موضوع: محمدصالح طاهری1 فرزند سیدابوطالب
تاریخ سند: 6 آبان 1353
موضوع: محمدصالح طاهری1 فرزند سیدابوطالب
متن سند:
از: شهربانی استان یزد تاریخ: 6 /8 /1353به: ریاست اداره اطلاعات شماره: 174ـ 17ـ 56
موضوع: محمدصالح طاهری1 فرزند سیدابوطالب
نامبرده بالا که از طرف آقای حاج محمد صفاریان، برای مدت 12 شب وعظ به یزد دعوت شده بود، ساعت 1700 روز 5 /8 /53 به این شهرستان وارد و از روز مذکور در حسینیه خلف باغ2 از منبر استفاده می‌‌نماید.
مراتب ضمن ارسال یک برگ بیوگرافی3 مشارالیه جهت استحضار اعلام می‌‌گردد.
رئیس شهربانی استان یزد. سرهنگ مرتضی علائی
گیرنده: ریاست ساواک استان یزد به انضمام یک برگ بیوگرافی نامبرده جهت استحضار.
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام محمدصالح طاهری: (مشهور به سیدصالح) ملقب به طاهری خرم آبادی، فرزند ابوطالب، در سال 1318ش در ده‌پیر خرم‌آباد به دنیا آمد. با آغاز نهضت امام خمینی(ره) در حالی که جوانی 22 ساله و در مدرسه خان (آیت‌اله بروجردی ره) به تحصیل علوم حوزوی مشغول بود و در درس امام(ره) نیز شرکت می‌‌کرد، در مسجد جمعه تهران در حمایت از ایشان، سخنرانی نمود و در تیرماه سال 1343 نیز یکی از سخنرانان بیت معظم له در قم بود که با تعابیری تند و شکننده به دولت و رژیم شاهنشاهی حمله کرد. در سال 1344ش، در انتقال اعلامیه‌های مراجع به خرم‌آباد نقش داشت و در سال بعد نیز یکی از امضاءکنندگان نامه‌‌ی سرگشاده حوزه علمیه قم به مراجع عراق و ایران بود. او که از آغاز جوانی به یکی از سخنرانان مطرح و به شهرهای مختلف کشور دعوت می‌‌شد، در سال 1346ش ممنوع‌المنبر شد، که این ممنوعیت پس از چندی رفع گردید. بردنِ نام امام خمینی(ره) با صراحت در سخنرانی سال 1348ش، موجب احضار وی به ساواک گردید. حجت‌الاسلام طاهری که در کنار مشاغل تبلیغی، به تحصیلات دانشگاهی نیز روی آورده بود، در سال 1349 از دانشگاه تهران لیسانس فلسفه و حکمت اسلامی گرفت و در سال 1350 برای بار دوم ممنوع‌المنبر گردید. سخنرانی‌ها و منبرهای پرجمعیت وی در سال 1353ش در مسجد شیخ عبدالحسین( آذربایجانی‌های بازار تهران)، حساسیت ساواک را بیش از پیش برانگیخت تا در دی ماه همان سال درباره‌‌ی ایشان بنویسد: «...از جمله وعاظ ناراحت و مفسده‌جو می‌‌باشد که از سال 43 اقداماتی را در جهت تبلیغ به نفع روحانیون افراطی و تخطئه پیشرفت‌های مملکتی دنبال نموده و هرچند وقت یک بار در بالای منبر تلویحی به رژیم حمله کرده است...» همین رویه بود که موجب دستگیری وی در مهرماه سال 1354ش و تبعید سه ساله به برازجان گردید که این مدت به علت پیگیری‌هایی که صورت گرفت، به 18 ماه تقلیل یافت و در اردیبهشت سال 1356 به قم بازگشت. در بحبوحه‌‌ی انقلاب اسلامی، سخنرانی‌های تند وی در مسجد آذربایجانی‌ها در بازار تهران، به تعطیلی و حمله پلیس به مراسم و دستگیری ایشان در 24 /5 /57 منجر شد. (اسناد ساواک، پرونده انفرادی) ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در مشاغل و فعالیت‌های مختلفی حضور یافت که از آن جمله است: نماینده امام در بوشهر، امام جمعه اهواز، نمایندگی مجلس شورای اسلامی، نماینده امام در جهاد و بنیاد مسکن لرستان، معاونت شورای مدیریت حوزه علمیه قم، نماینده دوره‌های سوم و چهارم مجلس شورای اسلامی و کاندید دوره پنجم، مشاور حقوقی وزیر کار و تأسیس مؤسسه آموزشی عالی غیردولتی غیرانتفاعی در قزوین، به نام علامه رفیعی.2. حسینیه نقشین «خلف باغ»: از آثار دوران زندیه، در محله خلف باغ، یکی از محله‌های قدیمی یزد واقع شده و در سال 1384ش در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. لفظ «نقشین» از اصطلاحات قدیم فنون شهرسازی یزد می‌‌باشد. در این حسینیه، دو کتیبه به خط نستعلیق وجود دارد که مشخص‌کننده بانی و قدمت بناست.
3. در بیوگرافی مورد اشاره، آمده است: «...تولد 1318... خرم آباد... فارغ‌التحصیل رشته الهیئت فلسفه و حکمت اسلامی در تهران...»