانی1
3ـ بیژن جزنی2
4ـ مسعود رجوی
5ـ محمدمهدی عراقی
6ـ موسی نصیر اوغلی خیابانی
7ـ عباس مدرسی فر
8ـ محمد سیدمحمودی
در پرونده محی الدین انواری ضمیمه و بایگانی شود میثاقی 6 /5 /52
توضیحات سند:
1ـ دکتر عباس شیبانی در سال
1310 ه.
ش.
، در تهران و در
خانواده ای مذهبی متولّد شد.
دکتر شیبانی، در 16 مهرماه
1332، به همراه تعداد دیگری
از اعضای کمیته دانشگاه نهضت
ملّی، در اعتراض به محاکمه دکتر
مصدّق، دانشگاه را تعطیل
کردند.
وی، از موسّسان
گروههای مذهبی ـ دانشجویی
در سال 1330 بود که در اولین
گردهمائی دانشجویان در سال
1339، در مقام سخنگوی آنها،
سخنرانی می کرد.
دکتر شیبانی
را در سال 1335، پس از به راه
انداختن تظاهرات عظیمی در
پشتیبانی از مصر و
علیهاسرائیل، انگلستان و
فرانسه، توسط دکتر اقبال،
ریاستدانشگاه تهران، از
دانشگاه اخراج شد و به دست
فرمانداری نظامی تهران،
دستگیر شد.
ولی به علّت فشار
افکار عمومی، از زندان آزاد و
به دانشگاه مشهد تبعید شد.
او،
در مشهد با مرحوم استاد
محمّدتقی شریعتی، آشنا شد و به
فعّالیتهای خود قوّت بخشید و به
همین علّت، مجددّا دستگیر و به
زندان قزل قلعه تهران فرستاده
شد.
دکتر شیبانی، علاوه بر اینکه
پس از 28 مرداد 1332، از
مؤسسان نهضت آزادی مقاومت
ملّی بود، عضو مؤسس جبهه
ملّی دوم نیز، به شمار می رفت.
وی، در سال 41، به نمایندگی
دانشگاه در کنگره جبهه ملّی
معرّفی شد، ولی با اعتراض به
نپذیرفتن نهضت آزادی ایران
در احزاب جبهه ملّی به دلیل
گرایشهای مذهبی، کنگره را
ترک نمود و به نهضت آزادی
پیوست.
در 6 بهمن سال 41 ـ که
رژیم شاه، سران نهضت
را دستگیر و به زندان انداخت ـ
همراه دکتر سحابی، مهندس
بازرگان و آیت الله طالقانی،
محاکمه و به 6سال زندان
محکوم و در سال 1347، از
زندان آزاد شد.
دکتر شیبانی، پس از شهادت
آیت الله سعیدی در سال 49، در
مراسمی که برای بزرگداشت
ایشان گرفته شده بود، سخنرانی
نمود و به همین دلیل، به دست
ساواک دستگیر و به 6 ماه زندان
محکوم گردید.
ایشان، در سال
1347، از دانشگاه تهران، در
رشته پزشکی فارغ التّحصیل شد
و همزمان با فعّالیت و مبارزه
سیاسی، در جنوب تهران، در
درمانگاه خیریّه ولی عصر به
طبابت، مشغول شد.
دکتر شیبانی، پس از پیروزی
انقلاب اسلامی، مسئولیتهای
متعدّدی از جمله نمایندگی مردم
تهران در مجلس خبرگان قانون
اساسی، وزارت کشاورزی
دولت موقّت، عضویت هیئت
امنای بنیاد مسکن انقلاب
اسلامی، عضویت شورای
مرکزی حزب جمهوری اسلامی،
سرپرستی دانشگاه تهران و
نمایندگی مردم تهران در چهار
دوره مجلس شورای اسلامی
رابرعهده داشته است.
وی با
رأی مردم به عضویت دوره دوم
و سوم شورای شهر تهران
رسید.
2ـ بیژن جزنی فرزند حسین در
سال 1316 در تهران متولد شد.
هنگامی که 10 سال داشت به
عضویت سازمان جوانان حزب
توده درآمد.
و پس از 15 بهمن
1327 و شروع فعالیت مخفی
حزب توده، به دستور سازمان
برای تجدید ارتباط با عنوان
رابط بین کادرهای مخفی
حزبی فعالیت کرد.
در کودتای
28 مرداد دستگیر و به زندان
محکوم شد.
در فاصله 38 ـ 34
همراه رفقای خود در جریان
اعتصابات بلورسازی تهران و
کوره پزخانه ها و فعالیت های
صنفی دانشجویان شرکت کرد.
در 1339 در فعالیت هایی که
تحت عنوان رهبران جنبش
دانشجویی شناخته شد.
بین
1339 تا 42 در ارتباط با
فعالیتهای دانشجویی بارها به
زندان افتاد و آخرین بار به 9 ماه
زندان محکوم شد.
پس از
آزادی مجددا دستگیر شد و تا
فروردین ماه 48 در زندان قصر
بود.
بهار 1350 نیز، یعنی پس
از واقعه سیاهکل، دستگیر و به
زندان اوین منتقل شد.
وی
آخرین بار در اسفند ماه 53 دیده
شد تا اینکه عصر روز شنبه 30
فروردین 1354 روزنامه های
تهران خبری مبنی بر کشته شدن
وی و هشت تن دیگر را درج
کردند.
از آثار قلمی وی کتابی با
عنوان «تاریخ سی ساله» باقی
مانده است.
منبع:
کتاب
آیتالله محمدباقر محیالدین انواری به روایت اسناد ساواک صفحه 221